Αυτή είναι η ζωή στο χωριό Shani Shingnapur, το οποίο ανήκει στην πολιτεία Maharashtra της Ινδίας και τα περίπου 300 κτίρια του -σπίτια, σχολεία, ακόμα και οι τράπεζες- δεν έχουν πόρτες. Μετρητά και χρυσαφικά φυλάσσονται σε ανοιχτά κιβώτια και κανείς δεν φοβάται μήπως τα υπάρχοντά του κάνουν «φτερά».
Ακόμα και οι δημόσιες τουαλέτες δεν έχουν πόρτες. «Δεχτήκαμε να βάλουμε μια λεπτή κουρτίνα στην είσοδο μόνο για λόγους ιδιωτικότητας και μετά από αιτήματα πολλών γυναικών, αλλά όχι πόρτες γιατί αυτό αντιβαίνει στα θρησκευτικά μας πιστεύω» λέει ο Parmeshwar Mane, ιδιοκτήτης καταστήματος στο χωριό.
Εκεί κρύβεται λοιπόν το μυστικό αυτό του χωριού, όπου κανείς δεν νιώθει απροστάτευτος και ανασφαλής: στην άσβεστη πίστη στο πρόσωπο του θεού Shani.
Σύμφωνα με το μύθο πριν περίπου 300 χρόνια, μετά από ισχυρές καταιγίδες και πλημμύρες, ένα μεγάλο κομμάτι βράχου ξεβράστηκε στις ακτές του ποταμού Panasnala. Όταν οι ντόπιοι άγγιξαν τον ογκόλιθο με ένα ξύλο άρχισε να αναβλύζει αίμα. Αργότερα το ίδιο βράδυ ο θεός Shani εμφανίστηκε στον ύπνο του αρχηγού του χωριού και του αποκάλυψε ότι ο βράχος ήταν το είδωλό του. Τον διέταξε να παραμείνει ο βράχος στο χωριό και να γίνει το σπίτι του. Ο θεός Shani όμως έβαλε έναν όρο: ο βράχος και οι κολοσσιαίες δυνάμεις του δεν θα έπρεπε να προστατεύεται από κανένα ώστε ο θεός να επιβλέπει το χωριό χωρίς κανένα εμπόδιο. Έκτοτε ο Shani ευλόγησε το Shani Shingnapur και υποσχέθηκε να το προστατεύει από κάθε κίνδυνο.
«Η δύναμη του Shani είναι τέτοια που αν κάποιος κλέψει, θα περπατάει όλη τη νύχτα πιστεύοντας ότι απομακρύνθηκε από το χωριό. Όταν όμως ξημερώσει θα συνειδητοποιήσει ότι είναι ακόμα στο ίδιο μέρος» λέει ο Balasaheb Borude, που εργάζεται σε ένα μύλο στο χωριό. Πιστεύεται ακόμα ότι όποιος αμαρτήσει στο χωριό θα έχει για 7,5 χρόνια κακή τύχη.
Μέχρι και σήμερα ο μεγάλος βράχος λατρεύεται σε έναν βωμό σε κεντρικό σημείο του χωριού. Στο βωμό μάλιστα υπάρχει ένα φυλλάδιο στο οποίο αναγράφεται ότι το Shani Shingnapur είναι «ένα πρότυπο χωριό», απαλλαγμένο όχι μόνο από κλέφτες, αλλά και από κάθε είδους αμαρτωλή συμπεριφορά. «Επαγγελματίες ληστές, κλέφτες, κακοποιοί, μη χορτοφάγοι, μεθύστακες ποτέ δεν έρχονται εδώ. Και αν έρθουν συμπεριφέρονται σαν κύριοι» αναγράφεται στο φυλλάδιο.
Οι χωρικοί βάζουν συχνά μια λεπτή πλάκα από γυαλί ή μέταλλο στην είσοδο του σπιτιού τους κατά τη διάρκεια της νύχτας προκειμένου να προστατευτούν από τις επιθέσεις άγριων ζώων ή αδέσποτων σκυλιών. Το μόνο πρόβλημα με την έλλειψη πόρτας είναι ότι δεν υπάρχει κάτι που να αναγγέλλει την άφιξη ενός επισκέπτη. Οι χωρικοί, όμως, έχουν λύση: Απλά φώναξε, λένε, και κάποιος θα έρθει!
