Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δέχτηκε τον Σύρο ομόλογό του, Μπασάρ αλ Άσαντ, στη Μόσχα στις 13 Σεπτεμβρίου, η οποία ήταν η πρώτη συνάντηση των δύο στη Ρωσία από το 2018.
Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών τους, ο Άσαντ αναφέρθηκε στις προηγούμενες διαπραγματεύσεις στο Σότσι, με στόχο τον τερματισμό της σύγκρουσης.
Με τη σειρά του, το συριακό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων SANA ανέφερε ότι οι ηγέτες των δύο χωρών συζήτησαν τη συνεργασία για την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας και την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης εδαφών που βρίσκονται ακόμη υπό τον έλεγχο τρομοκρατικών οργανώσεων».
Η κατάσταση στο Ιντλίμπ
Η συνάντηση αφορούσε πρωτίστως τη ζώνη αποκλιμάκωσης του Ιντλίμπ, η οποία βρίσκεται υπό τον έλεγχο του τουρκικού στρατού, καθώς και της τρομοκρατικής οργάνωσης Hayat Tahrir al-Sham και του φιλοτουρκικού Συριακού Εθνικού Στρατού (SNA), που εκπροσωπεί τη λεγόμενη μετριοπαθή αντιπολίτευση.
Ο SNA ελέγχει επίσης ζώνες που πήραν το όνομά τους από διάφορες τουρκικές επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων "Κλάδος Ελαίας", "Ασπίδα του Ευφράτη" και "Άνοιξη Ειρήνης".
Τα τουρκικά στρατεύματα, τα οποία εισήλθαν στο Ιντλίμπ ως απάντηση στην επίθεση του συριακού στρατού τον Φεβρουάριο-Μάρτιο του 2020, απέδειξαν ότι είναι σε θέση να προκαλέσουν μεγάλες απώλειες.
Προς το παρόν, η Άγκυρα διαθέτει περισσότερες 84 στρατιωτικές βάσεις και προπύργια σε αυτήν τη Συριακή περιοχή, στελεχωμένα από 7.000-15.000 στρατιώτες με άρματα μάχης, πυροβολικό και συστήματα αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένου του βελτιωμένου αντιαεροπορικού συστήματος Hawk μεσαίου βεληνεκούς.
Καθώς μάλιστα η τουρκική ηγεσία δεν έχει επανεξετάσει την απόσυρσή της από την Ιντλίμπ, οι πιθανότητες να επιστρέψει η περιοχή στον έλεγχο της Δαμασκού παραμένουν ελάχιστες.
Οι Κούρδοι SDF της Συρίας, στρέφονται προς τη Μόσχα, κοιτώντας και προς τις ΗΠΑ
Η απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ και το Αφγανιστάν πιθανώς δημιουργεί ελπίδες στο καθεστώς Άσαντ ότι η Ουάσινγκτον θα αποφασίσει επιτέλους να εγκαταλείψει τη Συρία, αφήνοντας τους εταίρους της Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) να τα βγάλουν πέρα, όπως συνέβη στο Αφγανιστάν.
Σε ένα τέτοιο σενάριο, αυτοί και η Αυτόνομη Διοίκηση της Βορειοανατολικής Συρίας (AANES) που συνδέονται με αυτούς θα αντιμετωπίσουν άμεση επίθεση τόσο από τις κυβερνητικές δυνάμεις, που υποστηρίζονται από τη Ρωσία, όσο και από την αντιπολιτευόμενη SNA, που υποστηρίζεται από την Τουρκία.
Σε αυτό το πλαίσιο, στις 16 Σεπτεμβρίου, αντιπροσωπεία της Συνέλευσης της Δημοκρατικής Συρίας και της AANES με επικεφαλής τον Ilham Ahmad επισκέφθηκε τη Μόσχα "κατόπιν επίσημης πρόσκλησης του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών", σύμφωνα πρακτορείο ειδήσεων Hawar, την επίσημη υπηρεσία ειδήσεων της Αυτόνομης Διοίκησης, .
