Το κύριο άρμα μάχης Osorio αναπτύχθηκε κατά τα μέσα της δεκαετίας του '80 από την Engesa για τον βραζιλιάνικο στρατό και για πελάτες εξαγωγής. Αυτό το τανκ αναπτύχθηκε ως ιδιωτικό προϊόν, με ελάχιστη υποστήριξη από την κυβέρνηση της χώρας. Το πρώτο πρωτότυπο ολοκληρώθηκε το 1985 και το δεύτερο το 1986. Γενικά η ανάπτυξη κατέληξε σε έναν επιτυχή σχεδιασμό, ωστόσο λόγω έλλειψης κεφαλαίων δεν εγκρίθηκε για υπηρεσία στον βραζιλιάνικο στρατό, ο οποίος τότε αναζητούσε 300 νέα άρματα.
Σχεδιασμός και Θωράκιση
Το Osorio ήταν σχεδιασμένο ειδικά για τις περιορισμένες υποδομές της Βραζιλίας. Το βάρος μάχης των 43 τόνων επιλέχθηκε για να μπορεί να περνά το άρμα από γέφυρες και περάσματα στην χώρα. Οι υπόλοιπες διαστάσεις και αυτές επέτρεπαν στο τανκ να κινείται από τους βραζιλιάνικους δρόμους, να περνά μέσα από τούνελ ή να μεταφέρεται από τα οχήματα μεταφοράς αρμάτων της χώρας. Το Osorio θεωρούταν ιδανικό για εξαγωγές σε άλλα έθνη. Έτσι τουλάχιστον πίστευαν οι Βραζιλιάνοι…
Το τανκ ήταν εξοπλισμένο με σύνθετη θωράκιση στο μπροστά μέρος του κύτους και στον πυργίσκο. Η θωράκιση αυτή ήταν αρκετά παρόμοια με την βρετανική Chobham, αφού περιλάμβανε ατσάλι, αλουμίνιο, ίνες άνθρακα και κεραμικά. Αν και ήταν πολύ ελαφριά, η θωράκιση ήταν ιδιαίτερα ισχυρή και πιστεύονταν πως προστάτευε το άρμα από χτυπήματα κάθε τύπου αντιαρματικού πυραύλου του 1986 (στο μπροστά μέρος του κύτους). Βέβαια, το συνολικό επίπεδο προστασίας θεωρούνταν κατώτερο από άλλα δυτικά κύρια άρματα μάχης της εποχής.
Οπλισμός
Το EE-T1 Osorio ήταν οπλισμένο με ένα βρετανικό Ordnance L7A4 όπλο 105 χιλιοστών, ενώ μετέφερε 45 βλήματα για αυτό. Η έκδοση EE-T2 ωστόσο, η οποία προορίζονταν για πωλήσεις εξαγωγής, ήταν οπλισμένη με το ισχυρότερο γαλλικό GIAT G1 λειόκαννο όπλο των 120 χιλιοστών, αν και τα πυρομαχικά μειώθηκαν στα 38. Και τα δύο όπλα ήταν πλήρως σταθεροποιημένα και ανεφοδιάζονταν χειροκίνητα. Λέγεται πως η έκδοση EE-T2 είχε πιθανότητα επιτυχούς χτυπήματος 80% σε βεληνεκές 2 χιλιομέτρων έναντι κινούμενου στόχου.
Ο δευτερεύων οπλισμός αποτελούνταν από δύο πολυβόλα όπλα 7,62 χιλιοστών. Το ένα από αυτά ήταν τοποθετημένο ομοαξονικά, ενώ το άλλο βρίσκονταν στο πάνω μέρος της οροφής. Το πακέτο του EE-T2 από την άλλη περιλάμβανε ένα ομοαξονικό πολυβόλο 7,62 χιλιοστών και αντιαεροπορικά πολυβόλα 12,7 χιλιοστών στην οροφή.
Ατυχές Τέλος
Αν και το άρμα νίκησε το πρόγραμμα της Σαουδικής Αραβίας για νέο τανκ το 1989 και συμφωνήθηκε η παραγγελία 340 Osorio αξίας 7,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, η χώρα δεν υπέγραψε ποτέ το συμβόλαιο. Τελευταία στιγμή επέλεξε τα αμερικανικά M1A2 Abrams, "κρεμώντας" την Engesa. Ως αποτέλεσμα η εταιρεία των 3.000 υπαλλήλων χρεοκόπησε.
Εννοείται πως το πρόγραμμα εγκαταλείφθηκε, αφού το άρμα απορρίφθηκε και από τον βραζιλιάνικο στρατό. Σήμερα η Βραζιλία επιχειρεί τα ξεπερασμένα M60 και Leopard 1 τανκ.
