Τα αζεροτουρκικά εγκλήματα ήταν πολλά και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μείνουν ατιμώρητα.
Ο πόλεμος που ξεκίνησαν το Αζερμπαϊτζάν και η Τουρκία κατά της Αρμενικής Δημοκρατίας του Aρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ) στις 27 Σεπτεμβρίου διακόπηκε μέσω συμφωνίας, η οποία με διαμεσολάβηση της Ρωσίας επιβλήθηκε της Αρμενίας. Βάσει της συμφωνίας που κυκλοφορεί, οι Αρμένιοι πρέπει να εγκαταλείψουν το μεγαλύτερο μέρος της πατρίδας τους στο Artsakh και να το παραδώσουν στο Αζερμπαϊτζάν μέχρι την 1η Δεκεμβρίου, αναγκάζοντας τους Αρμένιους που ζουν σε αυτές τις περιοχές να αναχωρήσουν πριν από την ημερομηνία αυτή.
Κατά τη διάρκεια του αδιάκριτου βομβαρδισμού του Artsakh, οι επιτιθέμενοι –το Αζερμπαϊτζάν και η Τουρκία, συνοδευόμενοι από τις συριακές δυνάμεις των τζιχαντιστών – διέπραξαν πολλά εγκλήματα πολέμου κατά των Αρμενίων. Δολοφόνησαν πολίτες και τραυμάτισαν δημοσιογράφους. Έχουν κάψει χωριά, δάση και εκκλησίες. Βασάνισαν, αποκεφάλισαν Αρμένιους και εκτέλεσαν αιχμαλώτους.
Το BBC ανέφερε στις 24 Οκτωβρίου: “Ένα βίντεο που δημοσιεύτηκε σε μια εφαρμογή μηνυμάτων δείχνει δύο Αρμένιους με στρατιωτικές στολές που συλλαμβάνονται από στρατεύματα του Αζερμπαϊτζάν. Ένα δεύτερο βίντεο δείχνει φαινομενικά τους ίδιους Αρμένιους που πυροβολήθηκαν με τα χέρια τους πίσω από την πλάτη. Οι αρμενικές αρχές έχουν αναγνωρίσει τους άνδρες με τα ονόματα Μπένικ Χακομπιάν, 73 ετών, και τον 25χρονο Γιούρι Ανταμιάν”.
Οι δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν χρησιμοποίησαν επίσης πυρομαχικά διασποράς εναντίον του Artsakh σε μια προσπάθεια να κάψουν δάση όπου Αρμένιοι πολίτες βρίσκουν καταφύγιο. “Το Αζερμπαϊτζάν έχει χρησιμοποιήσει επανειλημμένα ευρέως απαγορευμένα πυρομαχικά διασποράς σε κατοικημένες περιοχές στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ”, σύμφωνα με έκθεση της 23ης Οκτωβρίου από το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW). “Τα πυρομαχικά διασποράς έχουν απαγορευτεί λόγω της εκτεταμένης αδιακρίτως επίδρασής τους και του μακροχρόνιου κινδύνου για τους πολίτες”, πρόσθεσε.
Η ψευδής, έμμονη πεποίθηση ότι το Artsakh ανήκει στο Αζερμπαϊτζάν έχει οδηγήσει σε εθνική κάθαρση εναντίον Αρμενίων από τα εδάφη τους.
Η περιοχή που ονομάζεται Artsakh, αρχικά μία από τις αρχαίες επαρχίες της Αρμενίας, έχει διατηρήσει την πλειοψηφία του αρμενικού πληθυσμού κατά τη διάρκεια των αιώνων. Παρόλα αυτά, το Artsakh προσαρτήθηκε από τον Σοβιετικό δικτάτορα Ιωσήφ Στάλιν στη Νέα Σοβιετική Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Τα ειρηνικά αιτήματα των Αρμενίων για αυτοδιάθεση τιμωρήθηκαν βίαια από το Αζερμπαϊτζάν.
