Ο ρωσικός στρατός μπορεί να επικρατήσει σε έναν συμβατικό πόλεμο, αλλά δεν έχει δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στους προηγούμενους ανταρτοπόλεμους εναντίον του στην Ουκρανία. Οι εξεγέρσεις του εικοστού πρώτου αιώνα έχουν αποδειχθεί δύσκολο να ξεπεραστούν στην Τσετσενία, την Κολομβία και την Υεμένη, ενώ οι εξεγέρσεις στην Ουκρανία και αλλού στην Ανατολική Ευρώπη, διήρκεσαν για χρόνια μετά τον Πρώτο και Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια νέα ουκρανική εξέγερση, με άμεσα διαθέσιμα σύγχρονα όπλα, θα μπορούσε να είναι έντονη και μακροχρόνια.
Ο επικεφαλής της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών της Ουκρανίας, Kyrylo Budanov, απείλησε με ολοκληρωτικό «αντάρτικο» πόλεμο στα ρωσικά κατεχόμενα εδάφη . Προειδοποίησε επίσης ότι, η Μόσχα επιχειρεί να χωρίσει τη χώρα του σε ένα διχασμένο κράτος.
Ο Μπουντάνοφ είπε ότι, η Ουκρανία προετοιμάζεται για έναν ανταρτοπόλεμο σε οποιοδήποτε έδαφος συνεχίζει να ελέγχει η Ρωσία. «Η σεζόν ενός ολοκληρωτικού σαφάρι ανταρτών της Ουκρανίας θα ξεκινήσει σύντομα» , είπε.
Η δήλωση του αρχηγού πληροφοριών, έρχεται καθώς οι ΗΠΑ ρίχνουν δισεκατομμύρια όπλα τύπου εξέγερσης στην Ουκρανία . Οι αποστολές του αμερικανικού όπλου στο Kίεβο, περιελάμβαναν τον αντιαεροπορικό πύραυλο που εκτοξεύεται από τον ώμο που η CIA παρείχε στους Αφγανούς Μουτζαχεντίν, για να το χρησιμοποιήσουν κατά του Σοβιετικού Στρατού.
Υπάρχει μια μακρά ιστορία σημαντικών στοχαστών εξωτερικής πολιτικής που πρότειναν ότι, η Αμερική θα επωφεληθεί από τη Ρωσία που πολεμά μια εξέγερση στην Ουκρανία.
Ο τελευταίος αξιωματούχος που εξέφρασε τα οφέλη της ουκρανικής εξέγερσης, είναι ο υφυπουργός Άμυνας των ΗΠΑ αρμόδιος για θέματα πολιτικής, Κόλιν Καλ. Πιστεύει ότι, η Ρωσία θα αποδυναμωθεί από τον πόλεμο στην Ουκρανία.
" Πιστεύω με υψηλό βαθμό βεβαιότητας ότι η Ρωσία θα βγει από την Ουκρανία πιο αδύναμη από ότι μπήκε στη σύγκρουση . Στρατιωτικά πιο αδύναμη, οικονομικά πιο αδύναμη, πολιτικά και γεωπολιτικά πιο αδύναμη και πιο απομονωμένη", δήλωσε ο Kahl την Πέμπτη.
Η CIA έχει επίσης, περάσει αρκετά χρόνια εκπαιδεύοντας Ουκρανούς σε τακτικές εξέγερσης. Η υπηρεσία πίστευε ότι, αυτοί που εκπαίδευε θα ήταν οι ηγέτες της αντίστασης εάν η Ρωσία εισέβαλε.
Ο Μπουντάνοφ κατηγόρησε επίσης τη Ρωσία ότι, προσπαθεί να αναδημιουργήσει μια κορεατική διάσπαση της Ουκρανίας. "Στην πραγματικότητα, είναι μια προσπάθεια δημιουργίας Βόρειας και Νότιας Κορέας στην Ουκρανία", είπε.
Για χρόνια η κυβέρνηση της Ουκρανίας, αναγνωρίζοντας την αδυναμία της χώρας στον συμβατικό πόλεμο, έχει δημοσιοποιήσει τα σχέδιά της για μια αντάρτικη αντίσταση. Ενώ πολλές εξεγέρσεις πολεμούν τους συμβατικούς στρατούς με περιορισμένο, κατώτερο εξοπλισμό, τα έθνη του ΝΑΤΟ έχουν υποσχεθεί γιγαντιαίες αποστολές ελαφρών αντιαρματικών και αντιαεροπορικών πυραύλων και άλλου εξοπλισμού.
Οι ουκρανικές συμβατικές δυνάμεις ισχυρίζονται ότι, έχουν ήδη καταστρέψει ρωσικά οχήματα σε δύο ξεχωριστές θωρακισμένες στήλες χρησιμοποιώντας φθηνά τουρκικής κατασκευής μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar. Η ουκρανική κυβέρνηση μπορεί να μεταφέρει λαθραία όπλα στα δάση και τα βουνά βορειοδυτικά της χώρας και πιθανώς πέρα από αυτό.
