Δεν είναι ακόμη σαφές, το κίνητρο και το παρασκήνιο στην συμμαχία Ρωσίας- Ιράν, όμως η πιο δημοφιλής εκδοχή είναι πως η Μόσχα υποσχέθηκε στην Τεχεράνη τη μεταφορά πυρηνικών τεχνολογιών και την κατασκευή υποδομής μεταφοράς φυσικού αερίου, επισημαίνουν στην ιστοσελίδα defence-ua.com.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το έχουν τερματίσει! Η Τουρκία ξεκίνησε συνομιλίες με την Ρωσία και για δεύτερο πυρηνικό σταθμό
Υπάρχουν επίσης στοιχεία ότι οι Ρώσοι είναι έτοιμοι να πληρώσουν για τα ιρανικά «drones καμικάζι» μεταφέροντας αεροσκάφη Su-35S από το «αιγυπτιακό» συμβόλαιο τους. Φαίνεται όμως ότι η «ανταλλαγή» όπλων μεταξύ του Ιράν και της Ρωσικής Ομοσπονδίας μπορεί να διευρυνθεί σημαντικά.
Για παράδειγμα, οι συντάκτες του πολωνικού Defense24 γράφουν, ότι η Τεχεράνη ζήτησε από τη Μόσχα να μεταφέρει όχι μόνο μαχητικά Su-35S, αλλά και εκπαιδευτικά αεροσκάφη μάχης Yak-130 και αντιπλοϊκά πυραυλικά συστήματα K-300 «Bastion» με πυραύλους P-800.
Αν και οι Ρώσοι δεν δημοσιοποίησαν το Yak-130 τους ως "άλλο Wunderwaffe", αυτό το αεροσκάφος έχει αρκετά αξιοπρεπή (δηλωμένα) χαρακτηριστικά - φορτίο μάχης έως 3000 kg, μέγιστη εμβέλεια πτήσης έως 2,4 χιλιάδες χιλιόμετρα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Νεο-Οθωμανική κυβίστηση! Γιατί άλλαξαν τους χάρτες εμβέλειας του “Τυφώνα”-Δεν θα μπορέσουν να κτυπήσουν την Ελλάδα
Η Μόσχα προμηθεύει επίσης τέτοια αεροσκάφη τη Μιανμάρ, το Βιετνάμ (από 6 σε 12 αεροσκάφη το 2021) και το Λάος (4 αεροσκάφη ως "πληρωμή" για την προμήθεια του T-34 ).
Σύμφωνα με το The Military Balance, μέχρι το τέλος του 2021, υπήρχαν 109 εκπαιδευτικά και μαχητικά αεροσκάφη Yak-130 σε υπηρεσία με τη ρωσική Πολεμική Αεροπορία. Και είναι πολύ πιθανό ότι εάν η Μόσχα αποφασίσει να προμηθεύσει τέτοια αεροσκάφη στην Τεχεράνη, μπορεί κάλλιστα να ληφθούν από τις μονάδες σχηματισμού των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Η κατάσταση είναι κάπως πιο περίπλοκη. Τέτοια πυραυλικά συγκροτήματα χρειάζονται οι ίδιοι οι Ρώσοι για να συνεχίσουν να βομβαρδίζουν τις παραθαλάσσιες πόλεις της Ουκρανίας. Πολύ περισσότερο που η παραγωγική ικανότητα της Ρωσικής Ομοσπονδίας για την παραγωγή νέων πυραύλων P-800 είναι αρκετά περιορισμένη.
Από την άλλη όμως, το Ιράν μπορεί να χρειαστεί τέτοια συγκροτήματα για να «μπλοκάρει» τα στενά του Ορμούζ, μέσω του οποίου περνά έως και το 25% της παγκόσμιας μεταφόρτωσης πετρελαίου. Επομένως, η Μόσχα μπορεί να «ταρακουνήσει» τις παγκόσμιες τιμές ενέργειας με τρομοκρατικές ενέργειες.
Οι συντάκτες του Defense24 επισημαίνουν επίσης, ότι η Τεχεράνη και η Μόσχα μπορούν να «ανταλλάξουν» ανταλλακτικά για στρατιωτικά και πολιτικά αεροσκάφη.
Πιθανώς, η Ρωσική Ομοσπονδία θα προσπαθήσει τουλάχιστον να αγοράσει από το Ιράν εξαρτήματα για εξοπλισμό και όπλα σοβιετικής κατασκευής, απαραίτητα για τον εξοπλισμό "chmobikes". Με τα οποία είναι εξοπλισμένος, ειδικότερα, ο ιρανικός στρατός.
Σύμφωνα με το The Military Balance, μέχρι το τέλος του 2021, οι ένοπλες δυνάμεις του Ιράν διέθεταν περισσότερα από 1,5 χιλιάδες άρματα μάχης, συμπεριλαμβανομένων 480 μονάδων T-72S και περισσότερες από 75 μονάδες T-62. Υπάρχουν επίσης 610 οχήματα μάχης πεζικού BMP-1 και BMP-2 και 300 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού BTR-50 και BTR-60.
Οι χερσαίες δυνάμεις του Ιράν διαθέτουν περίπου 300 αυτοκινούμενα πυροβόλα, εκ των οποίων τα 60 είναι αυτοκινούμενα πυροβόλα 2C1 «Gvozdika». Υπάρχουν επίσης περισσότερα από 2.000 βαρέλια ρυμουλκούμενου πυροβολικού, συμπεριλαμβανομένων 540 οβίδων D-30 διαμετρήματος 122 mm, έως και 985 πυροβόλων M-46 διαμετρήματος 130 mm και 30 οβίδων D-20 διαμετρήματος 152 mm. Επιπλέον, διατίθενται και 100 συστήματα BM-21 «Grad».
Όσον αφορά το αντιαεροπορικό πυροβολικό, θεωρητικά, οι Ρώσοι μπορεί να ενδιαφέρονται για την παρουσία στο Ιράν περίπου 100 μονάδων ZSU-23-4 «Shilka» και 300 μονάδων ZU-23-2.
Δεν πρέπει όμως να αποκλειστεί ότι, θα ενδιαφέρονται και για τα 80 σπάνια αντιαεροπορικά πυροβόλα τύπου ZSU-57-2 .
