Το πένθιμο» μοβ «φοράει» πλέον η Κέρκυρα, με τον φωτεινό σταυρό της στο Παλαιό Φρούριο, που είναι ορατός μέχρι την Ηγουμενίτσα, να στέλνει το μήνυμα πένθους και της θρησκευτικής κατάνυξης της Μεγάλης Εβδομάδας.
Στα μοβ ντύθηκαν και οι «φανέστρες», τα μικρά μπαλκονάκια στα ψηλά παράθυρα των ιδιόμορφων κερκυραϊκών σπιτιών, που τα οικόσημα με τα βαριά μοβ βελούδινα υφάσματα δε θυμίζουν τίποτα από τα κοκκινόχρυσα χρώματα της «πριγκηπέσσας» του Ιονίου. Μοβ χρώμα φωτίζουν και τα φανάρια στο Λιστόν, στα καντούνια, στα μικρά σοκάκια, στα Ανάκτορα και στους δρόμους του νησιού, με την Κέρκυρα να «βυθίζεται» στη θλίψη για τα Άγια Πάθη που βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους.
Το έθιμο της «θλίψης» του νησιού τη Μεγάλη Εβδομάδα χάνεται στα βάθη των αιώνων, ακόμη και όταν το νησί βρισκόταν υπό ενετική κατοχή. Η επιδημία του κορωνοϊού και ο περιορισμός στις μετακινήσεις δεν εμπόδισε τους Κερκυραίους να τηρήσουν και εφέτος όλα αυτά τα μοναδικά έθιμα που ακολουθούν εκατοντάδες χρόνια τώρα, ενώ έδωσε την ευκαιρία όλα τα κερκυραϊκά σπίτια να «φρεσκαριστούν» και να «ασπρίσουν», για να είναι έτοιμα να υποδεχθούν την Ανάσταση του Κυρίου.
Τα παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία στόλισαν τις βιτρίνες τους με «φογάτσες» και «κολομπίνες», τα παραδοσιακά τσουρέκια της Κέρκυρας που οι συνταγές τους έχουν βενετσιάνικες «ρίζες» και ξεχωρίζουν για το σχήμα και για το υπέροχο άρωμα τους, με το κουμ κουάτ να πρωταγωνιστεί στη γεύση.
Η «φογάτσα» είναι μία παραλλαγή του τσουρεκιού, σε στρόγγυλο σχήμα. Χαρακτηρίζεται ως το πασχαλινό ψωμί της Κέρκυρας, ενώ οι «κολομπίνες» που πήραν το όνομά τους από την ιταλική λέξη colomba, που σημαίνει περιστέρι, στολίζονται με ένα κόκκινο αβγό, ένα φτερό και έχουν σχήμα περιστεριού συμβολίζοντας το Άγιο Πνεύμα.
