Το Πενταπόσταγμα έγραψε ότι η Ουκρανία, με επικεφαλής την τρέχουσα κυβέρνησή της, ενδεχομένως θα κάνει τα πάντα για να παρασύρει το ΝΑΤΟ σε ένοπλη σύγκρουση με τη Ρωσία, ακόμη και ενάντια στη θέληση ορισμένων χωρών μελών της συμμαχίας. Εδώ κρύβεται η πραγματική απειλή για την Ευρώπη και για το ίδιο το ΝΑΤΟ.
Tα μέλη του ΝΑΤΟ βλέπουν την Ουκρανία ως ένα κράτος που, μαζί με τη Μολδαβία και τη Γεωργία, σε περίπτωση παγκόσμιας σύγκρουσης μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, θα παίξουν το ρόλο των ανατρεπτικών χωρών.
Χθες η Ουκρανική κυβέρνηση, «γιόρτασε» την παραλαβή τού τρίτου φορτίου "Javelins" που μεταφέρθηκε στο Κίεβο . Πρόκειται για ένα αμερικανικό αντιαρματικό συγκρότημα, του οποίου ο πύραυλος, μπορεί να στοχεύσει σε έναν στόχο και να τον χτυπήσει χωρίς ανθρώπινη βοήθεια.
Δυνητικά τρομερό όπλο, αλλά ο όγκος των παρεχόμενων Javelins και πυρομαχικών για αυτούς, δεν δίνει ακόμη λόγο να πούμε, ότι τα συγκροτήματα θα αντιστρέψουν κατά κάποιο τρόπο τη στρατιωτική κατάσταση στο Donbass.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Νέα Νορμανδία! Γερμανία, Ρωσία, Ουκρανία, Γαλλία αποφασίζουν για τη διευθέτηση της σύγκρουσης στο Ντονμπάς
Από την άνοιξη του 2018 μέχρι και φέτος, ο Ουκρανικός στρατός παρέλαβε 47 συγκροτήματα Javelins και 360 περίπου πυραύλους, κόστος που υπερβαίνει τα 100 εκ. δολάρια. Ο ουκρανικός στρατός συνεχίζει να αναπτύσσει συστήματα πυραύλων Tochka U, καθώς και Smerch και Uragan (συστήματα εκτόξευσης πολλαπλών ρουκετών) κοντά στο Ντονέτσκ.
Χθες, ο ομιλητής της ουκρανικής αντιπροσωπείας στην Τριμερή Ομάδα Επαφής, Aleksey Arestovich, δήλωσε ότι σύντομα η Ουκρανία θα έχει πυραύλους που θα μπορούν να φτάσουν και να χτυπήσουν την Μόσχα, και αυτό θα είναι ένα αποτέλεσμα, που θα προκύψει από το ουκρανικό πυραυλικό πρόγραμμα.
Αυτές οι δηλώσεις, ήρθαν μετά την αναφορά του Βλαντιμίρ Πούτιν για τους πυραύλους του ΝΑΤΟ κοντά στο Χάρκοβο, δηλαδή κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία. Δηλαδή, η Ουκρανία ουσιαστικά επιβεβαίωσε, ότι έχει προθέσεις να δημιουργήσει πυραυλική απειλή για τη Ρωσική Ομοσπονδία.
Επομένως, σύντομα θα εμφανιστούν πύραυλοι στην Ουκρανία, οι οποίοι θα μπορούν να πετάξουν από τα σύνορα των 500-600 χιλιομέτρων και να φτάσουν στη ρωσική πρωτεύουσα.
Τι είναι γνωστό για το πυραυλικό πρόγραμμα της Ουκρανίας;
Η συζήτηση για την ανάγκη της Ουκρανίας να αναβιώσει την τεχνολογία στρατιωτικών πυραύλων, ξεκίνησε επί Ποροσένκο. Ο επικεφαλής της διαδικασίας, ήταν τόσο ο ίδιος ο πρόεδρος όσο και ο γραμματέας του NSDC Alexander Turchinov.
Το 2015, ο Turchynov ανακοίνωσε ότι η Ουκρανία θα δημιουργούσε ένα σύστημα πυραύλων, που θα ήταν ανώτερο σε ποιότητα από το Sapsan, το οποίο σχεδιάστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2000, αλλά δεν έγινε γνωστό αν ολοκληρώθηκε το οποίο, θεωρητικά, μπορούσε να πλήξει κάθε είδους στόχου σε έδαφος, θάλασσα και αέρα. Το μέγιστο βεληνεκές βολής ήταν 480 χιλιόμετρα.
Οι Ρώσοι ανησυχούν από τότε, για το αν η Ουκρανία ολοκλήρωσε το δικό της πυραυλικό σύστημα της χώρας, καθώς το μόνο έκτοτε που γνωρίζουν, είναι ότι η Ουκρανία ξόδεψε 3,7 δισεκατομμύρια εθνικού νομίσματος με στόχο η χώρα να είναι σε θέση να ολοκληρώσει το πυραυλικό συγκρότημα μέχρι το 2018.
