Η βάρβαρη στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία που διέταξε ο Πρόεδρος Πούτιν, είναι αδικαιολόγητη ακόμα και αν παραδεχτεί κανείς την ύπαρξη δημοκρατικών ελλείψεων και εδαφικών εντάσεων στην Ουκρανία και τη λογική ανησυχία του Κρεμλίνου, για την προοπτική ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ.
Με τον ακάλυπτο ισχυρισμό της αλλαγής τα σύνορα με τη δύναμη των όπλων και την εγκατάσταση μιας κυβέρνησης-μαριονέτας και τις επακόλουθες πολιτικές και οικονομικές κυρώσεις, που εγκρίθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την ΕΕ και άλλες δυτικές χώρες, με σκοπό να προκαλέσουν την οικονομική ασφυξία της ρωσικής οικονομίας και να παγώσουν τα περιουσιακά στοιχεία από τους κυρίως υπεύθυνους της εισβολής, ήρθαν να ρίξουν περισσότερο λάδι στην πληθωριστική πυρά.
Σύμφωνα με το atalayar, απειλεί επίσης να μας βυθίσει σε ένα σενάριο στασιμότητας και πληθωρισμού στην ΕΕ, που θυμίζει την κατάσταση που βιώθηκε τον περασμένο αιώνα μετά την άνοδο της τιμής του πετρελαίου και άλλων πρώτων υλών τη δεκαετία του '70.
Επιπτώσεις σε Ουκρανούς και Ρώσους
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι πολίτες που πλήττονται περισσότερο, από την εισβολή και τις κυρώσεις που διευρύνουν και βαθαίνουν εκείνες που έχουν ήδη επιβληθεί από την ΕΕ μετά την εισβολή και την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 θα είναι, με αυτή τη σειρά, οι Ουκρανοί, οι Ρώσοι και οι πολίτες της ΕΕ.
Στην περίπτωση των Ουκρανών, στην ανεπανόρθωτη απώλεια ανθρώπινων ζωών και στον πόνο και τις κακουχίες που προκλήθηκαν από την αποχώρηση εκατοντάδων χιλιάδων Ουκρανών που επιδιώκουν να αφήσουν πίσω τους τον πόλεμο, πρέπει να προσθέσουμε την καταστροφή υποδομών και εξοπλισμού, παραγωγικών εγκαταστάσεων και κατοικιών.
Σε αντίθεση με τους Ουκρανούς, η εισβολή δεν θα είναι τόσο θανατηφόρα ή καταστροφική για τους Ρώσους πολίτες, ούτε θα αλλάξει δραματικά την καθημερινότητά τους βραχυπρόθεσμα, αν και έχει προκαλέσει κάποια κοινωνική διαμαρτυρία ενάντια στον πόλεμο παρά τα αυστηρά κατασταλτικά μέτρα που έλαβαν στο Κρεμλίνο .
Αυτές οι δυσκολίες θα μπορούσαν να ενταθούν στο μέλλον, εάν οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την ΕΕ και άλλες δυτικές χώρες μετά την έναρξη των εχθροπραξιών, διατηρηθούν για παρατεταμένο χρονικό διάστημα.
Αυτή τη στιγμή, οι κυρώσεις έχουν προκαλέσει την κατάρρευση του ρουβλίου και του χρηματιστηριακού δείκτη MOEX, που ανάγκασαν την κυβέρνηση να κλείσει την αγορά στις 25 Φεβρουαρίου.
Το ρούβλι έχει χάσει το 32,3% της αξίας του μεταξύ 16 Φεβρουαρίου και 5 Μαρτίου, αλλά οι επιπτώσεις της υποτίμησης του ρουβλίου και το κλείσιμο του χρηματιστηρίου, δεν επηρεάζουν την πλειοψηφία του πληθυσμού που χρησιμοποιεί μόνο ρούβλια και δεν επενδύει στο χρηματιστήριο.
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη, ότι οι οικονομικές κυρώσεις που εγκρίθηκαν από την ΕΕ δεν απαγορεύουν τις συναλλαγές με ρωσικές εταιρείες, αλλά απλώς δυσκολεύουν τον διακανονισμό εμπορικών συναλλαγών αποκλείοντας ορισμένες ρωσικές τράπεζες από το σύστημα SWIFT.
Παραδόξως, ενώ η ΕΕ στέλνει επιθετικά όπλα στην Ουκρανία για να καταπολεμήσει τη ρωσική εισβολή, το ρωσικό αέριο συνεχίζει να ρέει προς τις χώρες της ΕΕ και οι χώρες που λαμβάνουν το αέριο, θα συνεχίσουν να πληρώνουν την κυβέρνηση εισβολής με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Επιπτώσεις στους πολίτες της ΕΕ
Οι χώρες της ΕΕ και της Ευρωζώνης, λόγω της εγγύτητάς τους και της εξάρτησής τους από ορισμένες εισαγωγές από τη Ρωσία και την Ουκρανία, αναμφίβολα πρόκειται να είναι οι πιο πληγείσες οικονομίες .
