Πριν από 51 χρόνια, ο τουρκικός στρατός εισέβαλε στην Κύπρο για να αποτρέψει τάχα την ένωση μεταξύ Κύπρου και Ελλάδας, μετά το πραξικόπημα κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ' από την χούντα του Ιωαννίδη στις 15 Ιουλίου 1974.
Οι τουρκικές φιλοδοξίες του ΑΤΤΙΛΑ στην Κύπρο
Στις 20 Ιουλίου 1974, η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο και κατέλαβε μια στενή παραθαλάσσια ζώνη στο Πεντεμίλι που αντιστοιχούσε στο 3% του νησιού.
Τέσσερις μέρες αργότερα, η Χούντα κατέρρευσε.
Μόλις εβδομάδες αργότερα, ενώ τα μέρη διαπραγματεύονταν στη Γενεύη, η Τουρκία ανέλαβε την αρπαγή της γης και κατέλαβε περισσότερο από το ένα τρίτο του εδάφους του Κυπριακού κράτους.
Τρία γεγονότα διαψεύδουν το επιχείρημα της Τουρκίας ότι οι ελληνικές διακρίσεις κατά των Τουρκοκυπρίων δικαιολογούσαν την εισβολή τους και τη συνέχιση της κατοχής τους.
Πρώτον, οποιοσδήποτε κίνδυνος είχε περάσει πριν από την επίθεση της Τουρκίας.
Δεύτερον, η Χούντα της Ελλάδας έπεσε και οι Έλληνες καταδίκασαν δικαστικά σε θάνατο μέλη της Χούντας και τον Ιωαννίδη, αν και το δικαστήριο αργότερα μετέτρεψε την ποινή σε ισόβια κάθειρξη.
Ακόμη και δεκαετίες αργότερα, αριστερά και δεξιά ενώθηκαν για να αντιταχθούν σε οποιαδήποτε αμνηστία.
Ο Ερντογάν αποκάλυψε τον περασμένο Μάρτιο την αληθινή φιλοδοξία της Τουρκίας λέγοντας:«Ίσως αν είχαμε πιέσει νότια, δεν θα υπήρχε πια νότος και βορράς και η Κύπρος θα ήταν μόνο δική μας», είπε ειρωνικά τον περασμένο Μάρτιο.
Παραλληλισμοί μεταξύ Χούντας και Ερντογάν
Ο Ερντογάν μπορεί να τυλίγεται με τον μανδύα της δικαιοσύνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά θα είναι πάντα κάτι περισσότερο από δικτάτορας, ιμπεριαλιστής και κατά συρροή καταπατητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι ιστορικές ερμηνείες του Ερντογάν εγείρουν ένα ερώτημα:
Εάν ο Ερντογάν και οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι η αρπαγή και η διχοτόμηση της Κύπρου είναι δικαιολογημένη, η ίδια λογική θα υποστήριζε την κατοχή και τη διχοτόμηση της Τουρκίας;
Ας δούμε πρώτα τους παραλληλισμούς μεταξύ της Χούντας και του Ερντογάν:
Ο Ερντογάν "αγκαλιάζει" χάρτες που δείχνουν τα σύνορα της Τουρκίας να επεκτείνονται στο Αιγαίο Πέλαγος, ενώ έχει ανοίξει τουρκικά ταχυδρομεία στη βόρεια Συρία, έχει αναπτύξει το προσωπικό της στο βόρειο Ιράκ με πολιτικά ρούχα και έχει δημιουργήσει σημεία ελέγχου, ενώ σταθερά επικοίζει περιοχές ξένων κρατών που καταλαμβάνει.
Έτσι διαδοχικές τουρκικές κυβερνήσεις έχουν επιδοτήσει και πλημμυρίσει τη βόρεια Κύπρο με Τούρκους των οποίων ο θρησκευτικός συντηρητισμός και ο τουρκικός εθνικισμός είναι ξένοι σε οποιαδήποτε κοινότητα στην Κύπρο.
