Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, δικαστήριο της πόλης του Novorossiysk διέταξε την Caspian Pipeline Consortium (CPC) να σταματήσει την αποστολή φορτίων από τον τερματικό της σταθμό στη Μαύρη Θάλασσα για ένα μήνα, λόγω παράβασης περιβαλλοντικών κανόνων.
H απαγόρευση αυτή δεν πρόκειται να επηρεάσει και τόσο τις ρωσικές εξαγωγές, αλλά αυτές του γειτονικού Καζακστάν. Η αγορά θα απωλέσει περίπου 1,5 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως, ενώ ο οικονομικός αντίκτυπος προς τη Ρωσία θα είναι σχεδόν μηδενικός.
Τα 2/3 του πετρελαίου της CPC καταλήγουν στις ευρωπαϊκές αγορές που επηρεάζονται από τις ταραχές στη Λιβύη η οποία έχει μειώσει τις εξαγωγές πετρελαίου κατά το ήμισυ.
Σημειωτέον πως οι αγορές αυτές είναι ελλειμματικές αφού οι ευρωπαϊκές χώρες αποφεύγουν την αγορά ρωσικού πετρελαίου.
Μετά από αυτό, ο πρόεδρος του Καζακστάν Κασίμ- Γιομάρτ Τοκάγεφ δήλωσε, ότι η κυβέρνησή του θα διαφοροποιήσει τις οδούς από τις οποίες προμηθεύεται πετρέλαιο.
Μιλώντας σε μια κυβερνητική συνεδρίαση, ο Τοκάγιεφ διέταξε μια μελέτη για την κατασκευή ενός αγωγού κατά μήκος της Κασπίας Θάλασσας, ένα έργο που είχε προταθεί προηγουμένως που θα μεταφέρει το πετρέλαιο του Καζακστάν στην Ευρώπη παρακάμπτοντας τη Ρωσία.
Ο Τοκάγιεφ είπε ότι η βελτίωση της λιμενικής υποδομής στην Κασπία Θάλασσα ήταν "στρατηγικό καθήκον" για την κυβέρνηση του Καζακστάν, ανέφεραν τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Το Καζακστάν που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα ορυκτά καύσιμα βασίζεται στους ρωσικούς αγωγούς για τις εξαγωγές πετρελαίου στις αγορές της Ευρώπης.
Ο Αγωγός της Κασπίας είναι ένας από τους μεγαλύτερους αγωγούς παγκοσμίως και διοχετεύει πετρέλαιο από το Καζακστάν στη Μαύρη Θάλασσα. Η αναστολή των δραστηριοτήτων της θα ασκήσει ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου, η οποία αντιμετωπίζει ήδη τα μεγαλύτερα προβλήματα στις προμήθειες μετά το αραβικό πετρελαϊκό εμπάργκο τη δεκαετία του 1970.
Ο πρόεδρος του Καζακστάν έδωσε εντολή στην εθνική εταιρεία της χώρας να σκεφτεί τη μελλοντική χρήση του κοιτάσματος Tengiz, το οποίο απαιτεί από όλους τους μετόχους του αγωγού να αναπτυχθεί.
''Σε αυτή την περίπτωση, τα επενδυτικά μερίδια κάθε συμμετέχοντα θα πρέπει να διαιρεθούν αναλογικά - ποιο μερίδιο κατέχει ο συμμετέχων στο έργο, τέτοιο θα είναι το μερίδιό του στις επενδύσεις για να συνεχιστεί η σταθερή λειτουργία της οδού παραγωγής'', δήλωσε ο Igor Yushkov, ειδικός στο η Οικονομική Ακαδημία υπό την κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Θυμηθείτε ότι ακόμη και στην αρχή του έργου, εκτός από ρωσικές και καζακικές κυβερνητικές υπηρεσίες, περιλάμβανε περίπου δώδεκα ιδιωτικές εταιρείες που εκπροσωπούσαν τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιταλία, τη Μεγάλη Βρετανία και ακόμη και το Ομάν. Το κόστος δημιουργίας του ίδιου του σωλήνα δεν ξεπέρασε το ένα δισεκατομμύριο δολάρια (για σύγκριση, η κατασκευή του ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2 κόστισε στους επενδυτές περίπου 9 δισεκατομμύρια δολάρια).
