Στις 5 Ιανουαρίου του 2023, το αμερικανικό υπουργείο άμυνας ανακοίνωσε πως η εταιρεία Raytheon Technologies θα προμηθεύσει την ρουμάνικη κυβέρνηση με το παράκτιο αμυντικό πυραυλικό σύστημα Naval Strike Missile (NSM), ως μέρος ενός συμβολαίου πιθανής μέγιστης αξίας 217,1 εκατομμυρίων δολαρίων με το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό.
Πιο Συγκεκριμένα
Η εταιρεία Raytheon Missiles & Defense υπέγραψε λοιπόν συμβόλαιο σταθερής αξίας 208,736,138 δολαρίων για το σύστημα παράκτιας προστασίας Naval Strike Missile. Η Ρουμανία θα είναι ο πελάτης εξαγωγής, ο οποίος και θα λάβει το σύστημα μέσω της συμφωνίας. Το συμβόλαιο περιλαμβάνει επιλογές, οι οποίες μπορούν αυξήσουν την αξία του στα 217,136,549 δολάρια.
Οι εργασίες θα λάβουν χώρα στην Νορβηγία από την εταιρεία Kongsberg, στην Γερμανία, στις ΗΠΑ και σε διάφορες άλλες τοποθεσίες. Το 60% της παραγωγής ωστόσο θα το αναλάβει η νορβηγική αμυντική εταιρεία Kongsberg. Οι διαδικασίες αναμένεται να ολοκληρωθούν τον Σεπτέμβριο του 2028.
Λίγα Λόγια Για τον Naval Strike Missile (NSM)
Ο Naval Strike Missile (Πύραυλος Ναυτικής Επίθεσης) είναι ένα όπλο μεγάλου βεληνεκούς και ακριβούς επίθεσης, το οποίο αναζητά και καταστρέφει εχθρικά πλοία σε αποστάσεις μεγαλύτερες των 100 ναυτικών μιλίων ή 185 χιλιομέτρων. Αποτελεί αντιπλοϊκό πύραυλο πέμπτης γενιάς, ενώ παράγεται από την νορβηγική Kongsberg και προωθείται από την αμερικανική Raytheon. Χρησιμοποιεί αδρανειακή πλοήγηση, GPS και πλοήγηση μέσω συσκευής υπέρυθρης απεικόνισης (με βάση δεδομένων για τον στόχο ενσωματωμένη στον πύραυλο).
Πρόκειται για ένα πολύ ευέλικτο σύστημα, το οποίο μπορεί να εκτοξευθεί από μία ποικιλία πλατφορμών, έναντι ενός μεγάλου εύρους στόχων σε θάλασσα και ξηρά.
Ο σχεδιασμός της ατράκτου και η υψηλή αναλογία ώθησης προς βάρος δίνουν στον NSM εξαιρετική ευκινησία στον αέρα. Ο πύραυλος είναι τελείως παθητικός και έχει επιδείξει φανταστικές δυνατότητες sea skimming με τους προηγμένους του ελιγμούς στην τερματική φάση του. Έτσι καταφέρνει να περνά και από εχθρικά συστήματα αεράμυνας.
Sea skimming (Χάιδεμα της Θάλασσας) ονομάζεται μία τεχνική που χρησιμοποιούν πολλοί αντιπλοϊκοί πύραυλοι και κάποια μαχητικά και επιθετικά αεροσκάφη για να αποφύγουν την ανίχνευση από ραντάρ και υπέρυθρους αισθητήρες και κατ' επέκταση να μειώσουν την πιθανότητα κατάρριψής τους κατά την προσέγγιση ενός στόχου. Η μέθοδος αφορά την όσο το δυνατόν χαμηλότερη πτήση, η οποία συνήθως ποικίλοι από τα 2 μέτρα και φτάνει τα 50 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
