Ο Grom (στα ελληνικά "Αστραπή"), είναι ένα φορητό όπλο αεράμυνας, το οποίο αποτελεί πολωνική έκδοση του σοβιετικού Igla. Από την δεκαετία του '70, η Πολωνία παρήγαγε με άδεια τους σοβιετικούς Strela-2M, γνωστοί και ως Strzala-2M. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '80, η Πολωνία έλαβε άδεια παραγωγής του νεότερου Igla πυραύλου. Ωστόσο, το 1991 η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας ακυρώθηκε πριν προλάβει η χώρα να λάβει την άδεια για τον Igla. Ως αποτέλεσμα, η Πολωνία χρειαζόταν ένα μοντέρνο αντιαεροπορικό πύραυλο. Το 1992, η τοπική R&D βιομηχανία ξεκίνησε να αναπτύσσει ένα σχέδιο παρόμοιο με το Igla. Οι μυστικές υπηρεσίας της Πολωνίας κατάφεραν να συλλέξουν σημαντικές πληροφορίες για τον Igla, πράγμα που βοήθησε την στρατιωτική βιομηχανία της χώρας στην παραγωγή και ανάπτυξη του νέου πυραύλου.
Ο πολωνικός πύραυλος ονομάστηκε Grom και ξεκίνησε να υπηρετεί το 1995. Στο πρώτο στάδιο της παραγωγής, ο πύραυλος ονομάζονταν Grom-1. Το όπλο χρησιμοποιούσε αρκετά εξαρτήματα από την Ρωσία. Τελικά, τα εξαρτήματα αυτά ξεκίνησαν να παράγονται σε εργοστάσια εντός των συνόρων της χώρας. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '90 ο Grom πύραυλος χρησιμοποιούσε μόνο εξαρτήματα που κατασκευάζονταν εγχώρια. Συνολικά 400 εκτοξευτές και 2.000 πύραυλοι κατασκευάστηκαν για τις πολωνικές ένοπλες δυνάμεις. Η χώρα εξήγαγε το όπλο στην Γεωργία (30 εκτοξευτές και 100 πυραύλους), στην Ινδονησία (152 πυραύλους) και στην Λιθουανία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αγόρασαν 120 Grom πυραύλους από την χώρα για να τους αξιολογήσουν. Μέχρι και το 2021, συνολικά 3.000 πύραυλοι είχαν παραχθεί. Το νούμερο αυτό πιθανότατα περιλαμβάνει και τις παραγόμενες μονάδες του βελτιωμένου Piorun πυραύλου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αυτοί είναι οι 10 καλύτεροι φορητοί αντιαρματικοί πύραυλοι!
Ο πολωνικός Grom χρησιμοποιεί την ίδια τεχνολογία με τον σοβιετικό Igla πύραυλο, ο οποίος υιοθετήθηκε το 1981. Το όπλο είναι ικανό σε συμπλοκές με αεροσκάφη (σε χαμηλό υψόμετρο), ωστόσο δεν είναι τόσο αποτελεσματικό εναντίων μη επανδρωμένων αεροσκαφών, αφού τέτοιου είδους οχήματα δεν εκπέμπουν υπέρυθρη ακτινοβολία. Και το Grom αποδείχθηκε αρκετά αποτελεσματικό όπλο. Το 2007, η Γεωργία αγόρασε 30 Grom εκτοξευτές με 100 πυραύλους. Κατά την διάρκεια του Πολέμου της Νότιας Οσσετίας το 2008, 12 Grom πύραυλοι εκτοξεύτηκαν εναντίων ρωσικών αεροσκαφών και 9 από αυτούς βρήκαν στόχο! Αναφορές περιγράφουν πως ένα ρωσικό Su-25 αεροσκάφος καταρρίφθηκε από Grom πύραυλο. Κατά την διάρκεια του πολέμου κάποιοι Grom πύραυλοι της Γεωργίας κλάπηκαν από τους Ρώσους.
Ένας πλήρως λειτουργικός Grom εκτοξευτής ζυγίζει 16,5 κιλά, ενώ ο πύραυλος ζυγίζει σχεδόν 10,5 κιλά. Η εκρηκτική κεφαλή του ζυγίζει 1.27 κιλά ακριβώς. Ο πύραυλος λειτουργεί με σύστημα πλοήγησης υπέρυθρων και στοχεύει τα πιο ζεστά σημεία του στόχου, όπως τον κινητήρα, τις τουρμπίνες εξάτμισης κλπ. Το όπλο μπορεί επίσης να προβλέψει την κίνηση του στόχου. Ο πύραυλος πυροδοτείται μόλις έρθει σε επαφή με τον στόχο. Η μέγιστη εμβέλεια του είναι 5,5 χιλιόμετρα ενώ μπορεί να πετάξει σε μέγιστο υψόμετρο 3,5 χιλιομέτρων. Η εμβέλεια ανίχνευσης φτάνει τα 7 χιλιόμετρα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αυτοί είναι οι 5 ισχυρότεροι εκτοξευτές πολλαπλών πυραύλων!
Ο ρωσικός Igla πύραυλος έχει πιθανότητα 30-48% να χτυπήσει τον στόχο. Ο πολωνικός Grom πιθανότατα έχει παρόμοιο ποσοστό.
Τον πύραυλο χειρίζεται ένας στρατιώτης και χρειάζονται περίπου 5 με 10 δευτερόλεπτα για να προετοιμαστεί το όπλο για εκτόξευση.
Στον πολωνικό στρατό, το όπλο κάποιες φορές τοποθετείται σε άλλα αντιαεροπορικά όπλα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αυτοσχέδια αντιαεροπορικά συστήματα. Για παράδειγμα το ZUD-23-2KG αντιαεροπορικό όπλο έχει δύο Grom εκτοξευτές πυραύλων.
