Θέατρο του παραλόγου παίζουν Αμερικανοί, Ρώσοι και τώρα Ευρωπαίοι με την Τουρκία του Σουλτάνου Ερντογάν, την οποία δεν τολμούν ούτε να “συμμορφώσουν διπλωματικά”, ( πόσο μάλλον
στρατιωτικά), ενώ Τούρκοι πολιτικοί καθυβρίζουν τους πάντες και τα πάντα ανενόχλητοι.
Τώρα το ζήτημα είναι ότι η Τουρκία θα μπλοκάρει ξανά και ξανά την ηλεκτρική διασύνδεση Κύπρου και Ελλάδος, αφού ούτε και η Ευρώπη επιθυμεί να συμμορφώσει τους Οθωμανούς Τούρκους.
Η Γενική Διεύθυνση Ενέργειας της ΕΕ, με επίσημη επιστολή της σε Κύπρο και Ελλάδα δηλώνει ότι μόνο διπλωματικά ( και αν) θα βοηθήσει σε περίπτωση τουρκικής παρεμπόδισης στην διαδικασία πόντισης του καλωδίου, αφού η Άγκυρα επικαλείται δήθεν δικαιώματά της σε θαλάσσιες περιοχές, (όπως την ανύπαρκτη “Γαλάζια Πατρίδα” και το παράνομο Τουρκολιβυκό μνημόνιο, για τα οποία θα έπρεπε να είχε δεχθεί σοβαρές πιέσεις, αλλά όλες οι μεγάλες χώρες σφυρίζουν αδιάφορα).
Πληροφορίες του κυπριακού τύπου, αναφέρουν η επιστολή θεωρείται ότι δεν δίνει αρκετή ασφάλεια, για να συμφωνηθεί από την Λευκωσία η ανάληψη του τεράστιου κόστους της ηλεκτρικής διασύνδεσης με την Ελλάδα, αφού αυτό κινδυνεύει, από σενάριο παρεμπόδισης από προκλητικές κινήσεις της Τουρκίας.
Σύμφωνα με τις ίδιες δημοσιογραφικές πληροφορίες , "η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα χρησιμοποιήσει όλα τα διπλωματικά μέσα, προκειμένου να προστατεύσει το πρότζεκτ από το γεωπολιτικό ρίσκο”, δηλαδή μηδέν εις το πηλίκο για μία ακόμη φορά.
Το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα λόγω αναποφασιστικότητας στην Αθήνα
Η ελληνική πλευρά οφείλει να βγει μπροστά και να δηλώσει ευθαρσώς ότι κάθε πρόκληση σε περιοχή της δυνητικής ΑΟΖ της χώρας, θα αντιμετωπιστεί με χρήση μονάδων επιφανείας και υποβρύχια του ελληνικού ΠΝ.
Επίσης οφείλουμε να στείλουμε επιστολές σε ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, στις οποίες να ξεκαθαρίζουμε ότι δεν πρόκειται να απεμπολίσουμε ελληνικά κυριαρχικά συμφέροντα για κανέναν, ενώ να υπογραμμίσουμε ότι δεν αποδεχόμαστε κανενός είδους πιέσεις, διευκρινίζοντας δημόσια, (για να ακούσουν και οι Νεο-Οθωμανοί Τούρκοι) ότι αν επιχειρήσουν οτιδήποτε τότε θα “κλάψουν πολλές μανούλες”.
Σε κάθε διαφορετική περίπτωση, θα έχουμε απολέσει εθνικά συμφέροντα σε καιρό ειρήνης, χωρίς να πέσει ούτε μια ντουφεκιά και αυτό θα είναι ένα όνειδος για τον ελληνισμό για μία ακόμη φορά.
Μ.Ρούμπιν: Οι Τούρκοι στην Κάσο είχαν στόχο να προκαλέσουν πολεμικό επεισόδιο κατά της Ελλάδος
Σύμφωνα με άρθρο μας, ο γνωστός Αμερικανός ειδικός Μάικλ Ρούμπιν έριξε εκ νέου μία ακόμη “ βόμβα” για τις αληθινές προθέσεις της Τουρκίας, τόσο κατά της Ελλάδος όσο κατά των ίδιων των ΗΠΑ.
