Καθώς ο 13ος γύρος συνομιλιών μεταξύ της Ινδίας και της Κίνας, για την επίλυση της κατάστασης στο Λαντάκ ολοκληρώθηκε χωρίς καμία συμφωνία την Κυριακή, η πιθανότητα τοπικής σύγκρουσης ήρθε ξανά στο προσκήνιο. Σε αυτό το σενάριο, οι αεροπορικές δυνάμεις και από τις δύο πλευρές θα παίξουν καθοριστικό ρόλο, εάν κλιμακωθεί η σύγκρουση.
Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η IAF είναι πολλαπλές. Από τους εχθρικούς γείτονες που αποτελούν απειλή σύμπραξης για τον αεροπορικό στόλο της, ο οποίος όχι μόνο λιγοστεύει αλλά και παλιώνει γρήγορα με αργή εισαγωγή νεότερων μαχητικών αεροσκαφών και όχι στους απαιτούμενους αριθμούς, η IAF είναι σίγουρα σε δύσκολη θέση.
Η υπηρεσία προσπαθεί εδώ και πολλά χρόνια να αυξήσει τη δύναμη των μαχητικών αεροσκαφών στο μαγικό νούμερο των 42 πολεμικών μοιρών, με κάθε μοίρα να έχει 12 έως 18 αεροσκάφη, που σύμφωνα με τους σχεδιαστές, είναι ο ιδανικός αριθμός αν η Ινδία αντιμετωπίσει ταυτόχρονα το Πακιστάν και την Κίνα , ένα σενάριο, το οποίο ήταν υποθετικό στο παρελθόν, αλλά είναι πολύ πιθανό τώρα.
Από πέρυσι, η IAF έχει αναπτύξει επίσης Sukhoi Su-30MKI, Mirage 2000, νέα μαχητικά Rafale και Jaguar σε βασικές αεροπορικές βάσεις στην περιοχή, για να αντιμετωπίσει το κινεζικό PLAAF.
Ο συνολικός αριθμός των μαχητικών αεροσκαφών στην υπηρεσία της IAF, είναι λίγο πάνω από 600, ενώ η PLAAF έχει το διπλάσιο αριθμό και τα περισσότερα από αυτά είναι σύγχρονα αεροσκάφη, ενώ η Ινδία εξακολουθεί να βρίσκεται με παλαιά.
Εάν ξεσπάσει ο πόλεμος, μόλις 100 Sukhois θα είναι έτοιμα να πολεμήσουν. Από τα υπόλοιπα, τα Mirage 2000 έχουν το καλύτερο ποσοστό διαθεσιμότητας και αξιοπιστίας, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προτιμήθηκε έναντι του Su-30, να αναλάβει βασικές αποστολές μάχης, παρά την είσοδό του σε υπηρεσία σχεδόν δύο δεκαετίες πριν από το Su-30.
Το Rafale, αναμένεται να βελτιώσει τις αεροπορικές δυνατότητες της Ινδικής αεροπορίας και σε συνδυασμό με τα Mirage, θα αποτελέσουν ένα πολύ καλό δίδυμο.
Το Rafale είναι εξοπλισμένο για να μεταφέρει μια ποικιλία πυρομαχικών, με βάση το επιχειρησιακό προφίλ μιας αποστολής. Το Rafale μπορεί να φέρει θανατηφόρα όπλα, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων MICA, Meteor, Hammer και SCALP.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Είναι πολλά τα λεφτά Τζο...! Ο Ερντογάν ρίχνει στο τραπέζι 6 δις δολάρια για αμερικανικά F-16-Ψάχνει αντίπαλον δέος στα ελληνικά Rafale
Η ευελιξία του Rafale το καθιστά ισχυρό αποτρεπτικό παράγοντα, τόσο στις συμβατικές όσο και στις ασύμμετρες απειλές, αλλά το πώς θα ταιριάξει με το αριθμητικό πλεονέκτημα της PLAAF ή τα πολύκροτα stealth J-20 μαχητικά του δεν μπορεί να προβλεφθεί.