Την εποχή της εισβολής στην Κύπρο, η Ελλάδα είχε δικτατορία και η Κύπρος διοικούνταν από πληρεξούσιο των πραξικοπηματιών, ενώ η Τουρκία ήταν μια επίδοξη δημοκρατία.
Σήμερα ισχύει το αντίθετο.
Το Freedom House δίνει στην Ελλάδα και την Κύπρο υψηλότερη κατάταξη ελευθερίας από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Τουρκία κατατάσσεται μεταξύ των χειρότερων δικτατοριών του κόσμου, κατεβαίνοντας κάθε χρόνο περαιτέρω στην απολυταρχία.
Επισφαλείς μειονότητες και κατάχρηση ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Τουρκία
Είναι επίσης γνωστό ότι οι μειονότητες είναι ασφαλείς στην Τουρκία.
Η Τουρκία εξακολουθεί να αρνείται τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Η μεταχείριση των Κούρδων και των Γεζίντι από την Τουρκία ξεπερνά κατά πολύ τις χειρότερες καταχρήσεις που έχουν αντιμετωπίσει ποτέ οι Τουρκοκύπριοι.
Μερικοί Γεζίντι τους οποίους κατέλαβε το Ισλαμικό Κράτος πριν από περισσότερο από μια δεκαετία εξακολουθούν να κατοικούν στην Τουρκία ως σκλάβοι των Τούρκων ισλαμιστών.
Τούρκοι στρατιώτες χωρίς ντροπή και τύψεις δημοσιεύουν φωτογραφίες που δείχνουν τα βασανιστήρια και τις συνοπτικές εκτελέσεις Κούρδων.
Ο Ερντογάν μετατρέπει τις ελληνικές εκκλησίες σε τζαμιά.
Η Τουρκία συνεχίζει να έχει κλειστή τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και αρνείται την ικανότητα των Ελληνορθόδοξων και Αρμενικών Ορθοδόξων Πατριαρχείων να εκπαιδεύουν κληρικούς στη χώρα, ενώ ταυτόχρονα θέτει εμπόδια στον ξένο κλήρο που ζητά βίζα για να διακονήσει τις χριστιανικές κοινότητες της Τουρκίας.
Ο Ερντογάν αρνείται την ελευθερία των Αλεβιτών να λατρεύουν και καταστρέφει τις αίθουσες προσευχής τους.
Όπως και στο Αζερμπαϊτζάν, η Τουρκία αντιμετωπίζει τους Εβραίους ως εκθέματα μουσείων για τους αφελείς ξένους και τους λομπίστες.
Όταν η Τουρκία ξεκίνησε το δεύτερο κύμα της επίθεσής της στην Κύπρο, καμία από τις υποκείμενες δικαιολογίες για τις ενέργειές της δεν ήταν αληθινή.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι σήμεραόλοι οι λόγοι που επικαλούνται ο Ερντογάν και οι Τούρκοι διπλωμάτες για να δικαιολογήσουν την εισβολή και τη διχοτόμησή της Κύπρου ισχύει για την ίδια την Τουρκία.
Το ερώτημα λοιπόν είναι εάν η συνταγή της Τουρκίας για την Κύπρο θα ίσχυε καλύτερα για την Τουρκία;
Ίσως η Ελλάδα θα έπρεπε να αναλάβει τη διαχείριση των ακτών του Αιγαίου;
Η Τουρκία έχει αποδείξει ότι οι Κούρδοι μπορούν να είναι ασφαλείς μόνο μέσα στο δικό τους κράτος.
Οι Αρμένιοι αξίζουν όχι μόνο αποζημιώσεις, αλλά και την επιστροφή των περιουσιών από τις οποίες οι Οθωμανοί Τούρκοι έδιωξαν τους παππούδες τους.
Πολλά από αυτά, φυσικά, δεν είναι ρεαλιστικά.
Ωστόσο, η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να σταματήσει να αντιμετωπίζει την Τουρκία ως απρόσβλητη από τις συνέπειες των πράξεών της και πάνω από τα πρότυπα που ομολογεί.
