Τα υποβρύχια είναι πλέον από τα πιο σημαντικά και θανατηφόρα όπλα στις θάλασσες. Συνήθως, τα υποβρύχια προμηθεύονται με εφόδια για αποστολές 90 ημερών και μπορούν να καταδυθούν έως 250 μέτρα.
Την δεκαετία του '80, η Ρωσία έχτισε την κλάση υποβρυχίων Typhoon η οποία διαθέτει υποβρύχια μήκους 175 μέτρων και πλάτους 23 μέτρων. Αυτό είναι σχεδόν όσο δύο αεροπλάνα Boeing 747.
Τα πιο εξελιγμένα πυρηνικά υποβρύχια του κόσμου είναι ικανά να εκτοξεύουν βαλλιστικούς πυραύλους και να κουβαλούν όπλα με πυρηνικές εκρηκτικές κεφαλές. Μόνο έξι κράτη επίσημα διαθέτουν πυρηνικά υποβρύχια: οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Ινδία, η Ρωσία και η Κίνα. Αν και κάποιες έρευνες μιλούν και για κατοχή τέτοιων υποβρυχίων από τη Βόρεια Κορέα και το Ισραήλ.
Για Να Δούμε πως Δουλεύουν Τα Πυρηνικά Υποβρύχια
Αισθητήρες
Αρχικά τα υποβρύχια αυτά διαθέτουν έναν αισθητήρα στο μπροστά μέρος, ο οποίος εκπέμπει ακουστικά κύματα για να ανιχνεύει στόχους. Οι πληροφορίες ελέγχονται μέσα στο υποβρύχιο με τη βοήθεια μίας οθόνης ραντάρ. Οι πληροφορίες των αισθητήρων αυτών χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: οι πληροφορίες που δείχνουν τη θέση του στόχου και οι πληροφορίες που δείχνουν την κατεύθυνσή του.
Πύργος Μεταφοράς
Ο πύργος μεταφοράς ο οποίος βρίσκεται στην κορυφή του υποβρυχίου, είναι το κέντρο δεδομένων, εντολών και επικοινωνιών του σκάφους. Ο πύργος μεταφοράς περιλαμβάνει το περισκόπιο, το ραντάρ και τα ιστία επικοινωνίας. Όταν το υποβρύχιο πλέει στην επιφάνεια της θάλασσας, ο πύργος μεταφοράς λειτουργεί ως πλατφόρμας παρατήρησης και φυσικά αποτελεί και τη μόνη είσοδο και έξοδο του υποβρυχίου. Κάτω από το νερό, ο πύργος λειτουργεί ως κάθετος σταθεροποιητής.
Περισκόπιο
Το περισκόπιο είναι ένα εργαλείο παρατήρησης το οποίο λειτουργεί παρόμοια με τα κιάλια. Ένα μέρος του πληρώματος μπορεί να το χρησιμοποιήσει για να δει τι γίνεται και πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Το εργαλείο αυτό αποτελεί ένα καλό παράδειγμα για το πως δουλεύει ο νόμος της αντανάκλασης.
Μέθοδος Βύθισης Και Ανάδυσης
Η μέθοδος που χρησιμοποιούν τα υποβρύχια για να βυθιστούν και να αναδυθούν είναι στην πραγματικότητα πολύ απλή. Ακολουθούν την αρχή του Αρχιμήδη η οποία αναφέρει ότι κάθε αντικείμενο που είναι βυθισμένο σε ρευστό δέχεται δύναμη (άνωση) ίση με το βάρους του ρευστού που εκτοπίζει. Πως εφαρμόζεται όμως αυτή η αρχή στα υποβρύχια; Κάθε υποβρύχιο διαθέτει τρεις δεξαμενές νερού οι οποίες ονομάζονται δεξαμενές έρματος, οι δύο ακριανές βρίσκονται στο μπροστά και πίσω μέρος και η βασική βρίσκεται στο κέντρο του υποβρυχίου. Η βασική δεξαμενή χρησιμοποιείται για να κουνήσει το υποβρύχιο προς τα πάνω ή προς τα κάτω, ενώ οι πλάγιες χρησιμοποιούνται στο να ισορροπήσει το υποβρύχιο.
Δηλαδή όταν οι δεξαμενές είναι γεμάτες, το υποβρύχιο είναι βαρύτερο από το περιβάλλων νερό και για αυτό βυθίζεται. Όταν δεν υπάρχει νερό στις δεξαμενές τότε το υποβρύχιο αναδύεται. Όταν θέλει να ξανά βυθιστεί, οι αεραγωγοί ανοίγουν και οι δεξαμενές γεμίζουν με νερό.
Πηδάλια Και Πτερύγια
Στο πίσω μέρος του υποβρυχίου συναντάμε ένα ζευγάρι πηδαλίου και ένα ζευγάρι πτερυγίων. Τα πτερύγια είναι τοποθετημένα στα φτερά και χρησιμοποιούνται για να αλλάζουν την πλευρική κατεύθυνση του υποβρυχίου. Το πηδάλιο είναι το βασικό εργαλείο που χρησιμοποιείται για να κατευθύνεται το υποβρύχιο.
Προπέλες
Οι περιστρεφόμενες προπέλες δίνουν ώθηση στο υποβρύχιο και μετακινείται μέσα στο νερό. Οι προπέλες λειτουργούν με έναν συνδυασμό diesel και ηλεκτρικών κινητήρων πρόωσης. Ο σχεδιασμός τους, ο οποίος είναι καθοριστικός για την ταχύτητα και το επίπεδο ήχου του υποβρυχίου, παραμένει ακόμη ένα από τα μεγαλύτερη μυστικά της τεχνολογίας των υποβρυχίων.