Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ορίζει ειδικό απεσταλμένο για θέματα Συρίας την πρέσβη που είχε ανακαλέσει το 2012. Πώς σχολιάζουν την κίνηση γνώστες των σχέσεων Ελλάδας – Συρίας.
«Απόψυξη» στις «παγωμένες» σχέσεις Ελλάδας-Συρίας φαίνεται να επιχειρεί η ελληνική πλευρά, καθώς έπειτα από οκτώ χρόνια διακοπής των διμερών σχέσεων με εκατέρωθεν απελάσεις διπλωματών, η Αθήνα ορίζει ειδικό διπλωματικό απεσταλμένο.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών, η Τασία Αθανασίου ορίζεται Ειδικός Απεσταλμένος για θέματα Συρίας. Πρόκειται για την πρώην πρέσβη της Ελλάδας στη Δαμασκό από το 2009 έως το 2012, «οπότε και επέβλεψε την αναστολή λειτουργίας της εκεί διπλωματικής μας αρχής που είχαν υπαγορεύσει οι τότε συνθήκες ασφαλείας» επισημαίνει στην ανακοίνωσή του το ελληνικό ΥΠΕΞ.
Στις αρμοδιότητές της, σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση:
«Θα περιλαμβάνονται επαφές αναφορικά με τις διεθνείς πτυχές του Συριακού και τις συναφείς ανθρωπιστικές δράσεις, καθώς και ο συντονισμός ενεργειών ενόψει των διαμορφούμενων προσπαθειών ανοικοδόμησης της Συρίας».
Όπως αναφέρουν διπλωματικές πηγές στο Sputnik, αυτή η κίνηση επιχειρείται στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, καθώς η Ελλάδα σκοπεύει να δημιουργήσει ένα ανάχωμα απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα και θα χρειαστεί όλη την απαραίτητη βοήθεια για τον σκοπό αυτό, με αναζήτηση παλιών και νέων συμμάχων.
«Στη σωστή κατεύθυνση η ενέργεια ορισμού Ειδικού Απεσταλμένου, αλλά έρχεται αργά και είναι ανεπαρκής» επισημαίνει στο Sputnik ο δικηγόρος Γιάννης Χατζηαντωνίου.
Και εξηγεί:
«Η Ελλάδα πρέπει να έχει σχέσεις με τη Συρία, ένα κράτος που αντιστέκεται στον ηγεμονισμό της Τουρκίας. Εδώ φαίνεται το λάθος του μονόπλευρου προσανατολισμού της Ελλάδας στη Δύση και στις συμμαχίες που εγκρίνει ο δυτικός κόσμος. Οι λόγοι που επικαλείται το ΥΠΕΞ για μη ασφαλείς συνθήκες στη Συρία είχαν εκλείψει το 2015. Όμως, όπως φαίνεται, η Δύση εμποδίζει τις σχέσεις απέναντι στο συμφέρον της Ελλάδας, καθότι όπως έχω διαπιστώσει και από την επίσκεψή μου εκεί, δεν υπάρχει πρόβλημα ασφαλείας στη Δαμασκό στο μέγεθος που η χώρα μας να μην μπορεί να έχει διπλωματική εκπροσώπηση στη Συρία».
Παράλληλα, όπως αναφέρει, η ελληνική εξωτερική πολιτική οφείλει να κάνει συγκεκριμένα βήματα για να προσεγγίσει τη Συρία.
«Ο πρώτος άξονας πρέπει να είναι στήριξη των Ελλήνων πολιτών στη Συρία που άμεσα χρειάζονται ένα Προξενείο στη Δαμασκό, καθότι δεν μπορούν να εξυπηρετούνται από τη Βηρυτό και ειδικά στην τρέχουσα συγκυρία της πανδημίας που δεν είναι εύκολη η διακρατική μετακίνηση».
Ζητά επίσης να σταματήσει άμεσα το εμπάργκο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Συρία όσον αφορά τα φάρμακα.
Η Συρία αντιμετώπισε μια σοβαρή έλλειψη ιατρικού εξοπλισμού εν μέσω κορονοϊού και οι δυτικές κυρώσεις εμποδίζουν την παράδοσή του.
«Το εμπάργκο δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την κατάσταση εν μέσω πανδημίας, καθώς το σύστημα υγείας της Συρίας δέχθηκε σημαντικό πλήγμα κατά τη διάρκεια του πολέμου, κάτι που μπορεί να αποκατασταθεί μόνο μέσω διεθνούς αλληλεγγύης».
