Toυ Ανδρέα Μουντζουρούλια
Εκτός ελέγχου είναι ο Ρ. Τ. Ερντογάν. Πλέον απειλεί και την ΕΕ, ενώ κάνει αναφορές και στην πολιορκία της Βιέννης!
Βέβαια ξεχνάει εύκολα, καθώς εκεί οι δυνάμεις των Οθωμανών υπέστησαν συντριβή.
Η σημασία όμως της μάχης αυτής είναι πολύ σημαντικότερη απο ότι φαντάζεται κανείς. Τυχόν απώλεια της Βιέννης θα σήμαινε οριστική διείσδυση του Ισλάμ στην Ευρώπη και πιθανόν αντιστροφή της ιστορίας που ως τώρα γνωρίζουμε.
Αυτό θέλει όμως ξανά ο Ερντογάν. Θέλει να γεμίσει την Ευρώπη με μουσουλμάνους μετανάστες!
Ο εξόριστος δημοσιογράφος Abdulahh Bozkurt, φέρνει στη δημοσιότητα την ομιλία Ερντογάν πριν λίγες ώρες και θα πρέπει άπαντες στην ΕΕ να ξυπνήσουν!
Την ίδια στιγμή, εξαπέλυσε επίθεση και κατά της Γαλλία και του Ε. Μακρόν!
ΤΙ ΔΗΛΩΣΕ ΧΘΕΣ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ
«Όταν λέμε ότι θα ανοίξουμε τις πόρτες, εξάπτονται. Μην εξάπτεστε. Όταν έρθει η ώρα, οι πόρτες θα ανοίξουν. Θα ανοίξουν», δήλωσε ο Ερντογάν απευθυνόμενος στην Ευρώπη, τονίζοντας ότι «δεν έχουν αξία οι δηλώσεις από την Ευρώπη που μυρίζουν υποκρισία».
«Το τέλος της Ευρώπης θα έρθει από την ανειλικρίνειά της και τη διπλοπροσωπία της. Ιδού το Brexit. Άντε να δούμε, φιλοξενείστε κι εσείς εκατοντάδες χιλιάδες (πρόσφυγες). Για να δούμε πώς θα τα καταφέρετε κι εσείς», είπε.
TI EΓΙΝΕ ΣΤΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ
Στις 31 Μαρτίου του 1682 ο Τουρκικός στρατός συγκεντρώθηκε στην Αδριανούπολη. Είχε δύναμη 168.000 στρατιώτες και 300 κανόνια. Ο Πάππας τότε αποτάνθηκε στον Πολωνό Γιαν Σομπιέσκι και τον Λεοπόλδο και συμμάχησε μαζί τους. Διέθεσε δε την οικονομική ενίσχυση ενάμισυ εκατομμυρίου γκούλντεν υπέρ του αγώνα.
Τον Μάιο οι Τούρκοι έφτασαν στο Βελιγράδι.
Αιφνιδιασμένος από τα γεγονότα, ο αυτοκράτορας Λεοπόλδος Α’ αποχώρησε από την πρωτεύουσά του ώστε να μην αποκλειστεί και να μπορέσει να γυρίσει με ενισχύσεις,αφήνοντας τη φύλαξή της σε μια ισχυρή φρουρά, σαφώς όμως μικρότερη από τον τεράστιο οθωμανικό στρατό, που είχε συγκεντρωθεί από τα πέρατα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Οι βιεννέζοι δεν πτοήθηκαν, καθ ότι προφανώς δεν ήταν φιλάνθρωποι όπως ο εσμός των σημερινών ευρωπαίων, αποφάσισαν να αντισταθούν με κάθε τίμημα. Τα τείχη της πόλης είχαν διευρυνθεί και ενισχυθεί και ήταν σε πολύ καλή κατάσταση.
Η πολιορκία ξεκίνησε στις 14 Ιουλίου με την άφιξη των Τούρκων και περιέσφυξαν την πόλη από Νότο, Δύση και Βορά.
Έστησαν τα κανόνια και έστειλαν μαντάτο να αλλαξοπιστήσουν οι πολιορκημένοι.
Οι κάτοικοι της Βιέννης αρνήθηκαν και απάντησαν ότι θα πολεμήσουν μέχρι τέλους.
Οι Τούρκοι άρχισαν να λεηλατούν και να πυρπολούν τα περίχωρα σφίγκοντας τον κλοιό όλο και περισσότερο.
Οι κανονιοβολισμοί άρχισαν από την πρώτη μέρα κιόλας. Στις 17 Ιουλίου έκαναν την πρώτη επιδρομή, η οποία αναχαιτίστηκε.
Ένα μέρος της πόλης λεηλατήθηκε.
Δύο μέρες αργότερα ακολούθησε και δεύτερη επίθεση. Η πολεμική τακτική των Τούρκων στις πολιορκίες ήταν να σκάβουν υπόγεια λαγούμια μέχρι κάτω από τα θεμέλια των τειχών και να τα ανατινάζουν. Είχαν μαζί τους 5.000 λαγουμιτζήδες.
Έσκαβαν και χαρακώματα και είχαν φτάσει είκοσι μέτρα μπροστά από τα τείχη.
