Το γνωστό ινστιτούτο RAND, το οποίο θεωρείται παράρτημα του αμερικανικού ΥΠΕΞ, πραγματοποίησε ένα εκπαιδευτικό "πολεμικό παίγνιο" όπως ονομάζεται και τα αποτελέσματά του ήταν περίεργα.
Πριν συνεχίσουμε αναφέρουμε ότι τα πολεμικά παίγνια είναι μία μέθοδος ανάλυσης προβλημάτων που σχετίζονται με τον τρόπο λήψης αποφάσεων σε καταστάσεις σύγκρουσης και συνεργασίας. Παίχτης των παιγνίων μπορεί να αποτελεί ένα πρόσωπο, μία οργάνωση, ένα κράτος ή ένας συνασπισμός.
Όσο αφορά τον τομέα έρευνας αυτός είναι μεγάλος και περιλαμβάνει προβλήματα πολιτικής, ψυχολογικής, κοινωνικής, οικονομικής μορφής. Για την επίλυση των προβλημάτων είναι απαραίτητη η ανάλυση των καταστάσεων, όπου δύο ή περισσότεροι παίχτες είναι αντιμέτωποι και ακολουθούν στρατηγικές συνεργασίας.
Η Ρωσία εν έτει 2020, διαθέτει έναν αρκετά ισχυρό στόλο στη Μαύρη Θάλασσα, με επικεφαλής τη ναυαρχίδα της, τον πυραυλοφόρο καταδρομικό Moskva, το οποίος είναι μια τεράστια πλατφόρμα εκτόξευσης πυραύλων.
Η ρωσική βάση φιλοξενεί τρεις Φρεγάτες, "Ναύαρχος Γκριγκόροβιτς", "Ναύαρχος Έσσεν" και "Ναύαρχος Μακάροφ", οι οποίες είναι εξοπλισμένες με πυραύλους Κρουζ "Calibr", ενώ διαθέτει και τα περιπολικά πλοία "Pytlivy" και "Ladny", την κορβέτα "Ζήλ", και τις πυραυλακάτους "Bora" και "Samum", "Vyshny Volochok", "Orekhovo-Zuevo" και "Ingushetia".
Αναμένεται σε μικρό χρονικό διάστημα η είσοδος των Κορβετών Karakurt, Cyclone, Askold και Amur. Υπάρχουν επίσης έξι ναρκαλιευτικά πλοία κλάσης M "Albatros / -M" και πέντε πυραυλάκατοι κλάσης "Molniya-1", ενώ έχουμε και επτά μεγάλα αποβατικά πλοία και δύο υποβρύχια κλάσης "Varshavyanka".
Επιπλέον, υπάρχουν συστήματα αεράμυνας και ηλεκτρονικού πολέμου, παράκτια συστήματα πυραύλων και πυροβολικού στην Κριμαία η οποία θεωρείται ως "απόρθητο φρούριο".
Ο ρωσικός στόλος στην περιοχή είναι μια ισχυρότατη δύναμη που δεν μπορεί να παραβλέψει κανένας.
Παραδοσιακά, οι Ηνωμένες Πολιτείες βασίζονται πάντα στη δημιουργία ενός διεθνούς συνασπισμού για την επίτευξη των σχεδίων τους σε όλο τον κόσμο, αναφέρουν ρωσικές δημοσιογραφικές πηγές.
Στη Μαύρη Θάλασσα, αυτές οι χώρες του ΝΑΤΟ είναι η Τουρκία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία, καθώς και η Ουκρανία και η Γεωργία που επιθυμούν να εισέλθουν στη συμμαχία.
Αλλά σύμφωνα με τους υπολογισμούς του RAND, τα πράγματα δεν μπόρεσαν να υλοποιηθούν με αυτόν τον τρόπο. Το πολεμικό παίγνιο που διεξήχθη αφορούσε την χρονική περίοδο από το 2020 έως το 2025.
Τότε η Μολδαβία είχε ενσωματωθεί στην Ρουμανία, η Γεωργία και η Ουκρανία εξακολουθούν να είναι εχθροί για τη Ρωσία, αλλά η συμμαχία του ΝΑΤΟ στην Μαύρη Θάλασσα δεν είναι μονολιθική.
Ούτε η Τιφλίδα ούτε το Κίεβο de facto διαθέτουν ναυτικό στόλο και δεν μπορούν να δημιουργήσουν έναν στα επόμενα πέντε χρόνια.
Τα πολεμικό ναυτικό της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας δεν είναι επίσης ισχυρά. Η μόνη πραγματική δύναμη στην περιοχή είναι η Τουρκία, αλλά όλα είναι περίπλοκα μαζί της.
Το τουρκικό ναυτικό εκπροσωπείται από τέσσερις φρεγάτες κλάσης Yavuz, τέσσερις φρεγάτες κλάσης Barbaross, οκτώ πρώην αμερικανικές φρεγάτες κλάσης G, έξι κορβέτες URO (πρώην γαλλικά πλοία B) και τέσσερις κορβέτες Milgem.
Ο στόλος υποβρυχίων περιλαμβάνει έξι υποβρύχια κλάσης Atylai, τέσσερα υποβρύχια κλάσης Preveze και τέσσερα υποβρύχια κατηγορίας Gyur, ενώ αναμένονται και 6 σύγχρονα υποβρύχια Type-214 από την Γερμανία.
Ταυτόχρονα, σημαντικές τουρκικές δυνάμεις εμπλέκονται σε άλλα θέατρα, όπως στην Λιβύη, στα ελληνικά νησιά κ.λπ. αλλά και τη Συρία.
"Εάν οι Τούρκοι εκδιωχθούν από τη συμμαχία, τότε δεν μπορούν οι ΗΠΑ να δημιουργήσουν έναν πραγματικό συνασπισμό στη Μ. Θάλασσα αναφέρουν οι ρωσικές δημοσιογραφικές πηγές.
Αλλά πώς μπορεί να γίνει αυτό;
Οι αναλυτές της RAND πιστεύουν ότι η Μόσχα μπορεί να δωροδοκήσει την Άγκυρα με μυστική συνεργασία στην Συρία αλλά και αλλού και την Σόφια με εκπτώσεις στο φυσικό αέριο.
Το Κρεμλίνο μπορεί να απειλήσει τη Γεωργία με στρατιωτικές ασκήσεις σε Αμπχαζία και Βόρεια Οσετία, την Ουκρανία εμποδίζοντας την στο Στενό του Κερτς, ενώ η Ρουμανία μπορεί να γίνει θύμα κάποιου είδους πολέμου παραπληροφοριών.
Το ρωσικό πρακτορείο κατέληξε στο ακόλουθο συμπέρασμα, τα ρωσικά κίνητρα, ιδίως η υπόσχεση για συνέχιση και επέκταση της συνεργασίας στη Συρία, καθώς και πιθανές απώλειες λόγω της άρνησης της υπάρχουσας συνεργασίας, έκαναν τους Τούρκους να σκεφτούν σοβαρά τη σκοπιμότητα υποστήριξης του ΝΑΤΟ.
Οι διμερείς ενέργειες της Μόσχας σε Τουρκία και Βουλγαρία ήταν αριστοτεχνικές. Το συμπέρασμα αποδείχθηκε κάπως αποθαρρυντικό, καθώς ήταν πιο εύκολο για τη Μόσχα να καταστρέψει στην πραγματικότητα μια αντι-ρωσική συμμαχία στη Μαύρη Θάλασσα με μη στρατιωτικά μέσα παρά να διεξάγει πόλεμο και αυτό τα λέει όλα.