Στη σημερινή εποχή ακόμα και οι νέες κτιριακές κατασκευές οφείλουν να σέβονται το πρωτόκολλο. Το αστυνομικό τμήμα που άνοιξε μόλις το Σεπτέμβριο του 2015 δεν έχει πόρτα και δεν έχει δεχτεί ούτε μία καταγγελία κλοπής. Η κεντρική τράπεζα -United Commercial Bank- άνοιξε το 2011 το πρώτο υποκατάστημά της στο χωριό και σεβόμενη τις τοπικές θρησκευτικές πεποιθήσεις έβαλε απλά μια γυάλινη είσοδο χωρίς τις τυπικές κλειδαριές. Όπως υποστηρίζει ο διευθυντής της υπάρχει όμως μια τηλεχειριζόμενη ηλεκτρομαγνητική κλειδαριά καθώς «δεν μπορούμε να σπάσουμε κατάφωρα τις παραδόσεις, αλλά δεν μπορούμε και να διακινδυνεύσουμε την ασφάλεια».
Για τους νέους κατοίκους του χωριού η προσαρμογή σε αυτά τα δεδομένα μπορεί να είναι τρομακτική στην αρχή. Αυτό λέει η Rupali Shah η οποία αρχικά ήταν ξετρελαμένη με την ιδέα ότι ο αρραβωνιαστικός της είχε ένα σπίτι χωρίς πόρτες. «Πριν από μερικά χρόνια όταν μου είπαν ότι μετά το γάμο μου θα έπρεπε να μείνω στο Shani Shingnapur, ένιωσα φοβερό άγχος. Ποτέ δεν είχα μείνει σε ένα σπίτι που δεν έκλεινε. Τώρα πια δεν έχω κανένα πρόβλημα και φεύγω συχνά από το σπίτι χωρίς να νιώθω άγχος» λέει.
Το χωριό αριθμεί 5.000 κατοίκους και αρχικά έγινε γνωστό για την απουσία πορτών στα σπίτια από ένα φιλμ του 1990. Έκτοτε δέχεται μεγάλο αριθμών τουριστών που σπεύδουν στο Shani Shingnapur για να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι ότι τα σπίτια είναι ανοιχτά. Τουλάχιστον 40.000 τουρίστες επισκέπτονται το θεϊκό βράχο που έχει μετατραπεί σε τουριστική ατραξιόν.
«Όλος ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει ότι υπάρχει ένα μέρος που λέγεται Shani Shingnapur, στο οποίο υπάρχουν σπίτια χωρίς πόρτες, δέντρα χωρίς σκιά, υπάρχουν θεοί αλλά όχι ναοί» λέει ο Sayaram Bankar, θεματοφύλακας του βωμού. Πριν από 15 χρόνια οι χωρικοί έβγαζαν τα προς το ζην από την καλλιέργεια ζαχαροκάλαμων, όμως τώρα η βασική πηγή εισοδήματος είναι ο τουρισμός.
Υπήρχαν βέβαια και περιπτώσεις τουριστών που προσπάθησαν να αμαυρώσουν την καλή εικόνα του χωριού, στο οποίο η λέξη κλοπή είναι άγνωστη. Δεν τα κατάφεραν όμως. Το 2010 ένας επισκέπτης κατήγγειλε ότι κάποιος του έκλεψε 35.000 ρουπίες από το όχημά του (περίπου 465 ευρώ). Το 2011 έγινε καταγγελία για την αρπαγή χρυσών κοσμημάτων αξίας 70.000 ρουπίων (περίπου 928 ευρώ). Όμως όλες οι καταγγελίες έπεσαν στο κενό καθώς οι κάτοικοι ισχυρίστηκαν ότι οι κλοπές είχαν γίνει έξω από το χωριό.
Οι σκεπτικιστές πάντως υποστηρίζουν ότι το χαμηλό ποσοστό εγκληματικότητας του Shani Shingnapur δεν οφείλεται στις θαυματουργές δυνάμεις του θεού Shani, αλλά στο ότι το χωριό βρίσκεται μακριά από μεγάλες και πολυπληθείς πόλεις.
Όποια πάντως και αν είναι η αλήθεια οι καιροί αλλάζουν και κάποιοι χωρικοί απευθύνονται στις τοπικές Αρχές ζητώντας να τους επιτραπεί η τοποθέτηση πόρτας στα σπίτια τους προκειμένου να είναι ασφαλείς οι οικογένειές τους και η περιουσία τους. «Πάω στο βωμό συχνά. Θέλω όμως να παίρνω και προφυλάξεις για να είμαι σίγουρος ότι η οικογένειά μου είναι ασφαλής. Ξέρω ότι θα αντιμετωπίσω πολλές αντιδράσεις από τους κατοίκους, αλλά δεν θέλω να το ρισκάρω» λέει ο 30χρονος αγρότης Ajay.
Οι ντόπιοι όμως ζουν με την ελπίδα ότι η παράδοση δεν θα χαθεί. Πιστεύουν ότι ο θεός Shani θα συνεχίσει να τους προστατεύει από το κακό και τους εχθρούς για πολλές δεκαετίες ακόμα.
