Την περίοδο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Charles Swaat υπηρετούσε στο Τόκιο. Η ζωή του δεν ήταν εύκολη: επί σχεδόν μία 20ετία εισαγόταν στο νοσοκομείο σε κατάσταση βαριάς μέθης, χωρίς να έχει πιει σταγόνα αλκοολούχου ποτού. Το συκώτι του είχε καταστραφεί, μέχρι που το 1964 έμαθε για έναν Ιάπωνα ο οποίος είχε παλιότερα τα ίδια συμπτώματα με εκείνον και είχε καταφέρει να θεραπευτεί.
Σχεδόν 25 χρόνια μετά την έναρξη των προβλημάτων του, οι παθολόγοι διέγνωσαν ότι η ασθένεια των δύο ανδρών ήταν κοινή: στον γαστρεντερικό τους σωλήνα υπήρχε ένας μεταλλαγμένος κλώνος του ζυμομύκητα Candida albicans, o οποίος παρήγε ένζυμα που συνέθεταν οινόπνευμα από τους υδατάνθρακες που προσλάμβανε από τροφές, όπως τα μακαρόνια.
Εχοντας ακολουθήσει μια μακρά θεραπεία με αντιβιοτικά, το 1975 όλα τα κύτταρα του μύκητα στο έντερό του καταστράφηκαν και η ζωή του έγινε και πάλι φυσιολογική…
Την εκπληκτική ιστορία του ανθρώπου που μεθούσε τρώγοντας μακαρόνια διηγείται στο ευρύ κοινό μία ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής καθηγητές του ΑΠΘ που ασχολούνται επί 25 χρόνια με την εκλαΐκευση της επιστήμης της Χημείας.
Η μοναδική δουλειά τους είναι πλέον προσβάσιμη σε όλους μέσω μιας ειδικής ιστοσελίδας στην οποία παρουσιάζονται δεκάδες διηγήσεις που αφορούν τον άνθρωπο, το περιβάλλον, την Ιστορία, και εμπεριέχουν διδάγματα Χημείας τόσο για μαθητές όσο και για ενηλίκους μαζί με πειράματα και διαδραστικά εργαστήρια.
Με στόχο τη διάδοση της γνώσης
«Το ChemNoesis αποτελεί προϊόν μετεξέλιξης, εκσυγχρονισμού, εμπλουτισμού και επικαιροποίησης του διαδικτυακού εκπαιδευτικού υλικού που έχει παραχθεί στο Τμήμα Χημείας τα τελευταία χρόνια, αλλά και πρωτογενούς εκπαιδευτικού υλικού. Κατά την ανάπτυξή του χρησιμοποιήθηκαν νέες τεχνολογίες και τεχνικές που βελτιστοποιούν την αποτελεσματικότητα της διάδοσης της γνώσης Χημείας, με ιδιαίτερη προσοχή στην ευχερή περιήγηση των χρηστών, την ποιότητα του πολυμεσικού υλικού και τη μεγιστοποίηση της διαδραστικότητας», λέει μιλώντας ο Μιχάλης Σιγάλας, επιστημονικός υπεύθυνος του έργου, καθηγητής Χημείας στο ΑΠΘ και μέχρι πρότινος πρόεδρος του ΔΣ του Κέντρου Διάδοσης Επιστημών ΝΟΗΣΙΣ.
«Στο ChemNoesis ο επισκέπτης κάθε ηλικίας, ξεκινώντας από την παρουσίαση θεμάτων που αφορούν τον άνθρωπο, το περιβάλλον, την Ιστορία κ.ά., μπορεί να ανακαλύψει τον ρόλο της Χημείας σε αυτά. Και αν το επιθυμεί, μπορεί να μελετήσει συστηματικά ένα σύνολο βασικών γνώσεων Χημείας απαραίτητο για κάθε πολίτη. Να ανακαλύψει τη σχέση της Χημείας με την καθημερινή μας ζωή, να παρακολουθήσει και να εκτελέσει πειράματα Χημείας και πολλά άλλα», συμπληρώνει.
Από τις πυγολαμπίδες έως το «Χίντενμπουργκ»
Ετσι, οι επισκέπτες της ιστοσελίδας έχουν τη δυνατότητα να μάθουν, εκτός άλλων, τι σχέση έχει με τη Χημεία η βιοφωταύγεια της πυγολαμπίδας, η νόσος των δυτών, τα χρώματα του γυαλιού, ο παλιός Δρόμος του Αλατιού ή η πτώση του πολυτελέστατου αερόπλοιου «Χίντενμπουργκ», που αποτέλεσε τη δεκαετία του ’30 τη ναυαρχίδα της νέας γενιάς αυτοκινούμενων αερόστατων που κινούνταν με υδρογόνο.
«Στις 6 Μαΐου 1937, μόλις έναν χρόνο από την κατασκευή του και έχοντας εκτελέσει 36 υπερατλαντικές πτήσεις, το «Χίντενμπουργκ» είχε άδοξο τέλος», γράφει η ιστοσελίδα.
«Ενώ προετοιμαζόταν για προσγείωση κοντά στο Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ, εξερράγη και τυλίχθηκε στις φλόγες, με αποτέλεσμα 37 από τους 96 επιβάτες να βρουν φρικτό θάνατο και πολλοί να τραυματιστούν. Το τραγικό αυτό γεγονός είχε ως αίτιο μια απλή χημική αντίδραση, την οξείδωση ή καύση του υδρογόνου, η οποία είναι μια αντίδραση ταχύτατη και ισχυρά εξώθερμη. Πώς συνέβη το ατύχημα αυτό όμως; Πολλοί πιστεύουν ότι προσέκρουσε σε ηλεκτρικά καλώδια και προκλήθηκε σπινθήρας, ενώ άλλοι θεωρούν πιθανή την περίπτωση να έπεσε κάποιος κεραυνός…».
Εκτός από τα μέλη ΔΕΠ του Τμήματος Χημείας του ΑΠΘ, η ομάδα εργασίας για την ανάπτυξη του ChemNoesis αποτελείται από καθηγητές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και από επτά φοιτήτριες του Τμήματος Χημείας του ΑΠΘ.
Η δημιουργία του ιστοχώρου ChemNoesis που εντάχθηκε στην ιστοσελίδα του Κέντρου Διάδοσης Επιστημών και Μουσείου Τεχνολογίας ΝΟΗΣΙΣ υλοποιήθηκε με τη χρηματοδότηση του ερευνητικού προγράμματος ΚΡΗΠΙΣ της ΓΓΕΚ.