Η Ρωσία ζήτησε από το Κίεβο, να αναγνωρίσει τον έλεγχο της Μόσχας στην Κριμαία και την ανεξαρτησία του Ντονμπάς προτού τερματίσει την επίθεσή της. Την Κυριακή, ο Ζελένσκι έδειξε για πρώτη φορά ότι, μπορεί να είναι πρόθυμος να « συμβιβαστεί » με τη Ρωσία για τον έλεγχο του Ντονμπάς. Οι δύο δημοκρατίες του Ντονμπάς – Ντόνετσκ και Λουχάνσκ – βρίσκονται σε πόλεμο με το Κίεβο από το 2014.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το ουκρανικό δημόσιο αίσθημα χωρίστηκε μεταξύ εθνικιστικών και φιλοσοβιετικών στάσεων. Η κατεστραμμένη περιοχή είχε υποστεί τεράστιες απώλειες πληθυσμού, με πολλούς επιζώντες να έχουν μικρή όρεξη για περαιτέρω σύγκρουση. Σήμερα, η περιοχή που διοικείται από την Ουκρανική Δημοκρατία, δυτικά των κατεχόμενων περιοχών, είναι ένα έντονα εθνικιστικό, δημοκρατικό κράτος που έχει πολεμήσει τη Ρωσία στο Ντονμπάς από το 2014.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Game changer στα χέρια των Ουκρανών! Οι Stugna-P της Ουκρανίας καταστρέφουν ρωσικά τανκς-Γιατί είναι τόσο αποτελεσματικοί (Βίντεο)
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Κόκκινος Στρατός περιλάμβανε εκατομμύρια στρατιώτες που είχαν πολεμήσει πρόσφατα, για επιβίωση ενάντια στους Ναζί στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο αλλά οι σύγχρονοι Ρώσοι διάδοχοί τους στην Ουκρανία, μπορεί να μην έχουν αυτή την ιδεολογική δέσμευση.
Μετά την εισβολή του Χίτλερ στη Σοβιετική Ένωση το 1941, ο ανταρτοπόλεμος ξέσπασε ξανά, με τους Ουκρανούς συμμετέχοντες να ασπάζονται μια ποικιλία ιδεολογιών: αντιναζιστικές, αντισοβιετικές ή και τα δύο, συχνά εθνικιστικά και μερικές φορές αντισημιτικά.
Σύμφωνα με μελέτη του 2012, για την εξέγερση από τον Ταγματάρχη των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, Pavlo Savchenko, οι εθνικιστές αντάρτες του Ουκρανικού Αντάρτικου Στρατού (UPA) διατήρησαν τη δύναμή τους, αποφεύγοντας μάχες με τακτικές γερμανικές δυνάμεις ενώ έστηναν ενέδρες σε νηοπομπές που μετέφεραν εξοπλισμό και αναλάμβαναν δράση, για την προστασία των τοπικών πληθυσμών από τιμωρητέα μέτρα του κατοχικού καθεστώτος.
Διεξήγαγαν περίπου 2.526 κυρίως μικρής κλίμακας ενέργειες μέχρι το 1943, οι οποίες προκάλεσαν περίπου 17.000 γερμανικές απώλειες. Μέχρι το 1944, οι Ναζί ήταν σε υποχώρηση αλλά η UPA συνέχισε να διεξάγει δολιοφθορές, ενέδρες και δολοφονίες.
Το εκτιμώμενο 190.000 ρωσικό στρατιωτικό προσωπικό που εμπλέκεται στην εισβολή, θα δυσκολευόταν να κρατήσει μια περιοχή περίπου του μεγέθους και του πληθυσμού του Αφγανιστάν. Ρωσικές μονάδες αναπτύχθηκαν επίσης πρόσφατα, για να καταστείλουν τις τοπικές εξεγέρσεις στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Λευκορωσίας και του Καζακστάν, οι οποίες ενδέχεται να μην παραμείνουν σιωπηλές εάν ο Πούτιν ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο.
Όπως ανακάλυψαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στο Βιετνάμ και το Ιράκ, και τόσο η Αμερική όσο και η Σοβιετική Ένωση ανακάλυψαν στο Αφγανιστάν, οι εξεγέρσεις μπορεί να είναι δύσκολο να κατασταλούν όταν υπάρχει υποστήριξη, τόσο από ντόπιους όσο και από μια συνεχόμενη ξένη δύναμη. Ενώ ο Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να ονειρεύεται την ένδοξη αποκατάσταση της Ρωσίας του Κιέβου και της Σοβιετικής Ένωσης υπό ρωσική κυριαρχία, οι Ουκρανοί δεν θα τού κάνουν το χατίρι. Η ιστορία της ουκρανικής εξέγερσης του 20ου αιώνα υποδηλώνει ότι, η εισβολή θα προκαλέσει μια μακροχρόνια, αιματηρή απάντηση.
