Ακάθεκτη προχωρά η Τουρκία στην απόκτηση ολοένα και πιο πολλών υποδομών πυρηνικών δυνατοτήτων, κάτι που καταδεικνύει πως ο ενδόμυχος στόχος της Άγκυρας είναι αυτό που όπως έχει αποκαλύψει στο παρελθόν και το Πενταπόσταγμα αναφέρουν οι πληροφορίες και οι εκθέσεις ακόμα και των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών πως από την δεκαετία του ‘60, οι Τούρκοι επιθυμούν να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα. Κάτι που έχει δηλώσει ανοιχτά ο ίδιος Ερντογάν.
Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν και με το προκάλυμμα της ενεργειακής επάρκειας, η Τουρκία κινείται προς την κατασκευή και δεύτερου σταθμού πυρηνικής ενέργειας μετά εκείνον του Ακούγιου.
Είναι χαρακτηριστικό το δημοσίευμα του τουρκικού TRT που αναφέρει:
«Ο γενικός διευθυντής της Ρωσικής Κρατικής Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας Rosatom Αλεξέι Λιχατσόφ ανακοίνωσε πως ξεκίνησαν οι διαβουλεύσεις μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας για την κατασκευή πυρηνικού σταθμού στο Σίνοπ. Ο Λιχατσόφ στις δηλώσεις που προέβη στο ρωσικό κρατικό κανάλι Rossiya-24 σημείωσε πως η Τουρκία σχεδιάζει να κατασκευάσει στο Σίνοπ το δεύτερο πυρηνικό της σταθμό. Ο Λιχατσόφ σημείωσε πως το Σίνοπ είναι ένα πρόσφορο σημείο για την κατασκευή ενός μεγάλου πυρηνικού σταθμού με 4 αντιδραστήρες, το οποίο είναι γνωστό από όλους που πραγματοποιούν πυρηνικές εργασίες και πρόσθεσε, «Λαμβάνοντας υπόψη την μελλοντική κατασκευή ενός μεγάλου πυρηνικού σταθμού ξεκινήσαμε τις συνομιλίες με τους Τούρκους συνεργάτες μας για την σύναψη τεχνολογικών συμμαχιών, την διαμόρφωση της επενδυτικής πολιτικής και της ενεργειακής αγοράς της Τουρκίας». Η συμφωνία σχετικά με τον πρώτο πυρηνικό σταθμό της Τουρκίας στο Άκκουγιου NGS στο Μέρσιν είχε υπογραφεί το 2010 με τη Ρωσία. Ο σταθμός που θα κατασκευαστεί στο Άκκουγιου θα αποτελείται από 4 αντιδραστήρες και θα έχει εγκαταστημένη δύναμη 4.800 μεγαβάτ. Η Ρωσία συμμετέχει ήδη στην κατασκευή του πρώτου πυρηνικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής της Τουρκίας, του πυρηνικού σταθμού Ακούγιου, ο οποίος θα καλύψει έως και το 10% της ενεργειακής ζήτησης της χώρας. Η πρώτη μονάδα αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το 2023, ενώ οι υπόλοιπες τρεις θα συνδεθούν στο δίκτυο μέχρι το 2026.»
Τον Μάιο του 2010, η Ρωσία και η Τουρκία υπέγραψαν συμφωνία όπου μια θυγατρική της Rosatom, η Akkuyu NGS Elektrik Üretim Corp. (ΕΕΑ: Εταιρεία Έργου Ακκούγιου) θα κατασκευάσει, θα κατέχει και θα λειτουργεί μια μονάδα παραγωγής ενέργειας στο Ακκούγιου που θα περιλαμβάνει τέσσερις μονάδες VVER ισχύος 1.200 MW. Η συμφωνία επικυρώθηκε από το Τουρκικό Κοινοβούλιο τον Ιούλιο του 2010. Οι εργασίες μηχανικής και έρευνας στον χώρο ξεκίνησαν το 2011. Το 2013, η ρωσική πυρηνική κατασκευαστική εταιρεία Atomstroyexport (ASE) και την τουρκική κατασκευαστική εταιρεία Ozdogu υπέγραψαν την σύμβαση προετοιμασίας του εργοταξίου για το προτεινόμενο πυρηνικό εργοστάσιο του Ακκούγιου. Η σύμβαση περιλαμβάνει εργασίες εκσκαφής στο χώρο. Η επίσημη τελετή εγκαινίων έλαβε χώρα τον Απρίλιο του 2015. Η κύρια κατασκευή ξεκίνησε το Μάρτιο του 2018 και η πρώτη μονάδα αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το 2023. Οι άλλες τρεις μονάδες αναμένεται να ολοκληρωθούν έως το 2025.
Αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να σημαίνει πως μπορεί η Ελλάδα να έχει στρατιωτικό προβάδισμα σύντομα αλλά η Τουρκία με λίγη προσπάθεια θα μπορούσε «εύκολα» από το 2030 χρησιμοποιώντας τα απόβλητα του σταθμού του Ακούγιου, σε πρώτη φάση, να αποκτήσει αυτό που λέμε «βρώμικη» βόμβα. Ένα όπλο δηλαδή όχι πυρηνικό αλλά με δυνατότητες και ισχύ πολύ κοντά σε αυτή.