Ο ειδικός ανέφερε: "στα τέλη του περασμένου μήνα, καθώς η πολιτική σύγκρουση ( για την υποψηφιότητα Μπάιντεν) στην Ουάσιγκτον, αποσπούσε την προσοχή των Αμερικανών πολιτών, εξερράγη η κρίση στη Μέση Ανατολή και η Τουρκία άρχισε να παρεμβαίνει σε ιταλικό σκάφος που εργαζόταν σε ένα πρόγραμμα που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την τοποθέτηση ενός υποβρύχιου καλωδίου για τη σύνδεση των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας Κρήτης και Κύπρου.
Επί 40 ώρες, ελληνικά και τουρκικά πλοία ήταν αντιμέτωπα.
Οι τουρκικές εφημερίδες υποστήριξαν,ψευδώς, ότι η Ελλάδα δήθεν είχε συναινέσει σε αναθεώρηση για τα ελληνικά χωρικά ύδατα υπέρ της Τουρκίας.
Αυτό που ούτε οι τουρκικές δυνάμεις ούτε το Πεντάγωνο αναγνώρισαν ήταν το εξής:
Από τα πέντε τουρκικά πολεμικά πλοία που συμμετείχαν στο επεισόδιο της Κάσου, δύο ήταν το Gokova (F-496) και το Goksu (F-497).
Οι Αμερικανοί ειδικοί μπορεί να γνωρίζουν καλύτερα αυτά τα πλοία με τα προηγούμενα ονόματά τους, το USS Samuel Eliot Morison και το USS Escotin, που αντιπροσωπεύουν το ένα τέταρτο των φρεγατών κατευθυνόμενων πυραύλων κλάσης Oliver Hazard Perry που έχουν μεταφέρει οι Ηνωμένες Πολιτείες στην Τουρκία.
Η Τουρκία μπορεί να είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά είναι καιρός τόσο οι Δημοκρατικοί όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα: η Τουρκία είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε αμερικανικό όπλο αποκτήσει εναντίον των Αμερικανών και των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ ( Ελλάδα) παρά για την άμυνά της.
Οι στρατιωτικές πωλήσεις δεν αφορούν μόνο το κέρδος. δημιουργούν μια σχέση πολλών δεκαετιών που περιλαμβάνει όχι μόνο την ίδια την πώληση αλλά και την εκπαίδευση και τη συντήρηση που τη συνοδεύουν.
Αυτή η διπλωματική στάση λειτουργεί μόνο όταν οι κυβερνήσεις είναι σταθερές και μοιράζονται κοινές αξίες.
Ένας καλός εμπειρικός κανόνας είναι ότι εάν η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να προβλέψει τη μορφή μιας χώρας ή του συστήματος διακυβέρνησής της για τα επόμενα 10 χρόνια στο μέλλον, τότε είναι σοφότερο να μην της παρέχει εξελιγμένα όπλα.
Η Τουρκία είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Είναι καιρός να αναγνωρίσουμε ότι με την μεταφορά όπλων στην Τουρκία, κάθε κυβέρνηση των ΗΠΑ από τον Τζορτζ Μπους δεν χτίζει σταθερότητα ούτε ενισχύει το ΝΑΤΟ, αλλά επιστρέφει στον πόλεμο, διακινδυνεύοντας την συνοχή του ΝΑΤΟ αν όχι την ύπαρξη του την ίδια”, ανέφερε ο ίδιος μεταξύ πολλών άλλων.
Πόσο πιο λιανά να το κάνει αυτό στην αμερικανική πολιτική ηγεσία, ένας εξέχοντας ειδικός με βαθιές γνώσεις της νεο-οθωμανικής τουρκικής πολιτικής σαν το Μ.Ρούμπιν, για να γίνει απόλυτα κατανοητός από όλους;