Η άνοδος των τιμών του φυσικού αερίου, του πετρελαίου, των δημητριακών και ορισμένων μετάλλων θα οδηγήσει τις αυξήσεις στις τιμές παραγωγής που καταγράφηκαν στις ανεπτυγμένες οικονομίες το 2021 και θα επιβραδύνει την παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη το 2022 και το 2023.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τον φόβο και τρόμο σπέρνει το ρωσικό σύστημα TOS-1 στην Ουκρανία
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι επιπτώσεις της αύξησης των τιμών της ενέργειας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, θα είναι πολύ πιο έντονες από ότι σε άλλες προηγμένες οικονομίες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμα κι αν η Ρωσία αποφασίσει να μην ανταποκριθεί στις κυρώσεις της ΕΕ, από την παροχή φυσικού αερίου μέσω αγωγών που διασχίζουν την Ουκρανία και τη Λευκορωσία. Ομοίως, η τιμή του σιταριού αυξήθηκε 59,0%, του καλαμποκιού 18,1% την περασμένη εβδομάδα και του αλουμινίου και του παλλαδίου 15,7% και 21,7% αντίστοιχα.
Επανεξέταση του ρόλου της ΕΕ
Τόσο η πανδημική κρίση όσο και η εισβολή στην Ουκρανία, έχουν επισημάνει τις αδυναμίες μιας ΕΕ όπου λείπουν μεσοπρόθεσμες στρατηγικές και αποτελεσματικές βραχυπρόθεσμες πολιτικές για την υπεράσπιση των αξιών της, του τρόπου ζωής της και της ευημερίας των πολιτών της, πέρα από τη μονομερή της δέσμευση για την οικολογική μετάβαση.
Σύμφωνα με το atalayar, υπάρχουν τρία αλληλένδετα ερωτήματα που πρέπει να θέτουν οι ευρωπαίοι ηγέτες σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές:
-Πρώτον: τι μπορούν να κάνουν τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, για να καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες των πολιτών τους χωρίς να θέσουν σε κίνδυνο τη σταθερότητα των τιμών;
-Δεύτερον: είναι επιθυμητό να επενδύσουμε σε χώρες με πολύ χαλαρούς περιβαλλοντικούς και εργασιακούς κανονισμούς και να εισάγουμε τα προϊόντα που παράγονται εκεί με υψηλό περιβαλλοντικό κόστος;
-Και τρίτο: ποιες είναι οι πιο αποτελεσματικές διπλωματικές και αμυντικές στρατηγικές, για την επίλυση των συγκρούσεων που αναπόφευκτα θα προκύψουν με αυταρχικές ή δικτατορικές κυβερνήσεις που διαθέτουν τεράστια εδάφη και πόρους, στρατούς εξοπλισμένους με διηπειρωτικούς πυραύλους και μικρή προθυμία να αποδεχτούν τους κανόνες του παιχνιδιού (κανόνες του διεθνούς δικαίου, τη συμμόρφωση με τις εμπορικές συμφωνίες, τον σεβασμό της πνευματικής ιδιοκτησίας κ.λπ.).
Η εξάρτηση των δυτικών χωρών από την κινεζική βιομηχανία και τη ρωσική ενέργεια, η συμπαιγνία του Πεκίνου με τη Βόρεια Κορέα και οι ακάλυπτες διεκδικήσεις του για την Ταϊβάν, η εισβολή στην Ουκρανία και η ενίσχυση του άξονα Μόσχας-Πεκίνου θα πρέπει να κάνουν τους θεσμούς να προβληματιστούν, σχετικά με την ευθραυστότητα και τους περιορισμούς του ειδυλλιακού και εγωιστικού σεναρίου στο οποίο εγκαταστάθηκαν.
Η ΕΕ είναι ένας οικονομικός γίγαντας με σοβαρές ελλείψεις διακυβέρνησης. Είναι επείγον να προωθηθεί η βιομηχανική παραγωγή γενικά, όχι μόνο η παραγωγή ημιαγωγών, και να μειωθεί η ενεργειακή εξάρτηση για να διασφαλιστεί η αυτάρκεια σε καταστάσεις κρίσης, και είναι απαραίτητο να υπάρχει επαρκής αποτρεπτική δύναμη για την αντιμετώπιση μελλοντικών επιθέσεων.
