"Θα μπορούσε η Τουρκία να χρησιμοποιήσει μια επίθεση "ψευδούς σημαίας" για να ξεκινήσει έναν πόλεμο με την Ελλάδα;", είναι ο τίτλος άρθρου Διεθνούς ΜΜΕ έγκριτου σε αμυντικά θέματα, του οποίου αρθρογράφος είναι ο Δρ. Μάϊκλ Ρούμπιν , ανώτερος Συνεργάτης στο American Enterprise Institute (AEI), συγγραφέας, και εκδότης πολλών βιβλίων που εξερευνούν τη διπλωματία, την ιρανική ιστορία, τον αραβικό πολιτισμό, τις κουρδικές σπουδές και τη σιιτική πολιτική, γεγονός που καθιστά τα γραφόμενα του άκρως ενδιαφέροντα και με μεγάλη βαρύτητα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Να γιατί οι S-300 PMU-1 είναι κρίσιμοι για την Ελλάδα-Οι Τούρκοι ετοιμάζουν TAYFUN με εμβέλεια 1000 χλμ και πυρηνική κεφαλή
Τα κυριότερα σημεία του άρθρου του είναι τα ακόλουθα:
"Το κόστος της δυτικής σιωπής εν όψει της τουρκικής ψεύτικης τρομοκρατίας: Στις 13 Νοεμβρίου 2022, μια μικρή βόμβα ταρακούνησε ένα εμπορικό κέντρο πεζών στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης. Μέσα σε μια μέρα, Τούρκοι αξιωματούχοι πρότειναν ότι είχαν τον ύποπτο τους.
Η Άλμπασίρ, μια γυναίκα από τη Συρία για την οποία οι τουρκικές αρχές ισχυρίστηκαν ότι πήρε τις εντολές της από Κούρδους της Συρίας στο Κομπάνι. Την παρέλασαν ενώπιον των δικαστικών μέσων ενημέρωσης του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με ένα φούτερ που έγραφε "Νέα Υόρκη". Για να δώσουν οι Τούρκοι το μήνυμα, ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού πρότεινε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν συνένοχοι.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία απόδειξη πέρα από την τουρκική επιμονή ότι ο Αλμπασίρ έχει σχέση με Κούρδους της Συρίας. Στην πραγματικότητα, τα στοιχεία που τη συνδέουν με τον υποστηριζόμενο από την Τουρκία Ελεύθερο Συριακό Στρατό είναι ισχυρότερα.
Μάλλον, φαίνεται ότι ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τον βομβαρδισμό ως πρόσχημα για να πραγματοποιήσει μια προσχεδιασμένη επιχείρηση για να υπονομεύσει το δημοκρατικό "κουρδικό εγχείρημα" στη βορειοανατολική Συρία.
Στον απόηχο της επίθεσης στην Κωνσταντινούπολη, τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη έχουν επανειλημμένα χτυπήσει στόχους στην κουρδική ζώνη της Συρίας, σκοτώνοντας όχι μόνο πολιτικούς αξιωματούχους αλλά και πολλούς άλλους πολίτες.
Ο ισχυρισμός ότι οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις είναι εξέλιξη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), μια τρομοκρατική ομάδα, δεν δικαιολογεί τις ενέργειες της Τουρκίας για δύο λόγους
Πρώτον το PKK έχει εξελιχθεί με τα χρόνια, όπως και η ίδια η Τουρκία. Σήμερα, η Τουρκία του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι αγνώριστη από αυτό που ήταν πριν από δύο δεκαετίες. Το ίδιο ισχύει και με το PKK, μια ομάδα που κάποτε με κράτησε για λίγο υπό την απειλή όπλου ενώ ήμουν αξιωματούχος του Πενταγώνου στο Ιρακινό Κουρδιστάν.
Πολιτικά, πνευματικά και πολιτιστικά, δεν είναι η ίδια οργάνωση.
