Σύμφωνα με άρθρο του carandmotor.gr το πρώτο ταξί κυκλοφόρησε στην ελληνική πρωτεύουσα το 1902, αν και λέγεται πως υπήρχαν από νωρίτερα κάποια ιδιωτικά αυτοκίνητα που εκτελούσαν πειρατικά δρομολόγια.
Έκτοτε έχουν πλημμυρίσει τους δρόμους της Αθήνας, όντας πλήρως ευδιάκριτα από όσους τα αναζητούν λόγω του έντονού τους χρώμα. Μέσα, ωστόσο, στο απέραντο κίτρινο του αμαξώματός τους, υπάρχει και μία μπλε γραμμή, περιμετρικά του αυτοκινήτου, ακριβώς κάτω από τα παράθυρα και τα παρμπρίζ.
Ο λόγος ύπαρξης αυτής της γραμμής, η οποία μάλιστα είναι υποχρεωτική, αναγράφεται στο Άρθρο 7, παρ. 2 νόμου του 1984 που έχει υπογραφεί από τον τότε Υφυπουργό Συγκοινωνιών, Κωνσταντίνο Ασλάνη.
''Όλα τα αυτοκίνητα Ταξί που έχουν έδρα διοικητική μονάδα που ανήκει στην περιοχή Αθηνών –Πειραιώς- Περιχώρων, έχουν εξωτερικό χρωματισμό οποιασδήποτε απόχρωσης ΚΙΤΡΙΝΟΥ χρώματος (κατά προτίμηση RAL 1012 ή RAL 1021), εκτός από μία λωρίδα πλάτους τεσσάρων (4) έως έξι (6) εκατοστών περιμετρικώς του αυτοκινήτου και μεταξύ του κάτω μέρους των παραθύρων και των χειρολαβών των θυρών, η οποία είναι σταθερού χρωματισμού ΣΚΟΥΡΟΥ ΜΠΛΕ αποκλεισμένης της χρήσης αυτοκόλλητων ταινιών κ.λπ.''
Το σκεπτικό πίσω από αυτή τη νομοθεσία για τα ταξί αφορούσε στην προσπάθεια του υπουργείου να υπάρξει αποτελεσματικός διαχωρισμός των ταξί από τα συμβατικά κίτρινα αυτοκίνητα τα οποία ίσως χρησιμοποιούνταν για την εκτέλεση παράνομων δρομολογίων, με σκοπό την αποκόμιση κέρδους.
Υπενθυμίζεται, τέλος, ότι ο λόγος επιλογής της κίτρινης «ενδυμασίας» των ταξί έγκειται στο γεγονός ότι το συγκεκριμένο χρώμα τραβά ευκολότερα την προσοχή, πολλώ δε μάλλον κατά τη διάρκεια της νύχτας όταν και τα ταξί δεν σταματούν να κινούνται στους δρόμους.