Υπό τον έλεγχο των Αζέρων, οι Αρμένιοι υπέστησαν σοβαρές διώξεις από το 1988 έως το 1990. Η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε το επόμενο έτος και το Αζερμπαϊτζάν, η Αρμενία και το Artsakh κήρυξαν ανεξαρτησία. Το Αζερμπαϊτζάν, ωστόσο, απέρριψε το αίτημα ανεξαρτησίας του Artsakh και επέλεξε να ξεκινήσει πόλεμο το 1992, ο οποίος διήρκεσε δύο χρόνια και κόστισε τη ζωή περίπου 30.000 ανθρώπων.
26 χρόνια αργότερα, οι Αρμένιοι στο Artsakh δέχονται για άλλη μια φορά επίθεση από το Αζερμπαϊτζάν. Αυτή τη φορά, οι προμήθειες όπλων και η διπλωματική υποστήριξη από την Τουρκία βοήθησαν να δοθεί στο Αζερμπαϊτζάν το πάνω χέρι στη σύγκρουση. Αρκετά πρακτορεία ειδήσεων, κυβερνήσεις και Τα Ηνωμένα Έθνη ανέφεραν επίσης ότι η Τουρκία έστειλε τρομοκράτες τζιχάντ από τη Συρία για να υποστηρίξουν το Αζερμπαϊτζάν στον αγώνα της κατά των Αρμενίων.
“Έχουμε τώρα πληροφορίες που δείχνουν ότι Σύροι μαχητές από τζιχαντιστικές ομάδες έχουν (διέλθει) μέσω του Γκαζιαντέπ (νοτιοανατολική Τουρκία) για να φθάσουν στο θέατρο επιχειρήσεων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ”, δήλωσε ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν σε δημοσιογράφους σε σύνοδο κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες. “Είναι ένα πολύ σοβαρό γεγονός, το οποίο αλλάζει την κατάσταση”.
Το Γραφείο του Ύπατου Αρμοστή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα) ανέφερε επίσης στις 11 Νοεμβρίου:
“Η Ομάδα Εργασίας του ΟΗΕ για τη χρήση μισθοφόρων ανέφερε ότι υπήρξαν διαδεδομένες αναφορές ότι η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν, με τη βοήθεια της Τουρκίας, στηρίχθηκε σε Σύρους μαχητές για να στηρίξει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της στη ζώνη συγκρούσεων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, συμπεριλαμβανομένης της πρώτης γραμμής. Οι μαχητές φαίνεται να παρακινούνται κυρίως από ιδιωτικό κέρδος, δεδομένης της δεινής οικονομικής κατάστασης στη Αραβική Δημοκρατία της Συρίας, ανέφεραν οι ειδικοί του ΟΗΕ. Σε περίπτωση θανάτου, σύμφωνα με πληροφορίες, οι συγγενείς τους είχαν υποσχεθεί οικονομική αποζημίωση και τουρκική υπηκοότητα.
“‘Ο τρόπος με τον οποίο τα άτομα αυτά στρατολογήθηκαν, μεταφέρθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν μέσα και γύρω από τη ζώνη συγκρούσεων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ φάνηκε συνεπής με τον ορισμό του μισθοφόρου, όπως ορίζεται από τα σχετικά διεθνή νομικά μέσα, συμπεριλαμβανομένης της Διεθνούς Σύμβασης κατά της Πρόσληψης, Χρήσης, Χρηματοδότησης και Κατάρτισης Μισθοφόρων, στην οποία το Αζερμπαϊτζάν είναι κόμμα”, δήλωσε ο Chris Kwaja, ο οποίος προεδρεύει της Ομάδας Εργασίας.
“Επιπλέον, αναφορές δηλώνουν ότι η Τουρκία συμμετείχε σε μεγάλης κλίμακας στρατολόγηση και μεταφορά Σύρων ανδρών στο Αζερμπαϊτζάν μέσω ένοπλων παρατάξεων, μερικές από τις οποίες συνδέονται με τον Συριακό Εθνικό Στρατό. Ο φερόμενος ρόλος της Τουρκίας είναι ακόμη πιο ανησυχητικός δεδομένων των παρόμοιων ισχυρισμών που εξετάστηκαν νωρίτερα αυτό το έτος από την Ομάδα Εργασίας σε σχέση με το ρόλο της στην πρόσληψη, την ανάπτυξη και τη χρηματοδότηση τέτοιων μαχητών για να λάβουν μέρος στη σύγκρουση στη Λιβύη”, πρόσθεσε ο Κουάγια.