Δεύτερον, ενώ το Στέιτ Ντιπάρτμεντ λειτουργεί αυτόματα και ορισμένοι αναλυτές δεξαμενών σκέψης επιδιώκουν να είναι πιο Τούρκοι από πολλούς Τούρκους στον εξοστρακισμό του PKK, είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι ο Τουργκούτ Οζάλ, ο οποίος κυριάρχησε στην Τουρκία από το 1983 έως το 1993, ήταν πρόθυμος να συνάψουν ειρήνη με την ομάδα. Πριν από το θάνατό του το 1993, είχε στείλει ,μηνύματα στον ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν και φαινόταν έτοιμος να διαπραγματευτεί τον τερματισμό της κουρδικής εξέγερσης.
Ο Λευκός Οίκος και πολλοί Ευρωπαίοι διπλωμάτες μπορεί να πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν τα στραβά μάτια στη συνεχιζόμενη επίθεση της Τουρκίας στη βόρεια Συρία. Άλλωστε, οι Κούρδοι δεν είναι κράτος και άρα δεν έχουν θέση στο διπλωματικό τραπέζι.
Το πρόβλημα σε μια τέτοια λογική δεν είναι μόνο η ηθική της διαστροφή.
Οι Τούρκοι είτε κατηγορούν τους περιβαλλοντολόγους πως συμμετείχαν σε μια τεράστια τρομοκρατική συνωμοσία μετά τις διαδηλώσεις στο πάρκο Gezi, είτε υπερβάλλοντας σχετικά με την συνενοχή των Γκιουλενιστών στο αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, είτε αναζητούν πρόσχημα για επίθεση στο Ιράκ ή τη Συρία, χρησιμοποιούν ψευδείς κατηγορίες εναντίον εχθρών, ως πρόσχημα για αστυνομική ή στρατιωτική δράση.
Ο λόγος είναι απλός. Ο Ερντογάν έχει υιοθετήσει τέτοιες τακτικές.
Αυτό μας φέρνει στην Ελλάδα.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, η Τουρκία κατηγόρησε επανειλημμένα την Ελλάδα για τρομοκρατία.
Καθώς ο Ερντογάν ερίζει εναντίον του γείτονά του στο ΝΑΤΟ επιδιώκοντας να επανασχεδιάσει τον χάρτη του Αιγαίου και να επεκτείνει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Τουρκίας, θα χρειαστεί ένα πρόσχημα για στρατιωτική δράση.
Εάν η Ευρώπη επιτρέψει στον Ερντογάν να χρησιμοποιήσει με μια ψευδή κατηγορία εναντίον των Κούρδων της Συρίας για να δικαιολογήσει μια τουρκική αρπαγή γης νότια των συνόρων του, δεν είναι παράλογο να εξετάσουμε ένα άλλο σενάριο που οδηγεί σε αρπαγή γης δυτικά των συνόρων, όπου μια βόμβα εκρήγνυται στο Σμύρνη, Αλικαρνασσός ή Μαρμαρίς.
Μια μέρα αργότερα, ο Σοϊλού θα παρελάσει έναν ύποπτο με φούτερ «Αθηνών», ισχυριζόμενος ότι ομολόγησε ότι ενήργησε κατ' εντολή Ελλήνων εθνικιστών. Η Ευρώπη μπορεί τότε να εκδώσει τις αρνήσεις της, αλλά ο Ερντογάν δεν θα νοιαστεί. Έχει συνηθίσει πολύ τη Δύση να αποδέχεται τα τουρκικά πρότυπα αποδεικτικών στοιχείων ή χώρες όπως η Σουηδία να ταπεινώνονται για να τον ευχαριστήσουν.
Αυτό θα είναι λάθος υπολογισμός από την πλευρά του, αφού το ευρωπαϊκό σθένος είναι ισχυρότερο από ότι μπορεί να υποδηλώνει το σύνδρομο της Στοκχόλμης του 2022 της Σουηδίας.
Ωστόσο, οι πόλεμοι συχνά ξεκινούν εξαιτίας τέτοιων λανθασμένων υπολογισμών.
Γι' αυτό η σαφήνεια είναι τόσο σημαντική. Η διακοπή της τουρκικής επιθετικότητας εναντίον των Κούρδων σήμερα μπορεί να αποτρέψει μια θανάσιμη σύγκρουση με την Ελλάδα καθώς πλησιάζουν οι εκλογές στην Τουρκία.