Ανακοινώθηκε ότι «Η συνάντηση ήταν θετική. Δόθηκε έμφαση στην πολιτική λύση της συριακής κρίσης σύμφωνα με το ψήφισμα 2254 του ΟΗΕ και στην ανάγκη συμμετοχής της Δημοκρατικής Συριακής Συνέλευσης στην πολιτική διαδικασία. Συζήτησαν επίσηςοι συνεχιζόμενες παραβιάσεις της κυριαρχίας της Συρίας από την Τουρκία. "
Ο AANES προσπαθεί να εξασφαλίσει τις εγγυήσεις της Μόσχας για την προστασία της βορειοανατολικής Συρίας από την εισβολή του SNA και της Τουρκίας και να μπορέσει να διαπραγματευτεί με τη Δαμασκό για ειδικές συνθήκες για την περιοχή.
Η ρωσική πολιτική σε σχέση με Κούρδους και Τούρκους στη Συρία
Ωστόσο, μια καλά ενημερωμένη ρωσική πηγή δήλωσε στο Al-Monitor ότι τέτοια αιτήματα από εκπροσώπους των Κούρδων της Συρίας αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό από τη Μόσχα, εφόσον οι SDF είναι στρατιωτικός σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ρώσοι αξιωματούχοι πιστεύουν ότι το SDF ετοιμάζει εφεδρικές επιλογές σε περίπτωση αποχώρησης των Αμερικανών. Αλλά αν παραμείνουν αμερικανικά στρατεύματα, τότε η κυβέρνηση της βορειοανατολικής Συρίας δεν θα βιαστεί να ακολουθήσει τον χάρτη πορείας που προτείνει να επεξεργαστεί από τη ρωσική πλευρά.
Η Ρωσία, με τη σειρά της, προσπαθεί να ωθήσει τους Κούρδους της Συρίας σε διάλογο με τη Δαμασκό, αλλά χωρίς τη βοήθεια των ΗΠΑ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μάρτυρες ή εξιλαστήρια θύματα; Τούρκοι: Μας έκαψαν οι Κούρδοι για 1000 δολάρια την φωτιά
Το συμπέρασμα είναι ότι οι ίδιοι οι Κούρδοι της Συρίας πρέπει να αρχίσουν να αποστασιοποιούνται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμη και πριν η Ουάσινγκτον λάβει την τελική απόφαση για την αποχώρηση.
Ταυτόχρονα, η ρωσική πλευρά συνεχίζει να συγκρατεί τη Δαμασκό από το να χτυπήσει εκείνες τις περιοχές που κρατούν οι SDF που έχουν αφαιρεθεί από την αμερικανική ομπρέλα ασφαλείας, για παράδειγμα ορισμένες περιοχές της επαρχίας του Χαλεπίου , όπως οι περιοχές Μανμπίτζ, Τελ Ριφάτ και Αϊν αλ-Αράμπ και την πόλη Ain Issa.
Μια απόπειρα επιστροφής τους στην πλήρη εξουσία της Δαμασκού θα αποξένωνε εντελώς τους Σύριους Κούρδους από τη Μόσχα και ο SNA και η Τουρκία θα ήταν επίσης έτοιμοι να ξεκινήσουν ταυτόχρονα επίθεση εναντίον των Κούρδων του SDF μαζί με τις συριακές κυβερνητικές δυνάμεις.
Οι αυξημένες επιθέσεις από τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη και οι βομβαρδισμοί πυροβολικού σε θέσεις των SDF μπορεί επίσης να σηματοδοτήσουν μια περιορισμένη επιχείρηση από τα τουρκικά στρατεύματα και τον SNA προκειμένου να επεκταθεί η ζώνη ασφαλείας "Άνοιξη της Ειρήνης".
Οι ειδικοί υποστήριξαν ότι μια τέτοια επίθεση μπορεί να προκληθεί από τους ίδιους τους Κούρδους της Συρίας, οι οποίοι οργανώνουν επιθέσεις εναντίον του SNA και των τουρκικών στρατευμάτων στις περιοχές επιχειρήσεων "Κλαδί Ελιάς" και "Ασπίδα του Ευφράτη".
Ο αυξανόμενος αριθμός των τουρκικών επιθέσεων σε θέσεις των SDF συνοδεύεται από περισσότερη ρωσική αεροπορική δραστηριότητα πάνω από το Ιντλίμπ.
