Η κυβέρνηση Μπάιντεν για τους δικούς της λόγους, ( ουκρανικό-Μέση Ανατολή-Βόρεια Αφρική), έχει εντάξει την Τουρκία στο παιχνίδι υδρογονανθράκων στην Α.Μεσόγειο, δίνοντας της μεγάλες αβάντες σε περιοχές που de facto δεν της ανήκουν.
Πληροφορίες και γεγονότα ( επίσκεψη Μητσοτάκη σε Κωνσταντινούπολη), μας δείχνουν ότι η Ελλάδα πιέζεται αφόρητα από τον Λευκό Οίκο ( που δεν τα βρίσκει όμως με το Κογκρέσο για την Τουρκία), ώστε να συμπεριληφθεί το φασιστικό καθεστώς της γειτονικής χώρας, στα όποια κοινά σχέδια στην Α.Μεσόγειο ( Ισραήλ, Αίγυπτο), φτάνοντας έως κοντά στην Κρήτη.
Πρόκειται για ένα ακόμη κεφάλαιο στήριξης του τουρκικού αναθεωρητισμού χωρίς ίχνος ντροπής από την αμερικανική κυβέρνηση, που άλλα δήλωνε πριν εκλεγεί για τον Ερντογάν, και άλλα πράττει φυσικά τώρα, με δεδομένη την κρίση στην Ουκρανία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Άγγελος Συρίγος: Αρνείται να αντιμετωπίσει την ιστορία της η Τουρκία-Η αγορά Rafale και Belharra
Πολλές αναφορές στον ελληνικό τύπο μιλούν επερχόμενες εκλογές και δημιουργία κυβερνήσεως συνασπισμού στην χώρα μας, με σκοπό τον ισομερή επιμερισμό της ευθύνης για την αποδοχή εισόδου της Τουρκίας, σε ελληνική ΑΟΖ κοντά σε Κρήτη και Ρόδο.
Δεν νομίζουμε ότι θα μπορέσει να υπάρξει κανένας συνασπισμός, ή κόμμα που θα μπορέσει να περάσει στην ελληνική κοινωνία μια συμφωνία ανάλογη με αυτή των Πρεσπών, χωρίς να υπάρξουν σοβαροί κλυδωνισμοί, δεδομένης της κακής οικονομικής καταστάσεως της χώρας λόγω των κρίσεων σε ενέργεια και Ουκρανία.
Οι Τούρκοι άσχετα με το τι προωθούν συγκεκριμένοι κύκλοι στο αμερικανικό ΥΠΕΞ, ετοιμάζονται για άλλα κόλπα στην περιοχή μεταξύ Κρήτης και Λιβύης, προετοιμάζοντας την χρήση της λιβυκής αεροπορικής βάσεως Αλ Βατίγια, με σκοπό τον εκβιασμό της Ελλάδος.
Δηλαδή, οι τουρκικοί ακραίοι ισλαμικοί και εθνικιστικοί κύκλοι που ελέγχουν το καθεστώς Ερντογάν, φέρονται να προετοιμάζονται για όλα τα ενδεχόμενα, ακόμα και για μια πιθανή σοβαρή στρατιωτική κρίση με την Ελλάδα, με στόχο να νομιμοποιήσουν το Τουρκολιβυκό μνημόνιο, άσχετα με το πιο σχέδιο προωθούν οι ΗΠΑ στην περιοχή.
Πρόκειται για μια πρακτική που εφαρμόστηκε και στην Κύπρο, όπου οι τουρκικές δυνάμεις προχώρησαν πέρα από τα “συμφωνηθέντα”, στο νησί, κάτι που αποδέχθηκε η τότε ελληνική κυβέρνηση, χωρίς να πέσει ντουφεκιά.
Οι Τούρκοι άλλωστε πάντα βασιζόντουσαν στην ανοχή και το αίσθημα “μη σύγκρουσης” που διακατέχει διαχρονικά όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις από το 1940 και μετά, στο να πετύχουν τα σχέδια τους “ αντουφέκιστοι”.
Εκτιμάται όμως, ότι τόσο η συγκυρία, όσο και η θέληση της χώρας μας, δεν πρόκειται να επιτρέψει στην Άγκυρα, κανενός είδους τετελεσμένα ΝΔ της Κρήτης και Νότια της Ρόδου, στην οποία ειδικά αυτό το διάστημα, τουρκικά drone και κατασκοπευτικά αεροσκάφη” σκανάρουν” το νησί και τις εκεί ελληνικές δυνάμεις.
Η Τουρκία δεν επιθυμεί προς το παρόν καμία απόβαση σε ελληνικό νησί, διότι θα βρει μπροστά της όχι μόνο τις πανίσχυρες ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, αλλά και σύσσωμη την δύση, που δεν μπορεί να ανέχεται εσαεί τους τουρκικούς εκβιασμούς, για αυτό και τις επιβλήθηκαν οι γνωστές οικονομικές κυρώσεις.
Οι Τούρκοι θέλουν να υφαρπάξουν ελληνικά κοιτάσματα, για να σωθούν ενεργειακά, και να αποκομίσουν χρήματα, παίζοντας ένα άκρως επικίνδυνο παιχνίδι με Ρώσους και Αμερικανούς.
Ο δεύτερος στρατός του ΝΑΤΟ σύμφωνα με πληροφορίες του ξένου τύπου, δεν φαίνεται να κινητοποιείται στο θέμα της Ουκρανίας, ειδικά στην Μαύρη θάλασσα αλλά και αλλού, και αυτό προσμετράται πλέον στις όποιες μελλοντικές αποφάσεις της δύσης, για το κουρδικό ζήτημα για παράδειγμα.
Όπως και να έχει οι εξελίξεις στην Α.Μεσόγειο από εδώ και στο εξής θα είναι πιθανότατα ραγδαίες, και μόνοι μας θα πείσουμε την δύση αλλά και την Ανατολή, ότι δεν πρέπει να παίζει κανείς με τους Έλληνες.