Σε παρόμοιο μήκος κύματος και o συγγραφέας και ιστορικός, Νίκος Κλειτσίκας, ο οποίος τονίζει στο Sputnik ότι χωρίς άμεση αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων, που θα σηματοδοτηθεί από το άνοιγμα συριακής πρεσβείας στην Αθήνα και της ελληνικής στη Δαμασκό, τότε η απόφαση για απεσταλμένο είναι μόνο για «εσωτερική κατανάλωση και υπακοή στην νέα πολιτική της ΕΕ, που θέλει να εμφανιστεί “φιλάνθρωπη” λόγω κορονοϊού».
του Λάμπρου Ζαχαρή
Και συμπληρώνει:
«Αν η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών ήταν ειλικρινής, ή έστω εμπεριέχει στοιχεία ειλικρίνειας, θα έπρεπε να ομολογούσε την αλήθεια για τις ελληνοσυριακές σχέσεις, μια συγγνώμη από τον λαό της Συρίας και κυρίως να εκφράσει τη μετάνοιά της, όταν στην κρίση του Μάρτη του ’87, η Συρία στάθηκε στο πλευρό μας κι εμείς την προδώσαμε. “Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας”! είχε πει ο Χαφέζ Αλ Άσαντ, (σ.σ. πατέρας του Μπασάρ Αλ Άσαντ)».
Ο Ν. Κλειτσίκας κατηγορεί διαχρονικά το ΥΠΕΞ για αντεθνική πολιτική, ενώ στρέφει την κριτική του και κατά του σημερινού υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια, «που μόλις πρόσφατα (17 Φλεβάρη 2020) προσυπέγραψε και αυτός νέες κυρώσεις και φονικό εμπάργκο εναντίον του λαού της Συρίας. Αν κι αυτός νομικός, συνυπέγραψε σε “Εγκλήματα πολέμου”, μιας και για το περιβόητο “Διεθνές Δίκαιο” δεν είναι σεβαστές αποφάσεις κυρώσεων όταν δεν υπάρχει ένοπλη σύγκρουση».
Όπως εξηγεί ο ίδιος:
«Η πρώτη προσθήκη (πρωτόκολλο) του 1977 στις Συμβάσεις της Γενεύης (1949), απαγορεύει σε περίοδο πολέμου κάθε απόφαση που έχει ως συνέπεια ελλείψεις αναγκαίων αγαθών σε πολίτες. Το άρθρο 33, της 4ης Συνθήκης της Γενεύης, απαγορεύει “συλλογικές τιμωρίες”. Ο ΟΗΕ δεν έχει λάβει ποτέ απόφαση κυρώσεων εναντίον της Συρίας κι αναγνωρίζει τη νόμιμη και δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του προέδρου Άσαντ. Η επίσημη Ελλάδα αναγνωρίζει μέχρι και σήμερα ως εκπρόσωπο του συριακού λαού τους φονιάδες μισθοφόρους του Ερντογάν και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον λεγόμενο “ελεύθερο συριακό στρατό” και, επιπροσθέτως, συμμετέχει στον εγκληματικό οργανισμό με την επωνυμία “Φίλοι της Συρίας”».
Τέλος, όπως αναφέρει μεταξύ άλλων, η ανακοίνωση του ΥΠΕΞ «αποτελεί μια ομολογία πολιτικής και στρατιωτικής ήττας της Δύσης, ενώ εισήλθαμε στον 10ο χρόνο αυτής της επίθεσης εναντίον της Συρίας από Ευρωπαϊκή Ένωση, ΗΠΑ, Τουρκία, Ισραήλ, αραβικά δικτατορικά καθεστώτα, που προκάλεσε περισσότερους από 400.000 νεκρούς.
Θα αποτελούσε ελληνική εξωτερική πολιτική η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων και, φυσικά, το τέλος του εμπάργκο και των κυρώσεων από ελληνικής πλευράς.
Όλα αυτά θα επαληθευτούν, ή θα έχουμε μια ευχάριστη διάψευσή μας, αν ξεκινήσει χθες, και όχι σήμερα ή αύριο, μια συνεργασία με τις αρχές της κυβέρνησης της Συρίας, για όλους τους δολοφόνους-τρομοκράτες του “ελεύθερου συριακού στρατού”, που φιλοξενεί και προστατεύει στην Ελλάδα η κυβέρνηση Μητσοτάκη -όπως κι οι προηγούμενες κυβερνήσεις-, ώστε να συλληφθούν και να δικαστούν».
