Ο υποστράτηγος εν αποστρατεία Κωνσταντίνος Κολοκούρης το 1997 ήταν λοχαγός, επικεφαλής Λόχου Πεζοναυτών στο Φαρμακονήσι. Στις 27 Απριλίου, ανήμερα της Ανάστασης, διαπίστωσε ότι τουρκικό υποβρύχιο είχε παραβιάσει τα εθνικά χωρικά ύδατα.
Αντί να κάνει το… παγόνι (μια τεχνική κάλυψης – απόκρυψης ευθυνών που γνωρίζουν άριστα πολλοί), έκανε το αντίθετο.
Εκτέλεσε πυρά αντιαρματικού και πολυβόλου, τρέποντας σε φυγή τους Τούρκους. Το υποβρύχιο υπέστη ζημιές από την ελληνική επίθεση και έπειτα από λίγο καιρό ο κυβερνήτης του αποπέμφθηκε διότι το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού της γείτονος θεώρησε ότι εξέθεσε τους άνδρες του σε κίνδυνο (και ναι, είναι μέγας κίνδυνος για τους Τούρκους ένας ενσυνείδητος Ελληνας αξιωματικός).
Συγκεκριμένα υπό ακραίες καιρικές συνθήκες αμφίβιοι καταδρομείς, πεζοναύτες και αλεξιπτωτιστές είχαν αναλάβει δράση φρουρώντας τις εσχατιές του Αιγαίου. Μια επίλεκτη ομάδα από την 521 τάγμα πεζοναυτών εγκαταστάθηκε στο Φαρμακονήσι.
Την Κυριακή του Πάσχα 27 Απριλίου 1997 σήμανε συναγερμός καθώς η φωνή από τον ασύρματο ανέφερε : «Στο νότιο παρατηρητήριο έρχεται προς τις θέσεις μας υποβρύχιο, δεν ξέρουμε αν είναι δικό μας η τούρκικο…»
Από τους πίνακες αναγνώρισης διαπιστώνεται γρήγορα ότι επρόκειτο για το Αμερικανικής κατασκευής Yildiray Τουρκικό υποβρύχιο που πλησίαζε προς τις ακτές.
Ήταν στα 1500 μέτρα φυσικά εντός ελληνικών χωρικών υδάτων και τότε χωρίς δεύτερη σκέψη ο λοχαγός Κωνσταντίνος Κολοκούρης, δίνει διαταγή να εξαπολύσουν βλήμα από το γαλλικό αντιαρματικό σύστημα STRIM. Το υποβρύχιο μπορεί να έπλεε σε ελληνικά χωρικά ύδατα αλλά ήταν εκτός βεληνεκούς. Το βλήμα έσκασε πριν το στόχο του. Ο λοχαγός δίνει εντολή για εκτόξευση δεύτερου βλήματος κι ενώ αποτυγχάνει κι η δεύτερη βολή , ο ίδιος παίρνει τα πολυβόλα αδειάζοντας στο σώμα του υποβρυχίου 7.500 σφαίρες.
Το υποβρύχιο έπαθε σοβαρές ζημιές από το πολυβόλο κι απομακρυνόταν με λοξή κατεύθυνση προς την Τουρκία δίχως να μπορεί να καταδυθεί λόγω των χτυπημάτων από τις σφαίρες.
Το περιστατικό γνωστοποιήθηκε άμεσα στο ΓΕΕΘΑ το οποίο λειτουργούσε στους ρυθμούς των ημερών του Πάσχα. Οι επιτελείς έσπευσαν να ενημερωθούν και να διαπιστώσουν πιθανές νέες ενέργειες των Τούρκων. Διαπιστώθηκε ότι στην περιοχή επικρατούσε ησυχία και δεν εντοπίστηκε κάποια κίνηση από τουρκικής πλευράς. Είναι βέβαια άγνωστο αν το S 350 ήθελε απλά να προκαλέσει, να διαπιστώσει την ετοιμότητα της φρουράς του Φαρμακονησίου ή ακόμα και να προσεγγίσει το νησί με άγνωστους σκοπούς.