Έτσι, μια πιθανή επίθεση των τουρκικών στρατευμάτων και του SNA σε ορισμένες ευάλωτες περιοχές του SDF θα μπορούσε να συμβεί παράλληλα με την επίθεση των συριακών κυβερνητικών δυνάμεων στο νότιο τμήμα του Ιντλίμπ, στο Τζεμπέλ αλ-Ζαουγιά, προκειμένου να καταλάβουν ένα τμήμα της στρατηγικής διαδρομής Μ4.
Δηλαδή, μπορούμε να μιλήσουμε για ορισμένες αμοιβαίες παραχωρήσεις μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας.
Ταυτόχρονα, η Μόσχα μπορεί να χρησιμοποιήσει τις τουρκικές απειλές κατά των Κούρδων στη βορειοανατολική Συρία προκειμένου να διασπάσει τους SDF, να ωθήσει τους μαχητές και ολόκληρες μονάδες αυτής της συμμαχίας να αποσυρθούν από αυτήν τη δομή και να συνεργαστούν με τη Δαμασκό.
Η πιο πιθανή επιλογή για τη σταδιακή επανένταξη αυτών των περιοχών στη συριακή κυβέρνηση είναι το σενάριο από τη Νταράα και την Κουνέιτρα στα νοτιοδυτικά της Συρίας , διατήρηση της τοπικής διοίκησης και μέσω της διαδικασίας συμφιλίωσης των ανταρτών μαχητών με το καθεστώς.
Ο αγωγός φυσικού αερίου από την Αίγυπτο και η σημασία της περιοχής Νταράα-Κουνέιτρα
Έχοντας αυτά τα δεδομένα υπόψη, η Ρωσία θα προσπαθήσει να διασφαλίσει περαιτέρω το status quo στη Νταράα και την Κουνέιτρα, διατηρώντας παράλληλα την ικανότητα των τοπικών αντιπολιτευτικών συμβουλίων να διαχειρίζονται αυτόνομα οικισμούς και να παραμένουν ανέπαφοι.
Επομένως, ενώ υψώνονται σημαίες του συριακού κράτους και δημιουργούνται σημεία ελέγχου σε θύλακες της αντιπολίτευσης ,ως παραχωρήσεις στον Άσαντ , η πραγματική δύναμη του συριακού καθεστώτος παραμένει σε μεγάλο βαθμό τυπική.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Γεωπολιτικό "γαϊτανάκι"! Κούρδος Αξιωματούχος: Οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν το Ιράκ και οι Κούρδοι επείγονται για αξιόπιστους συμμάχους
Επίσης, σύμφωνα με εκπρόσωπο της συριακής πολιτικής αντιπολίτευσης με έδρα τη Μόσχα, ο οποίος μίλησε στο Al-Monitor υπό τον όρο της ανωνυμίας, η διαδικασία αφοπλισμού των μαχητών της αντιπολίτευσης σε αυτές τις περιοχές είναι κατά κύριο λόγο μια δράση δημοσίων σχέσεων κατά την άποψή του, αφού πολλά ακόμα φορητά όπλα παραμένουν στα χέρια των συμφιλιωμένων ανταρτών σε αυτούς τους οικισμούς.
Το μέλλον αυτής της περιοχής θα συνεχίσει να αποτελεί θέμα στις ρωσο-συριακές συνομιλίες.
Η πιθανή κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου από την Αίγυπτο στον Λίβανο μέσω της Νταράα και της Κουνέιτρα είναι το μόνο οικονομικό έργο με πιθανή συμμετοχή της Δαμασκού που υποστηρίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Κατά συνέπεια, μπορεί να αφαιρέσει άλλα συναφή έργα από κυρώσεις με τη συμμετοχή της Ιορδανίας και άλλων αραβικών κρατών.
Το Αμμάν ενδιαφέρεται επίσης για τη διατήρηση του status quo στη Νταράα και την Κουνέιτρα, από την οποία μπορεί να περάσει ο αγωγός φυσικού αερίου, διατηρώντας παράλληλα τους θύλακες της αντιπολίτευσης, αν και αφοπλισμένοι, αλλά υπό ρωσικό έλεγχο, αντί για πιθανές βάσεις φιλοϊρανικών σχηματισμών που μπορεί να εμφανιστούν στη θέση τους.
