Έρευνα στο εσωτερικό της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας της Ελβετίας εντόπισε σχεδόν 1.000 περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης από το 1950, πολλές από τις οποίες αφορούσαν παιδιά.
Το 56% των θυμάτων ήταν άνδρες, ενώ και η συντριπτική πλειονότητα των κατηγορουμένων ήταν άνδρες.
Ερευνήτριες από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης διαπίστωσαν μάλιστα και στοιχεία για εκτεταμένη συγκάλυψη, κάνοντας λόγο για περιπτώσεις που είναι μόνο «η κορυφή του παγόβουνου».
Μεγάλο μέρος των περιπτώσεων αφορούσε παρενοχλήσεις κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης ή άλλων ποιμαντικών δραστηριοτήτων. Ένα 30% των περιστατικών διαπράχθηκε σε ιδρύματα ή σχολεία.
Την έρευνα, όπως αναφέρει το BBC, ανέθεσαν οι εκκλησιαστικές αρχές και κράτησε ένα χρόνο. Οι ερευνήτριες είχαν πρόσβαση σε αρχεία και πραγματοποίησαν πολλές συνεντεύξεις, αν και διαπίστωσαν ότι σε δύο επισκοπές είχαν καταστραφεί έγγραφα.
Όπως εξηγούν, λαμβάνοντας υπόψη όσα γνωρίζουμε από την έρευνα, υποθέτουμε ότι μόνο ένα μικρό ποσοστό των περιπτώσεων καταγγέλθηκε. Σε άλλες περιπτώσεις επιχείρησαν να απαξιώσουν το θύμα και τη μαρτυρία του.
Πέρα από αυτό, η έρευνα διαπιστώνει ότι κληρικοί που κατηγορήθηκαν για κακοποίηση προστατεύονταν με μεταθέσεις σε άλλες θέσεις -κάποιες φορές στο εξωτερικό- για να αποφύγουν τη δίωξη. Πρόκειται για στάση που συνεχιζόταν ως και μετά το 2000, όταν έρχονταν στο προσκήνιο σκάνδαλα σεξουαλικής υφής.