Η IAF βρίσκεται σε διαδικασία απόκτησης 114 αεροσκαφών, στο πλαίσιο του προγράμματος MMRCA 2.0 με τα Rafale και F-21, την πιο προηγμένη έκδοση του F-16 με τεχνολογία που αναπτύχθηκε για το F-35, να είναι οι πρώτοι υποψήφιοι. Στον αγώνα βρίσκονται επίσης τα Boeing F-18 Super Hornet, F-15EX, Saab Gripen, Eurofighter Typhoon, Russian Su-35 και MiG-35.
Η συμφωνία αξίας 19 δισεκατομμυρίων δολαρίων, λέγεται ότι είναι το μεγαλύτερο πρόγραμμα στρατιωτικών προμηθειών οπουδήποτε στον κόσμο τα τελευταία χρόνια. Αλλά παραμένει το ερώτημα, γιατί η IAF δεν έχει αγοράσει αεροσκάφη όλα αυτά τα χρόνια, καθώς το έλλειμμα είχε επισημανθεί πριν από πολλά χρόνια;
Η περίπλοκη διαδικασία προμήθειας, πρέπει να κατηγορηθεί για αυτό. Η διαδικασία απόκτησης του MMRCA, ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 με διαφορετικά ονόματα και ονοματολογία, αν και ανέβασε ταχύτητα το 2007 και χρειάστηκαν άλλα επτά χρόνια, πριν η κυβέρνηση της Ινδίας επιλέξει το Rafale το 2015.
Μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του ως Αρχηγός Επιτελείου της Ινδικής Πολεμικής Αεροπορίας (IAF), ο Αρχηγός Αεροπορίας Στρατάρχης VR Chaudhari, θα αντιμετωπίσει τα ίδια προβλήματα με τον προκάτοχό του, Αρχηγό Αεροπορίας Στρατάρχη RKS Bhadauri, δηλαδή την εντατικοποίηση των κινεζικών στρατιωτικών δραστηριοτήτων στα σύνορα της Ινδίας και η έλλειψη μέσων για την αντιμετώπισή της.
Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε την παραμονή ανάληψης των καθηκόντων του, ο Αρχηγός της αεροπορίας Στρατάρχης Chaudhari, δεν ξέφυγε από μια ερώτηση σχετικά με αυτό το θέμα. Και πρότεινε ότι η προτεραιότητά του θα ήταν το πρόγραμμα MRFA, τονίζοντας ότι οι απαντήσεις στο RFI που εκδόθηκε για το τελευταίο είχαν ληφθεί. «Υπομονή, περιμένουμε να προχωρήσουμε την υπόθεση», είπε.
Προφανώς, δεδομένου ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια ανταγωνιστική διαδικασία, ο αρχηγός του προσωπικού της IAF δεν μπορεί να δηλώσει ρητά ποιον τύπο αεροσκάφους προτιμά. Ωστόσο, έδωσε μια υπόδειξη, ενώ ρωτήθηκε για το Rafale.
"Είμαστε ικανοποιημένοι με την απόδοση του αεροσκάφους, αλλά δεν θα ήθελα να πω αν θα είναι το κύριο φαβορί ή όχι στο συμβόλαιο MRFA", απάντησε ο αρχηγός της αεροπορίας στρατάρχης Chaudhari, ο γιος του οποίου είναι πιλότος του Rafale.
Επιπλέον, σύμφωνα με πηγές κοντά στο ινδικό Υπουργείο Άμυνας και τις οποίες επικαλείται η εφημερίδα The Print, το Rafale "θα ήταν πιθανότατα το αγαπημένο" της πρόσκλησης υποβολής προσφορών του MRFA επειδή η IAF "δεν σχεδιάζει να έχει διάφορους τύπους αεροσκαφών" , για τον εξορθολογισμό της υποστήριξης και της εφοδιαστικής. Επιπλέον, οι εξελίξεις που αφορούν την ινδική έκδοση του μαχητικού-βομβαρδιστικού Dassault Aviation έχουν αποσβεστεί, γεγονός που θα μειώσει το ποσό των μελλοντικών παραγγελιών.
