Το Fairey Rotodyne ήταν ένα βρετανικό συνδυαστικό γυροπλάνο σχεδιασμένο την δεκαετία του '50 από την Fairey Aviation. Το αεροσκάφος στοχεύοντα να χρησιμοποιηθεί για εμπορικούς και στρατιωτικούς σκοπούς. Ένα πειραματικό αεροσκάφος του προγράμματος κατάφερε να πετύχει την γρηγορότερη ταχύτητα ελικοπτέρου. Το Rotodyne διέθετε ρότορα ο οποίος λειτουργούσε με την καύση καυσίμου και συμπιεσμένου αέρα από δύο Napier Eland ελικοστρόβιλους τοποθετημένους στα δύο φτερά. Ο ρότορας χρησιμοποιούταν για κάθετες απογειώσεις, προσγειώσεις και αιώρηση, όπως και σε πτήσεις χαμηλών ταχυτήτων. Σε κανονικές πτήσεις όμως όλη η ενέργεια κατευθυνότανε στους δύο έλικες.
Μόνο ένα πρωτότυπο χτίστηκε. Αν και το Rotodyne ήταν πολλά υποσχόμενο στα χαρτιά και είχε επιτυχημένες δοκιμαστικές πτήσεις, το πρόγραμμα τελικά ακυρώθηκε. Ο τερματισμός του οφείλεται στο γεγονός πως το πρόγραμμα απέτυχε να λάβει εμπορικές παραγγελίες. Αυτό συνέβει κυρίως γιατί φοβόντουσαν τον θόρυβο που θα δημιουργούσαν οι ρότορες κατά την διάρκεια των πτήσεων. Υπήρχαν βέβαια και πολιτικοί λόγοι που συνέδραμαν στο τελικό αποτέλεσμα, αφού το πρόγραμμα ήταν κυβερνητικά επιδοτούμενο.