«Είμαστε στο σημείο μηδέν». Αυτή η φράση του γιατρού του Δημήτρη Κουφοντίνα Θ. Ζδούκου περιγράφει την κατάσταση της υγείας του απεργού πείνας, που συμπληρώνει σήμερα 55 μέρες χωρίς καθόλου φαγητού.
Ο γιατρός του μίλησε στο κατειλημμένο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και η συνέντευξη αναμεταδόθηκε ζωντανά από το Eλεύθερο Κοινωνικό Ραδιόφωνο 97,3 FM.
Ο κ. Ζδούκος είπε ότι ο ισοβίτης έχει λάβει «μια ελάχιστην ποσότητα υγρών που του δόθηκε αναγκαστικά για να διορθωθούν κάποιες ηλεκτρολυτικές διαταραχές που παρουσίασε, όπως αναμένεται σε μια προχωρημένη απεργία πείνας και δίψας».
Τόνισε ότι η κατάσταση είναι οριακή και «δεν υπάρχει κανένα εχέγγυο ότι θα αποφευχθεί μια επιδείνωση που θα οδηγήσει στο μοιραίο, ίσως και στο επόμενο εικοσιτετράωρο».
Επισήμανε βέβαια ότι δεν έχει γίνει καμία προσπάθεια από τους γιατρούς να παραβιαστεί η βούλησή του.
Διαβάστε αναλυτικά όσα είπε:
«Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, όπως ξέρετε, είναι σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση πια γιατί κάνει απεργία πείνας διψάς εδώ και αρκετές μέρες. Το γεγονός ότι δεν έχει έρθει το μοιραίο οφείλεται σε μια ελάχιστη λήψη υγρών που του δόθηκε αναγκαστικά για να διορθωθούν κάποιες ηλεκτρολυτικές διαταραχές που παρουσίασε, όπως αναμένεται σε μια προχωρημένη απεργία πείνας και δίψας. Δεν έχει χάσει ακόμα τις αισθήσεις του, αλλά είναι σε μία υπνηλία διαρκή. Έχει και μια διαταραχή πλέον και του θερμορυθμιστικού μηχανισμού, κάνει υποθερμία, κάτι που το ξέρουμε από τη θεωρία ότι συμβαίνει. Διατηρεί όμως τον προσανατολισμό του και την εικόνα που του επιτρέπει να έχει επικοινωνία με όποιον τον επισκεφθεί, ή με τους γιατρούς την ώρα που χρειάζεται να κάνει μια συζήτηση μαζί τους, αλλά αυτή είναι μια κατάσταση οριακή και δεν υπάρχει κανένα εχέγγυο ότι θα αποφευχθεί μια επιδείνωση που θα οδηγήσει στο μοιραίο, ίσως και στο επόμενο εικοσιτετράωρο.
Επομένως, είμαστε στο σημείο μηδέν. Αυτό πρέπει να το γνωρίζουν όλοι. Και η ένταση του αγώνα και των παρεμβάσεων πρέπει να είναι μέγιστη πια. Αν και δυστυχώς από την κυβερνητική πλευρά φαίνεται μια απόλυτη αδιαλλαξία, που με προβληματίζει ιδιαίτερα. Με προβληματίζει γιατί δεν είναι απλώς ότι αδιαφορούν, άλλα ότι επιδιώκουν το θάνατο του απεργού.
Επίσης, θέλω να διευκρινίσω ότι γιατροί, πιστοί στο ρόλο τους τον πραγματικό, και στη συζήτηση που έχουμε κάνει μαζί τους, δεν έχουν προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια που δεν έχει την έγκριση του απεργού πείνας. Δεν έχει γίνει προσπάθεια να παραβιαστεί η βούληση του. Φυσικά είναι πάρα πολύ ανήσυχοι και αυτοί όμως, γιατί βλέπουν έναν άνθρωπο να αργοπεθαίνει στα χέρια τους. Και καλά αν σκοτώνει [έναν ασθενή] μία νόσος, το έχουν συνηθίσει. Αλλά εδώ δεν πρόκειται για αυτό, είναι άλλη κατάσταση. Και φυσικά αυτό σε ένα περιβάλλον που έχουν κι άλλους βαριά ασθενείς και πραγματικά τους έχει φέρει σε πάρα πολύ δύσκολη θέση, και ηθικά και φιλοσοφικά και ιατρικά και από κάθε άποψη.
Με προβληματίζει ιδιαίτερα όλο αυτό που συμβαίνει ότι δεν κάνουν ούτε μισό βήμα πίσω από πλευρά κυβέρνησης. Ότι προσπαθούν να απαξιώσουν και τους αλληλέγγυους και τον ίδιο φυσικά τον απεργό. Ότι ρίχνουν σελίδες στο Facebook. Έχουμε ένα τεράστιο θέμα Δημοκρατίας και πρέπει να συζητήσουμε όλοι μαζί σε κάποια φάση ποια είναι η στρατηγική της άλλης πλευράς. Γιατί βλέπω ότι επιδιώκουν την ένταση με κάθε τρόπο. Φτάνει στα όρια και τη δική μας πλευρά. Τέτοια συζήτηση ίσως για πρώτη φορά συναντάμε, τουλάχιστον στα μεταπολιτευτικά χρονικά, που ενηλικιώθηκα εγώ και θυμάμαι.
«Δεν βλέπω νόμιμη διαδικασία που θα μπορέσει να επιβάλλει την αναγκαστική σίτιση»
Στη συνέχεια ο κ. Ζδούκος ρωτήθηκε αν πέρα από τους γιατρούς της Λαμίας, που αρνούνται όλον αυτό τον καιρό να στραφούν στη λύση της αναγκαστικής σίτισης που ίσως επιλέξει το κράτος, αν υπάρχει ο κίνδυνος, με επίταξη κάποιων άλλων γιατρών, να γίνει αυτή η διαδικασία στο νοσοκομείο της Λαμίας;
«Δεν γνωρίζω να υπάρχει αυτή η διαδικασία. Το μόνο που θα μπορούσε να γίνει σε μια τέτοια αντιδραστική κατεύθυνση, φαντάζομαι θα ήταν η μεταφορά του σε ένα ιδιωτικό ίδρυμα με πολιτική απόφαση. Αυτό δεν ξέρω πόσο νόμιμο είναι, δεν νομίζω όμως ότι μπορεί να συμβε» είπε και κατέληξε:
«Εγώ πιστεύω ότι για να αποφασίσουν να το κάνουν αυτό, θα ασκήσουν αφόρητες πιέσεις στους γιατρούς, με εισαγγελικές παρεμβάσεις άλλου τύπου, πιθανά. Αλλά ας μην το προτρέχουμε. Δεν μπορεί να προβλέψει κανείς. Δεν βλέπω νόμιμη διαδικασία που θα μπορέσει να επιβάλλει την αναγκαστική σίτιση. Απλά ζούμε τέτοιο καθεστώς ανωμαλίας σε όλα τα επίπεδα που δεν ξέρω σε τι άλλο είναι δυνατό να προχωρήσουν αυτοί άνθρωποι πραγματικά».