Οι επενδυτές επρόκειτο να λάβουν μερίσματα για τις επενδύσεις τους, χωρίς να υπονοούν πολιτικές προεκτάσεις. Υπό τις παρούσες συνθήκες, οι μειοψηφικοί μέτοχοι της CPC, συμπεριλαμβανομένων χωρών που δεν είναι φιλικές προς τη Μόσχα, μπορούν να πουλήσουν τα μερίδιά τους, για παράδειγμα, σε ασιατικές εταιρείες που είναι ουδέτερες για τα γεωπολιτικά προβλήματα της Μόσχας».
Η κρατική εταιρεία KazMunayGas, η οποία έχει ανατεθεί από τον πρόεδρο του Καζακστάν να αναπτύξει εναλλακτικές διαδρομές για τη χρήση του πετρελαίου που παράγεται στη χώρα, έχει εξαιρετικά περιορισμένο σύνολο επιλογών για εναλλακτικές εξαγωγικές προμήθειες. Σύμφωνα με τον Tokayev, πρώτα απ 'όλα, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι δυνατότητες του συστήματος αγωγών Atyrau-Kenkiyak-Kumkol, το οποίο, σύμφωνα με τον πρόεδρο, θα γίνει ο σημαντικότερος παράγοντας διαφοροποίησης των εξαγωγών ενέργειας της χώρας.
Αυτός ο αγωγός πετρελαίου ξεκινά από τις ακτές της Κασπίας Θάλασσας στο Atyrau του Καζακστάν, κοντά στο οποίο βρίσκονται κοιτάσματα υδρογονανθράκων και καταλήγει στην κινεζική πόλη Xinjiang. Είναι αλήθεια ότι η χωρητικότητα του καναλιού είναι μόνο 12 εκατομμύρια τόνοι ετησίως, κάτι που σαφώς δεν επαρκεί για να αντικαταστήσει τις ρωσικές ενεργειακές διαδρομές.
Ο δεύτερος πιθανός τρόπος είναι η χρήση της διακασπιακής συγκοινωνιακής διαδρομής. Οι παραδόσεις σε αυτή τη γραμμή ξεκίνησαν το 2007, ωστόσο, η χωρητικότητα διέλευσης είναι περιορισμένη - η παράδοση πραγματοποιείται μέσω βυτιοφόρων ή μέσω φορτηγών καυσίμων. Κατά τη διάρκεια του έτους είναι σε θέση να μεταφέρουν μόνο 200 χιλιάδες εμπορευματοκιβώτια, η πληρότητα των οποίων δύσκολα θα ξεπεράσει τα 10 εκατομμύρια τόνους φορτίου.
Μια άλλη διέξοδος θα μπορούσε να είναι η θαλάσσια μεταφορά πρώτων υλών.
«Οι πιο βολικές διαδρομές θα ήταν τότε τα λιμάνια του Novorossiysk ή της Ust-Luga στην περιοχή του Λένινγκραντ», είπε ο Yushkov. «Ωστόσο, εάν το Καζακστάν σκοπεύει να παρακάμψει πλήρως τους ρωσικούς κόμβους μεταφορών, τότε, θεωρητικά, είναι δυνατό να μεταφερθούν πρώτες ύλες σε Χώρες της Κεντρικής Ασίας που είναι έτοιμες να πληρώσουν με «διπλό τιμολόγιο» «ή να μεταφέρουν πετρέλαιο σε όλη τη Μεσόγειο».
Πάντως, οι μεταφορές πετρελαίου μέσως του Caspian Pipeline Consurtium ήταν σε φυιολογικά επίπεδα, σύμφωνα με το Υπουργείο Ενέργειας της χώρας.