Η ξαφνική του όμως εμφάνιση και η διακοπή των επικοινωνών από την ελληνική πλευρά ώθησαν τον Λοχαγό Κολοκούρη να αναλάβει πρωτοβουλία που είχε όμως θετική κατάληξη για την ελληνική πλευρά. Αυτό φαίνεται ότι «πέρασε» και στην τουρκική πλευρά. Στην Άγκυρα επικράτησε άκρα σιωπή. Οι μονίμως διαμαρτυρόμενοι Τούρκοι δεν έκαναν κανένα διάβημα ούτε κάποια άλλη διπλωματική ενέργεια έστω και σε χαμηλό επίπεδο. Δεν ζήτησαν καν εξηγήσεις ενώ και η ελληνική πλευρά δεν έδωσε συνέχεια.
Έτσι το περιστατικό του Φαρμακονησίου που έγινε ανήμερα το Πάσχα του 1997 παρέμεινε άγνωστο στο ευρύ κοινό. Σύμφωνα πάντως με πληροφορίες, ο Τούρκος κυβερνήτης του Yildiray καθαιρέθηκε ενώ το υποβρύχιο επισκευαζόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω των πολλών πληγμάτων που είχε δεχθεί στον πύργο.
Ο Λοχαγός Κολοκούρης καλείται να πληρώσει τα φυσίγγια που έριξε!
Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου, ο Λοχαγός Κολοκούρης θα ήταν ήρωας και θα επιβραβευόταν για ό, τι έκανε το Πάσχα του 1997 στο Φαρμακονήσι. Στην Ελλάδα όμως, σχεδόν τιμωρήθηκε. Κλήθηκε στην Αθήνα, συνοδεία ανδρών του Λιμενικού Σώματος και οι προϊστάμενοί του αφού τον επέπληξαν θεωρώντας «αντικανονική» και λαθεμένη την ενέργειά του, του ζήτησαν να πληρώσει 2 (δύο) εκατομμύρια δραχμές (από την τσέπη του βέβαια…) για τα φυσίγγια που έριξε. Σε ορισμένα σάιτ διαβάζουμε ότι ο Λοχαγός έριξε 7.500 φυσίγγια εναντίον του υποβρυχίου.
Ο Σάββας Δ. Βλάσσης στο βιβλίο του «ΙΜΙΑ 1996-2006 ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ» γράφει ότι ρίχτηκαν 200 φυσίγγια την πρώτη φορά και άλλα 200 τη δεύτερη δηλαδή συνολικά 400 φυσίγγια. Πρόκειται για πολύ μεγάλη διαφορά και προσπαθήσαμε με τη βοήθεια ενός καλού φίλου, του Γιάννη, παλιού μάχιμου αρματιστή, να δούμε τι ακριβώς έγινε. Το πολυβόλο MAG-FN Herstal είναι βελγικής κατασκευής. Το δραστικό του βεληνεκές είναι 800 μέτρα ενώ ο μέγιστος ρυθμός βολής είναι 650 έως 1.000 φυσίγγια το λεπτό. Δηλαδή ο Λοχαγός θα έπρεπε να ρίχνει για οκτώ περίπου λεπτά συνολικά με τα πολυβόλα εναντίον του υποβρυχίου το μάξιμουμ των φυσιγγίων που μπορεί να ρίξει το FN MAG.
Αυτό μας φαίνεται πάρα πολύ δύσκολο αν σκεφτούμε ότι θα πρέπει να υπάρχει και η ανάλογη τροφοδοσία. Είχε π.χ. στη διάθεσή του άμεσα 5.000+5.000 σφαίρες ο Λοχαγός; Καθώς κι εμείς έχουμε κάνει βολές με το συγκεκριμένο πολυβόλο που υπήρχε σε άρμα Μ-47, θεωρούμε άκρως υπερβολικό τον αριθμό των 7.500 φυσιγγίων και πιστεύουμε ότι ο Σάββας Βλάσσης είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα.
Ο Λοχαγός Κολοκούρης τέθηκε εκτός Καταδρομών εκστομίζοντας πολλά...γαλλικά προς τους ανωτέρους του,όπως έχει γραφτεί,αργότερα όμως επανήλθε στις Ειδικές Δυνάμεις και πριν λίγα χρόνια αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του Ταξίαρχου.