Σε σχέση με την Ελλάδα
Όλα τα παραπάνω έχουν γραφτεί και επαναλαμβάνονται, για να σχηματιστεί συνολική εικόνα από πόσους παράγοντες επηρεάζεται το αξιόμαχο μίας αεροπορικής δύναμης. Τα οικονομικά ήταν πάντα ζήτημα όχι μόνο για την Ελλάδα, σε ότι αφορά στις αμυντικές προμήθειες και όπως χαρακτηριστικά είπε ο ΥΠΕΘΑ Ν. Παναγιωτόπουλος σε πρόσφατη συνέντευξή του, “ασφαλώς όμως αυτό θα είναι και συνάρτηση των οικονομικών μας δυνατοτήτων οι οποίες δεν είναι ανεξάντλητες”.
Επειδή λοιπόν ασφαλώς οι οικονομικές μας δυνατότητες δεν είναι ανεξάντλητες, σήμερα που οι πάντες αναγνωρίζουν ότι ο Ελληνικός Στρατός είναι ο πτωχός συγγενής και θα πρέπει να πάψει να αντιμετωπίζεται έτσι, αλλά και το ότι το Πολεμικό Ναυτικό, πρέπει το συντομότερο να αποκτήσει νέες μονάδες επιφανείας με δυνατότητα αεράμυνας περιοχής και αυξημένες δυνατότητες κρούσης και ανθυποβρυχιακού αγώνα (ASW), τα πράγματα είναι ξεκάθαρα για την Πολεμική Αεροπορία.
Η διατήρηση 200 μαχητικών σε υπηρεσία είναι εφικτή υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, και με το δεδομένο, ότι θα εξακολουθήσει να αξιοποιεί μονοκινητήρια, ίδιας διαμόρφωσης, χαμηλού κόστους εκμετάλλευσης, μαχητικά αεροπλάνα.
Οι αριθμοί μας βοηθούν να κατανοήσουμε την κατάσταση καλύτερα, 84 εκσυγχρονισμένα F-16V, 38 F-16C/D Block 50 που αναμένεται η απόφαση εκσυγχρονισμού τους στο επίπεδο Block 50+ Advanced και 32 Block 30. Σύνολο 154 μονάδες. Προσθέτοντας τα 24 Mirage 2000-5Mk.2 πάμε στα 178 μονοκινητήρια μαχητικά.
Η παραλαβή και ένταξη σε υπηρεσία των 18 Rafale F3R μέχρι το τέλος του 2023, ανεβάζει το συνολικό αριθμό στα 196 μαχητικά, με δεδομένη την απόσυρση των εκσυγχρονισμένων F-4E AUP. Επομένως είμαστε στον στόχο, ή πολύ κοντά στο να τον πετύχουμε με μια ενδεχόμενη επέκταση παραγγελίας τους.
Ο πλέον οικονομικός τρόπος αλλά και άμεσος, για να μείνουμε σε αυτό το νούμερο και για τα επόμενα 10 έως 15 τουλάχιστον χρόνια, είναι ο εκσυγχρονισμός και των Block 50 και των Block 30 στο ίδιο επίπεδο. Ομογενοποίηση του στόλου των F-16 δηλαδή σε δύο εκδόσεις, προκειμένου να παραμείνουν αξιόμαχα για το χρονικό διάστημα που προαναφέραμε, με το χαμηλότερο δυνατό κόστος, αλλά και για πολλούς άλλους λόγους.
Ο σημαντικότερος είναι ότι τα Block 30, έχουν υποστεί ήδη δύο δομικές αναβαθμίσεις (Falcon Up και FALCON STAR), καθώς και αναβάθμιση κινητήρα. Έχουμε ήδη επενδύσει σημαντικά ποσά στα αεροσκάφη αυτά επομένως, οπότε ο εκσυγχρονισμός του ηλεκτρονικού τους εξοπλισμού μέσω της αξιοποίησης των απαρτίων και των συστημάτων που θα προκύψουν από τα 84 F-16V, θεωρούμε ότι πρέπει να αξιολογηθεί και υπό το πρίσμα της ενίσχυσης του ρόλου του F-16 στις τάξεις του μεγαλύτερου χρήστη του. Της Αεροπορίας των ΗΠΑ δηλαδή, που θα συνεχίσει να το αξιοποιεί μέχρι το έτος 2050 τουλάχιστον.
