Το 2001, λίγο μετά την αρχή του F-22 προγράμματος, η Lockheed Martin ξεκίνησε την ανάπτυξη ενός σχεδίου για την βομβαρδιστική έκδοση του Raptor. Η έρευνα στόχευε να αξιοποιήσει τις εξελιγμένες ικανότητες του F-22. Μία τέτοια παραγωγή και ανάπτυξη θα ήταν πολύ γρηγορότερη από το να σχεδιαστεί εξ ολοκλήρου ένα νέο βομβαρδιστικό. Στα χαρτιά, το αεροσκάφος θα ήταν διθέσιο, υπερηχητικό και stealth. Εκείνη την στιγμή, η αμερικανική αεροπορία ήθελε 150 τέτοια αεροσκάφη, 60 B-1 Lancer, 21 B-2 Spirit και 381 Raptor. Το πρόγραμμα ήταν τόσο φιλόδοξο, που το FB-22 αναμενόταν να είναι ικανότερο και από το κορυφαίο B-2 Spirit stealth βομβαρδιστικό.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Γιατί η Αμερική σταμάτησε να παράγει τα ανίκητα F-22 Raptor;
Το Strike Raptor διέθετε περίπου το 80% των εξαρτημάτων του Raptor και είχε σχεδόν την ίδια stealth τεχνολογία. Ωστόσο, αποδείχθηκε ανίκανο να επιχειρήσει ως βομβαρδιστικό λόγω της περιορισμένης του εμβέλειας και του μέγιστο βάρους που μπορούσε να κουβαλήσει. Με αλλαγές στα φτερά και στον σχεδιασμό, η Lockheed κατάφερε να δημιουργήσει ένα τελικό αεροσκάφος με εμβέλεια 2.570 χιλιομέτρων και διαθέσιμη επέκταση στα 3.380 χιλιόμετρα με εξωτερικό ντεπόζιτο. Σε stealth λειτουργία το μέγιστο βάρος φορτίου έφτανε τους 6,8 τόνους ενώ σε κανονική λειτουργία έφτανε τους 13,6 τόνους.
Ωστόσο, το 2008 το πρόγραμμα ακυρώθηκε επειδή η αεροπορία των ΗΠΑ προτιμούσε βομβαρδιστικά με αρκετά μεγαλύτερη εμβέλεια και μέγιστο βάρος φορτίου. Πίστευε επίσης πως δεν θα υπήρχαν άλλα εχθρικά αεροσκάφη παρόμοιων δυνατοτήτων με το Strike Raptor, άρα δεν θα αποδεικνυόταν χρήσιμο. Αργότερα, ανατέθηκε στην Northrop Grumman να αναπτύξει τον διάδοχο του B-2 Spirit βομβαρδιστικού!