Στις 23 Ιουλίου άρχισαν τις ανατινάξεις και τις επιθέσεις.
Οι πολιορκημένοι απέκρουσαν συνολικά πενήντα εφόδους, στις οποίες οι Τούρκοι χύνονταν ποτάμι προξενώντας μεγάλες ζημιές και απώλειες στους αμυνομένους.
Οι κάτοικοι της Βιέννης αφουγκράζονταν τις αξίνες των Τούρκων και όταν φτάναν σε αρκετή απόσταση από τα τείχη, έσκαβαν και αυτού από την μέσα μεριά, με αποτέλεσμα να συναντιώνται στα υπόγεια λαγούμια και να γίνεται και εκεί μάχη.
Η σπουδαιότερη επιτυχία αυτής της αμυντικής τέχνης ήταν η ανακάλυψη ενός λαγουμιού και η απόσβεση του αναμένου φυτιλιού λίγα μόλις εκατοστά πριν η φλόγα φτάσει στο μπαρούτι.
Η πολιορκία της Βιέννης είχε φθάσει σε ένα κρίσιμο σημείο,παντού υπήρχαν σε eξέλιξη δολιοφθορές και χτίζονταν λαγούμια προς ανατίναξη. τα τείχη είχαν υποστεί σημαντικές φθορές και ο Καρά Μουσταφάς ετοιμαζόταν για την αποφασιστική του επίθεση.
Η Βιέννη ήταν ισχυρό οχυρό αλλά μέχρι το τέλος Αυγούστου η πόλη ήταν σε θανάσιμο κίνδυνο.
Τρόφιμα και πυρομαχικά ήταν ανεπαρκή και την 1η Σεπτεμβρίου οι Τούρκοι ανατίναξαν ένα ορυχείο κάτω από τα τείχη και κατέλαβαν μέρος του.
Έξω από τα τείχη η κατάσταση ήταν καλύτερη.
Η ήττα ενός Τούρκικου σώματος στο Bisamberg επέτρεψε την συγκέντρωση των συμμαχικών δυνάμεων νοτιοδυτικά της Βιέννης. Το πιο σημαντικό – 30,000 Πολωνοί έφτασαν κάτω από την ηγεσία του πολεμιστή-βασιλιά τους Jan Sobieski.
Ο Sobieski ο Πολωνός Βασιλιάς , ο οποίος είχε ήδη αρκετή φήμη για τις νίκες του εναντίων των Τούρκων, πήρε την ηγεσία.
Το σχέδιο του ήταν να μετακινήσει τη μάχη στην πεδιάδα δυτικά της πόλης και να εξουδετερώσει τον Τούρκικο στρατό, σπάζοντας έτσι την πολιορκία.
Ο Τούρκος διοικητής Kara Mustapha συνέχισε να επικεντρώνεται στην κατάληψη της πόλης, έτσι στην αρχή μόνο ένα μέρος του στρατού του ήταν έτοιμο να αντιμετωπίσει την αντεπίθεση.
Στις 4πμ. στις 12 Σεπτεμβρίου 1683, οι Αυστριακοί στην αριστερή πτέρυγα πήγαν μπροστά και άρχισαν τη μάχη, οι Γερμανοί στο κέντρο αριστερά σύντομα ακολούθησαν.
Καθώς οι Τούρκοι ετοιμάζονταν για αντεπίθεση, το Πολωνικό ιππικό εμφανίστηκε στη δεξιά πτέρυγα και οργάνωσε την επίθεση.
Μέχρι τις 5μμ ο Sobieski διάταξε την επίθεση στην οποία μια Γερμανο-αυστριακή και μια Πολωνική ομάδα ιππικού, 20,000 άντρες με κλιμακωτές διατάξεις, υπό τον ίδιο, όρμησαν στο κέντρο του Τουρκικού στρατοπέδου.
Καθώς το ιππικό έσπασε τις Τουρκικές γραμμές άμυνας, οι στρατιώτες της πόλης επιτέθηκαν τους Τούρκους από πίσω.
Οι Τούρκοι και Τάταροι έχασαν το ηθικό τους και σύντομα διασπάστηκαν και τράπηκαν σε φυγή.
Η ώρα 5:30 περίπου ο Jan Sobieski έφτασε στη σκηνή του Μεγάλου Βεζίρη και η πολιορκία της Βιέννης λύθηκε.
Οι Τούρκοι έχασαν περίπου 15,000 άντρες στο πεδίο, ενώ οι σύμμαχοι είχαν λιγότερους από 4000 νεκρούς και τραυματίες.
Η Βιέννη λυτρώθηκε παρά τρίχα, γιατί νωρίτερα την ίδια μέρα οι Τούρκοι βομβάρδισαν ορυχεία τα οποία τους έδωσαν πρόσβαση μέσα στην πόλη.
Επειτα από 12 ώρες αιματοχυσίας, οι χριστιανικές δυνάμεις είχαν κερδίσει. Οταν κατακάθισε ο κουρνιαχτός, ο βασιλιάς Σομπιέσκι παράφρασε τη διάσημη φράση τουΙούλιου Καίσαρα αναφωνώντας: «Ηρθαμε, είδαμε, ο Θεός νίκησε».
