Στις 30 Οκτωβρίου του 1961, η Σοβιετική Ένωση δοκίμασε την μεγαλύτερη πυρηνική συσκευή που έχει κατασκευαστεί. Η βόμβα Τσαρ, όπως έγινε γνωστή, ήταν 10 φορές μεγαλύτερη από κάθε άλλο όπλο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Αν και ο αρχικός της σκοπός ήταν να αποδείξει την ικανότητα της Σοβιετικής Ένωσης να παράξει ικανά όπλα (κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες), η βόμβα αποτέλεσε ορόσημο των μελλοντικών πυρηνικών δοκιμών.
Οι Κόντρες
Στις αρχές της δεκαετίας του '60, οι σχέσεις μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και ΗΠΑ ήταν έντονες. Οι χώρες βρίσκονταν στην μέση του Ψυχρού Πολέμου, προσπαθώντας να κυριαρχήσουν γεωπολιτικά, ιδεολογικά και στρατιωτικά.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν ήδη δοκιμάσει την πρώτη βόμβα υδρογόνου το 1952, την οποία ονόμασαν Mike και δοκίμασαν την μεγαλύτερη πυρηνική τους συσκευή, το Castle Bravo, το 1954. Η Σοβιετική Ένωση δούλευε και αυτήν στην ανάπτυξη μιας βόμβας υδρογόνου και κατάφερε να πυροδοτήσει την πρώτη το 1955. Αλλά αυτήν ήταν μόνο η αρχή. Ο Σοβιετικός αρχηγός Nikita Khrushchev ήταν πρόθυμος να επιδείξει τις σοβιετικές ικανότητες και για αυτό ζήτησε την δημιουργία της ισχυρότερης βόμβας του κόσμου.
Ποιοι Την Δημιουργήσαν;
- Ο Nikita Khrushchev ήταν ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης μεταξύ 1953 και 1964. Ο ηγέτης του κράτους ήταν αυτός που διέταξε την δημιουργία της βόμβας, κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
- Ο Andrei Sakharov ήταν σοβιετικός πυρηνικός φυσικός, ο οποίος θεωρείται κρίσιμο πρόσωπο πίσω από την ανάπτυξη των σοβιετικών βομβών υδρογόνου, συμπεριλαμβανομένης της βόμβας Τσαρ. Ο επιστήμονας ήταν ωστόσο ανήσυχος για το ποσό της ραδιενέργειας και τις επιπτώσεις που θα είχε η βόμβα στην ανθρώπινη υγεία. Ως αποτέλεσμα, πίεσε την χώρα να τερματίσει της δοκιμές πυρηνικών όπλων στην ατμόσφαιρα και έπεισε τους σοβιετικούς να υπογράψουν την Συνθήκη Μερικής Απαγόρευσης Πυρηνικών Δοκιμών.
- Ο Andrei Durnovtsev ήταν ο πιλότος που έριξε την βόμβα στις 30 Οκτωβρίου του 1961. Μετά την δοκιμή, ο Andrei προάχθηκε σε αντισμήναρχος. Ο πιλότος θεωρήθηκε εθνικός ήρωας μετά την έκρηξη!
Πως Έμοιαζε Η Ισχυρότερη Βόμβα Του Κόσμου;
Η βόμβα Τσαρ διέθετε πολλές ονομασίες, όπως Project 27000, Product Code 202 και RDS-220. Η βόμβα ήταν 8 μέτρα σε μήκος και είχε διάμετρο 2 μέτρων. Το βάρος της ήταν περίπου 25 τόνοι. Λόγω των διαστάσεών της, ήταν πάρα πολύ δύσκολο να μετακινηθεί. Η βόμβα δεν μπορούσε να μεταφερθεί σε κανένα αεροπλάνο της Σοβιετικής Ένωσης εκείνη την περίοδο!
Η Μέρα της Έκρηξης
Στις 30 Οκτωβρίου του 1961, το Tupolev Tu-95 ξεκίνησε την πορεία του από την Olenya στην Kola Peninsula. Αν και ήταν το μεγαλύτερο αεροσκάφος του σοβιετικού στόλου, δεν είχε μεταφέρει ποτέ τόσο βαρύ όπλο. Το Tu-95 έπρεπε να υποστεί τροποποιήσεις για να μπορέσει να μεταφέρει την βόμβα Τσαρ. Τελικά, η βόμβα δεν χωρούσε εσωτερικά, για αυτό και τοποθετήθηκε κάτω από το αεροπλάνο.
Ο πιλότους του, Andrei Durnovtsev, πέταξε δέκα χιλιόμετρα πάνω από το έδαφος και ξεκίνησε την διαδρομή του προς το Matochkin Strair. Το αεροσκάφος συνοδεύονταν και από ένα Tu-16 βομβαρδιστικό, το οποίο θα κατέγραφε την έκρηξη με κάμερα.
Οι πιθανότητες επιβίωσης του πληρώματος ήταν σχεδόν 50 τις εκατό! Στις 11:32 ώρα Μόσχας, η βόμβα ανατινάχθηκε και δημιούργησε πύρινη σφαίρα 8 χιλιομέτρων! Η λάμψη φαινόταν έως 1.000 χιλιόμετρα μακριά. Όλα τα κτήρια σε ακτίνα 55 χιλιομέτρων καταστράφηκαν ολοκληρωτικά. Το ωστικό κύμα ταξίδεψε τρεις φορές γύρω από την Γη και έκανε το Tu-95 αεροσκάφος να χάσει 1.000 μέτρα ύψους! Ο πιλότος ωστόσο κατάφερε να επανακτήσει τον έλεγχο και προσγειώθηκε με ασφάλεια.
Η έκρηξη παρήγαγε σχεδόν 57.000 κιλοτόνους ενέργειας. Για να καταλάβετε για τι ποσά μιλάμε, οι βόμβες Χιροσίμα και Ναγκασάκι παρήγαγαν 15 και 21 κιλοτόνους αντίστοιχα. Η μεγαλύτερη πυρηνική βόμβα των ΗΠΑ ήταν 15.000 κιλοτόνοι!
Τι Έγινε Μετά;
Μετά την δοκιμή, ακολούθησαν και άλλες πυρηνικές δοκιμές όπλων με την υποστήριξη του Nikita Khrushchev. Το επόμενο έτος, είχαν καταγραφεί 79 πυρηνικές εκρήξεις! Ωστόσο, είχαν ξεκινήσει να υπερισχύουν οι απόψεις περί τερματισμού των πυρηνικών δοκιμών στην ατμόσφαιρα.
Αναμφίβολα, το όπλο μέχρι και σήμερα προκαλεί ανατριχίλα...