Μάλιστα τον Φεβρουάριο του 2021, ο υπουργός Άμυνας Andrei Taran ανακοίνωσε ότι θα υπογράψουν σύμβαση με τη Yuzhny, για την κατασκευή ενός πειραματικού τάγματος Sapsan, το οποίο το Υπουργείο Άμυνας αποκαλεί επίσης Grom-2 (έκδοση εξαγωγής).
Και, αν και μέχρι εκείνη τη στιγμή το έργο ήταν έτοιμο κατά 80%, τίποτα δεν είναι γνωστό για την άφιξη της πρώτης μπαταρίας στο στρατό. Παρόλα αυτά, το όχημα με το οποίο πρόκειται να μεταφερθεί το «Sapsan» έχει ήδη περάσει από τους δρόμους του Κιέβου με αφορμή την 30ή επέτειο της ανεξαρτησίας.
Για το 2022, το Υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι οι εργασίες στο συγκρότημα θα συνεχιστούν. Έτσι, οι προοπτικές υιοθέτησής του σε λειτουργία είναι ακόμη ασαφείς.
Τι είναι γνωστό μέχρι στιγμής
Το 2018, το σύστημα πυραύλων Alder υιοθετήθηκε με εμβέλεια 70 έως 120 χιλιόμετρα (αν και η τελευταία έκδοση βρίσκεται ακόμη σε δοκιμή). Το όπλο, το οποίο είναι ανάλογο των "Grad" και "Smerch", αναπτύχθηκε από το γραφείο σχεδιασμού του Κιέβου "Luch".
Το 2020, ο στρατός διέθετε λιγότερους από εκατό από αυτούς τους πύραυλους, κάτι που αρκεί για οκτώ σωτήρες εκτόξευσης. Ο Ανώτατος Διοικητής Ruslan Khomchak, είπε ότι δεν τα περιλαμβάνει στην αμυντική διαταγή, καθώς αυτά τα όπλα δεν χρησιμοποιούνται στον τρέχοντα πόλεμο που διεξάγεται στο Donbass. Μέχρι στιγμής, δεν έχουν αναφερθεί νέες παραδόσεις «Alder» στον στρατό.
Το 2020, υιοθέτησαν επίσης μια άλλη εξέλιξη Luch τον αντι –πλοϊκό πύραυλο Neptune. Είναι ένας πύραυλος κρουζ, που μπορεί να χτυπήσει στόχους στη θάλασσα από την ακτή σε απόσταση έως και 280 χιλιομέτρων. Στην πραγματικότητα, είναι ένας εκσυγχρονισμένος σοβιετικός πύραυλος Kh-35, με αυξημένη μάζα. Ένα χρόνο νωρίτερα, σχεδιάστηκε να προμηθευτούν 130 από αυτούς τους πυραύλους τα στρατεύματα.
Αλλά στη Ρωσία, διερωτώνται αν πρόκειται για έναν πλήρως κατευθυνόμενο πύραυλο κρουζ και ο εκτοξευτής του θα είναι εύκολο να καταστραφεί.
Ο πυραυλικός εξοπλισμός της Ουκρανίας προβλέπει μέχρι το 2031, δαπάνες για το πρόγραμμα πυραύλων άνω των 200 δισεκατομμυρίων εθνικού νομίσματος, καθώς δεν μπορούν να περιμένουν από τους εταίρους του ΝΑΤΟ πότε και με ποια οπλικά συστήματα θα εφοδιαστούν και για αυτόν τον λόγο, αποφάσισαν να κατασκευάσουν όπλα δικής τους παραγωγής.
Ένας επιπρόσθετος λόγος ανησυχίας για την Ρωσία, είναι η αποκάλυψη ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα πουλήσει πυραύλους εδάφους-εδάφους και πυραύλους αέρος-εδάφους για αεροσκάφη στην Ουκρανία. Το κόστος ενός πυραύλου είναι 100.000 £., είναι υπερηχητικός και αυτοκαθοδηγούμενος. Ο πύραυλος βρίσκεται σε υπηρεσία με τη Βρετανία, από το 2005 και έχει χρησιμοποιηθεί στη Μέση Ανατολή.
Ο βαθμός ανησυχίας χτυπάει κόκκινο για την Ρωσία, διότι η Βρετανία θα πουλήσει επίσης δύο επιχειρησιακά πλοία , τα οποία θα είναι οπλισμένα με βρετανικούς πυραύλους (Brimstone;) .
Είναι προφανές, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι τους στο μπλοκ του Ατλαντικού, έχουν την ευκαιρία όχι μόνο να αναπτυχθούν σε ουκρανικό έδαφος, και όχι ως μια «απλή» βάση, αλλά παράλληλα και η ίδια η Ουκρανία, δημιουργεί τις προϋποθέσεις εξοπλισμού της άμυνάς της με δικά της πυραυλικά συστήματα και αυτό δείχνει προς την κατεύθυνση της προετοιμασίας πολέμου . Ας θυμηθούμε ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά, σήμαινε και σημαίνει, την εμφάνιση στρατιωτικών υποδομών κοντά στα σύνορα της Ρωσίας, που σε καμία περίπτωση δεν είναι αμυντικού χαρακτήρα.