Η έκθεση του ΟΗΕ δημοσιεύθηκε δύο ημέρες μετά την υπογραφή της συνθήκης, ωστόσο ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήταν πάντα διαφανής σχετικά με τη στήριξή του στον πόλεμο εναντίον του Αρτσάκ. “Στηρίζουμε το Αζερμπαϊτζάν μέχρι τη νίκη”, δήλωσε ο Ερντογάν στις 6 Οκτωβρίου. “Λέω στους αδελφούς μου από το Αζερμπαϊτζάν: Μακάρι να ευλογηθεί η ghazwa σας.”
Ghazwa στο Ισλάμ αναφέρεται σε μια μάχη ή επιδρομή κατά των μη μουσουλμάνων για την επέκταση της μουσουλμανικής επικράτειας και / ή τη μετατροπή των μη μουσουλμάνων στο Ισλάμ.
Σε άλλη ομιλία την 1η Νοεμβρίου, ο Ερντογάν δήλωσε: “Βρισκόμαστε στη Συρία, τη Λιβύη, το Αζερμπαϊτζάν. Επιδείξαμε την ίδια αξιοπρεπή στάση από τη Μεσόγειο προς τον Εύξεινο Πόντο, από τη Συρία μέχρι τη Λιβύη, από την Κύπρο μέχρι το Καραμπάχ».
Πριν από τον πόλεμο, ο πληθυσμός του Artsakh ήταν περίπου 150.000. Η τουρκική και η επίθεση των Αζέρων εναντίον της περιοχής έχει προκαλέσει μαζικές καταστροφές σε πολιτικές υποδομές, συμπεριλαμβανομένων σπιτιών και νοσοκομείων, καθώς και τον εκτοπισμό περίπου 90.000 Αρμενίων. Στις 23 Οκτωβρίου, ομάδα μελετητών γενοκτονίας εξέδωσε δήλωση “σχετικά με την επικείμενη γενοκτονική απειλή που προέρχεται από το Αζερμπαϊτζάν και την Τουρκία εναντίον του Αρτσάχ”.
Εντελώς εγκαταλειμμένη από τη διεθνή κοινότητα και αντιμέτωπη με μια υπαρξιακή απειλή, η Αρμενία έπρεπε να υπογράψει μια συμφωνία που επιτρέπει στο Αζερμπαϊτζάν να αναλάβει μεγάλο μέρος του Artsakh. Με το 60% του Artsakh να καταστρέφεται και το υπόλοιπο της γης να περιβάλλεται από εχθρικές δυνάμεις των Αζέρων, πολλοί αυτόχθονες Αρμένιοι που ζουν στο Artsakh για γενιές δεν βλέπουν άλλη επιλογή από το να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους.
Εν τω μεταξύ, κατά τη διάρκεια του πολέμου, εκατοντάδες Τούρκοι και Αζέροι βγήκαν στους δρόμους της γαλλικής πόλης της Λυών, αναζητώντας Αρμένιους. Βάδισαν με τουρκικές σημαίες, φωνάζοντας Allahuakbar (Αλλάχ είναι η μεγαλύτερη), και “Πού είστε Αρμένιοι; Πού είστε; Είμαστε εδώ… καθάρματα.”
Ο Τζόναθαν Λακότε, Γάλλος πρεσβευτής στην Αρμενία, ανακοίνωσε ότι η γαλλική αστυνομία προστατεύει τα κέντρα της αρμενικής κοινότητας στη Γαλλία από τουρκικές και αζερικές επιθέσεις και βανδαλισμούς.
Σε μια άλλη κίνηση για την αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας, το γαλλικό υπουργείο Εσωτερικών απαγόρευσε μια τουρκική υπερεθνικιστική ομάδα γνωστή ως Γκρίζοι Λύκοι μετά την αλλοίωση ενός μνημείου για τα θύματα της Γενοκτονίας των Αρμενίων το 1915.
Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών καταδίκασε την απόφαση, αναφέροντας ότι “δεν υπάρχει τέτοιο κίνημα που να ονομάζεται “Γκρίζοι Λύκοι”. Οι προσπάθειες προσφυγής σε φανταστικές αποφάσεις που υποθέτουν την ύπαρξη ενός τέτοιου κινήματος ή σχηματισμού που βασίζεται σε ορισμένα άτομα και τις πράξεις τους, αντικατοπτρίζουν την τελευταία αντιφατική ψυχολογία στην οποία ζει αυτή η χώρα».
Το κίνημα του Γκρίζου Λύκου, ωστόσο, υπάρχει. Οι Γκρίζοι Λύκοι (Τουρκικοί: Μποζκούρτλαρ), επίσημα γνωστοί ως Ιδεαλιστές (Τουρκικά: Ülkü Ocakları) είναι μια τουρκική άκρα δεξιά, ρατσιστική οργάνωση και κίνημα που συνδέεται με το Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος της Τουρκίας (MHP). Το κίνημα έχει εμπλακεί σε πολλές πράξεις βίας εναντίον πολιτών καθώς και πολιτικών και θρησκευτικών προσώπων. Αυτό περιλαμβάνει τη σφαγή του Αλεβί στην πόλη Μάρας στη νοτιοανατολική Τουρκία το 1978 και την απόπειρα δολοφονίας του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’ το 1981.
Οι επιθέσεις κατά των Αρμενίων στον Νότιο Καύκασο και την Ευρώπη καταδεικνύουν ότι αυτός ο πόλεμος δεν αφορά μόνο τη γη. Πρόκειται για παντουρκικές, επεκτατικές φιλοδοξίες της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν, καθώς και το αδυσώπητο, γενοκτονικό μίσος τους κατά των Αρμενίων.
Όπως συνέβη κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας των Αρμενίων το 1915 από την Οθωμανική Τουρκία, η διεθνής κοινότητα εγκατέλειψε για άλλη μια φορά τους Αρμένιους, οι οποίοι είναι αυτόχθονες και ειρηνικοί άνθρωποι. Εάν δεν ληφθούν αμέσως νέα και αποτελεσματικά μέτρα από τον πολιτισμένο κόσμο, ο νεο-Οθωμανισμός, ο παντουρκισμός και η τζιχάντ θα κερδίσουν μέσω της συμφωνίας που επιβλήθηκε στην Αρμενία.
Εν τω μεταξύ, έχει αρχίσει να εμφανίζεται κάποια αντίθεση στη συμφωνία στην Ευρώπη. Στις 11 Νοεμβρίου, το France 24 ανέφερε ότι η γαλλική προεδρία δηλώνει πως μελετά τις παραμέτρους της κατάπαυσης του πυρός υπό τη μεσολάβηση της Ρωσίας, προσθέτοντας ότι μια μακροπρόθεσμη συμφωνία θα πρέπει επίσης να “διατηρήσει τα συμφέροντα της Αρμενίας”. Το γραφείο του Μακρόν ανέφερε ότι πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες “χωρίς καθυστέρηση” για να προσπαθήσει να καταλήξει σε μια “μόνιμη πολιτική λύση στη σύγκρουση που θα επιτρέπει στον αρμενικό πληθυσμό του Ναγκόρνο-Καραμπάχ να παραμείνει σε καλές συνθήκες και στην επιστροφή δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους”.
Για να εγγυηθούν την επιστροφή των Αρμενίων στην αρχαία πατρίδα τους και να αποτρέψουν την πλήρη διαγραφή της υπόλοιπης αρμενικής πολιτιστικής κληρονομιάς από το ολοκληρωτικό Αζερμπαϊτζάν, οι δυτικές κυβερνήσεις πρέπει να αναγνωρίσουν επίσημα το Artsakh. Η Δύση πρέπει να ενημερώσει τους δικτάτορες ότι τα εγκλήματα πολέμου και οι γενοκτονικές φιλοδοξίες τους δεν θα μείνουν ατιμώρητα.
