Ηνέα Heinz Spaghetti Carbonara ήδη από το λανσάρισμά της έχει ξεσηκώσει στο κοινό της. «Ο πόλεμος της καρμπονάρας της στιγμής» έχει συγκεντρώσει χιλιάδες φανατικούς υπέρμαχους της κλασικής ρωμαϊκής καρμπονάρας διατρανώντας την ιεροσυλία της Heinz.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο άνθρωπος που μεθούσε χωρίς να πιεί σταγόνα - Έτρωγε μακαρόνια
Στο ίντερνετ, σύμφωνα με τον The Standard θα δεις σχόλια για το προϊόν από «Μυρίζει χίλιες άδειες σχολικές καντίνες» και «Η μυρωδιά και η εμφάνιση αυτού του προϊόντος (που πραγματικά αγανακτώ να αποκαλώ τροφή) είναι αυτή της υπερβολικά ατημέλητης τροφής για γάτες» μέχρι ότι πρόκειται για μια φιλόδοξη δημιουργία.
Μερικά από τα χειρότερα σχόλια για την κονσέρβα καρμπονάρας
«Η πρώτη εμφάνιση της νέας καρμπονάρας του Heinz σε κουτάκι ήταν αποθαρρυντική, μπερδεμένη. Αλλά το πιο αποκαρδιωτικό ήταν αυτό που κρυβόταν μέσα: πανσέτα, σκουλήκια από μακαρόνια, μια κρέμα σάλτσα στο χρώμα της βλέννας. Με χρυσά γράμματα ροζ ετικέτα διαβάστε τη διαβεβαίωση ότι δεν υπάρχουν τεχνητά χρώματα. Αυτά δεν είναι απαραίτητα: κανείς δεν θα δημιουργούσε εσκεμμένα αυτή την πάστα που μοιάζει με κόλλα. Ο Μάικ φέρνει νερό προληπτικά καθώς μαγειρεύει η καρμπονάρα».
«Όταν φτάνει το μπολ, που αναβράζει, τίποτα δεν βελτιώνεται. Μυρίζει χίλιες άδειες σχολικές καντίνες —καλά, αυτές της δεκαετίας του '90— με τα ζυμαρικά να κρύβονται κυρίως κάτω από την επιφάνεια».
«Τα κονσερβοποιημένα τρόφιμα μπορεί να είναι ένα υπέροχο πράγμα. Η μυρωδιά και η εμφάνιση αυτού του προϊόντος (που πραγματικά αγανακτώ να αποκαλώ τροφή) είναι αυτή της υπερβολικά ατημέλητης τροφής για γάτες. Αυτό, προς μεγάλη απογοήτευση της γυναίκας ή της φίλης σας, πρέπει να μεταγγιστεί σε ένα τηγάνι ή μπολ για να ζεσταθεί, δημιουργώντας μια βάρβαρη μυρωδιά υπερεπεξεργασμένου εμετού. Ίσως, ο Heinz πιστεύει ότι αυτό δεν είναι θέμα, καθώς όποιος θέλει να αγοράσει αυτά τα πράγματα δεν θα έχει γυναίκα ή φίλη».
«Η πανσέτα - που χαρακτηρίζεται ως «τραγανή» στο κονσέρβα - αναδύεται από το τέλμα ως μικροσκοπικά, λαστιχωτά, αλμυρά σφαιρίδια αιωρούμενων περιττωμάτων αρουραίων σε αυτήν την κατά τα άλλα επιθετικά μπεζ δικαιολογία για τα ζυμαρικά. Είμαι εξαιρετικά ευγνώμων που δεν έχω ιταλική κληρονομιά, μήπως τα πνεύματα του προγόνου μου με είδαν να καταναλώνω κάτι που ισχυριζόταν ότι είναι της πατρίδας τους.»