Είναι καιρός να αντισταθούμε στον Ερντογάν, να σταματήσουμε τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό του τουρκικού στρατού και, πράγματι, να αυξήσουμε το κόστος για την Τουρκία αν αυτή επιδιώξει να επιχειρήσει εκτός των συνόρων της."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω λίαν ενδιαφέροντα που παρατίθενται στο άρθρο του Μάϊκλ Ρούμπιν στεκόμαστε ιδιαίτερα στο γεγονός της τακτικής που χρησιμοποιεί ο Ερντογάν για να πραγματοποιήσει αστυνομικές ή στρατιωτικές επιχειρήσεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό της Τουρκίας αντίστοιχα, "φέρνοντας" την τακτική αυτή στην απειλή για πραγματοποίηση επίθεσης κατά των Κούρδων της Συρίας με την επίφαση ότι η Αμπασίρ που φέρεται ότι πραγματοποίησε το τρομοκρατικό χτύπημα στις 13 Νοεμβρίου 2022 ,ενήργησε κατόπιν εντολών που πήρε από τους Κούρδους της Συρίας στο Κομπάνι, για το οποίο ωστόσο δεν έχουν δοθεί αποδείξεις από τους Τούρκους.
Στη συνέχεια επισημαίνει ,κάτι άκρως ενδιαφέρον για τη χώρα μας, λέγοντας ότι αυτή η τακτική ενός τρομοκρατικού χτυπήματος στην Τουρκία, που τάχα θα κατευθυνόταν από την Ελλάδα ενώ αυτό δεν θα ίσχυε, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως επίφαση-πρόσχημα για να επιτεθεί η Τουρκία σε βάρος της Ελλάδας, ενόψει μάλιστα των Τουρκικών εκλογών.
Ουσιαστικά κάνει λόγο έτσι ανοιχτά για προβοκατόρικη τουρκική ενέργεια σε βάρος της χώρας μας στο μέλλον, προκειμένου να μας επιτεθούν στρατιωτικά οι Τούρκοι χρησιμοποιώντας την ως δικαιολογία.
Εμείς σε προγενέστερο άρθρο μας , έχοντας μελετήσει την Τουρκία σε βάθος είχαμε αναφέρει παρόμοια άποψη με τον Μάϊκλ Ρούμπιν, γράφοντας χαρακτηριστικά:
"Στεκόμαστε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι οι Τούρκοι επικαλέστηκαν το τρομοκρατικό χτύπημα στην Κωνσταντινούπολη και το άρθρο 51 του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ περί νόμιμης αυτοάμυνας, προκειμένου να δικαιολογήσουν την αεροπορική επιχείρηση κατά των Κούρδων, δημιουργώντας "παρακαταθήκη" για το μέλλον...
Επισημαίνουμε ότι η Τουρκία εκτός από τις ΗΠΑ κατηγορεί ανοιχτά κατά καιρούς την Ελλάδα με γελοιότητες για υποτιθέμενη υπόθαλψη τρομοκρατών του PKK και Γκιουλενιστών, ενώ θα πρέπει να έχουμε υπόψιν ότι οι Τούρκοι αποδεδειγμένα είναι μανούλες στο στήσιμο προβακατόρικων ενεργειών, προκειμένου να δικαιολογήσουν ενέργειες σε βάρος της Ελλάδας, όπως ακριβώς οι ίδιοι παραδέχθηκαν,αναφορικά με τα Σεπτεμβιανά του 1955 στην Κωνσταντινούπολη, όπου έσπασαν , έκαψαν σπίτια και καταστήματα ομογενών μας, βεβήλωσαν τάφους και σκόρπισαν τον τρόμο, ως αντίδραση για δολιοφθορά που έγινε νωρίτερα στο σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη, από Έλληνες.
Χρόνια αργότερα οι ίδιοι οι Τούρκοι παραδέχτηκαν ότι την δολιοφθορά την έκαναν ο Τούρκος φύλακας του σπιτιού του Κεμάλ και ένας πράκτορας τους μουσουλμάνος της Δυτικής Θράκης και όχι οι Έλληνες...."
