Με ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καταγγέλλει πως δεν επιτράπηκε η δωρεάν είσοδος στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο για τα προσφυγόπουλα, παρόλο που είχαν το απαραίτητο έγγραφο του σχολείου με τη σφραγίδα και την υπογραφή του διευθυντή.
Οι υπεύθυνοι του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου επέμειναν ότι τα παιδιά θα πρέπει να πληρώσουν εισιτήριο, γιατί δεν προέρχονται από χώρα της ΕΕ.
Όπως αναφέρεται, στο εν λόγω σχολείο συνεχίζονται τα θερινά γλωσσικά μαθήματα για τα παιδιά που δεν γνωρίζουν καλά την ελληνική γλώσσα.
Η εκπαιδευτικός επεσήμανε πως τα παιδιά προέρχονται από χώρες όπως η Συρία, με τους υπεύθυνους του Μουσείου να απαντούν πως θα πρέπει να πληρώσουν. «’Πάρτε στο τάδε τηλέφωνο, δεν μπορείτε να μπείτε τσάμπα χωρίς χαρτιά!’ καταλήγει η υπεύθυνη, αποπέμποντάς με μπροστά στα έκπληκτα μάτια των παιδιών που περίμεναν –φυσικά στον καύσωνα- εκτός του μουσείου, όπως ζητήθηκε, για να ακούσουν πως ένα από τα προπύργια του πολιτισμού της Ελλάδας, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, τους απομακρύνει βδελυρά, διατρανώνοντας τον απροκάλυπτο ρατσισμό του. Ελλάδα του 2021» καταλήγει η καταγγελία.
Αναλυτικά η καταγγελία της εκπαιδευτικού
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
82 εκατομμύρια οι πρόσφυγες παγκοσμίως-Πρώτη υποδοχέας η Τουρκία
Εκδρομή σχολείου, 25/06/2021
Φτάνουμε στο Εθνικό Αρχαιολογικό μουσείο, ώρα 9.30 το πρωί. Παραδίδω στο γκισέ το έγγραφο του σχολείου με τη σφραγίδα και την υπογραφή του διευθυντή, και ως απάντηση ακούω: «Τι είναι αυτό; Σχολείο είστε;» Απαντώ «ναι, συνεχίζουμε θερινά γλωσσικά μαθήματα στα παιδιά του σχολείου που δεν γνωρίζουν καλά την ελληνική γλώσσα».
«Δεν μπορούν να μπουν αν δεν πληρώσουν. Είναι ευρωπαίοι πολίτες;» Λέω, μα είναι ανήλικοι, μαθητές σχολείου. «Ναι, ΑΛΛΑ δεν είναι ευρωπαίοι πολίτες. Από ποιες χώρες είναι;» Από διάφορες, απαντώ. «Δηλαδή;», ρωτάει. «Από Συρία για παράδειγμα». «Ναι, πρέπει να πληρώσουν». Λέω, «οι πρόσφυγες;; Είναι ασυνόδευτα ανήλικα τα περισσότερα, που ζουν στην Ελλάδα σε ΜΚΟ».
«ΜΚΟ είστε;»
Λέω όχι, σχολείο σας λέω.
«Πρέπει να φωνάξω την υπεύθυνη του μουσείου».
Έρχεται, για να ακολουθήσει η εξής σκαιά συμπεριφορά:
«Έχουν χαρτιά;»
«Δεν γνωρίζω αν έχουν πάνω τους αυτή την στιγμή», της απαντώ, «πρέπει να έχουν».
«Από το πρέπει να έχουν κυρία μου, μέχρι το να έχουν, υπάρχει μεγάλη απόσταση», απαντάει πλέον υψώνοντας τον τόνο της φωνής της, πατώντας πάνω στην δική μου τη στιγμή που προσπαθώ να της εξηγήσω με ευγένεια –και με την ιδιότητα της εκπαιδευτικού- για άλλη μια φορά πως είναι εγγεγραμμένοι μαθητές του σχολείου, φοιτούν κανονικά στο Γυμνάσιο.
«Τι κινήσεις πρέπει να ακολουθήσει το σχολείο, ώστε να επισκεφθούμε το μουσείο δωρεάν, σας ρωτώ για επόμενη φορά».
«Πάρτε στο τάδε τηλέφωνο, δεν μπορείτε να μπείτε τσάμπα χωρίς χαρτιά!», καταλήγει η υπεύθυνη, αποπέμποντάς με μπροστά στα έκπληκτα μάτια των παιδιών που περίμεναν –φυσικά στον καύσωνα- εκτός του μουσείου, όπως ζητήθηκε, για να ακούσουν πως ένα από τα προπύργια του πολιτισμού της Ελλάδας, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, τους απομακρύνει βδελυρά, διατρανώνοντας τον απροκάλυπτο ρατσισμό του. Ελλάδα του 2021.
