Πού το πάει ο Τσαβούσογλου και η Τουρκία. Το κακό και το χειρότερο σενάριο περιγράφει και προσπαθεί να προσεγγίσει ο καθηγητής διεθνών σχέσεων του Παντείου Κώστας Υφαντής.
Η Τουρκία πλέον, δηλώνει ο κ. Υφαντής, στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, διατυπώνει την άποψη ότι τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με τις συνθήκες της Λωζάνης και των Παρισίων του 1947 υπό την αίρεση ότι θα παραμείνουν αποστρατικοποιημένα.
«Είναι πολύ σοβαρή η αναβάθμιση, εκπέμπεται μια απειλή την οποία δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς, δεδομένου μάλιστα του συνολικού πακέτου των τουρκικών διεκδικήσεων όπου αιχμή του δόρατος είναι το casus belli» υποστήριξε ο κ. Υφαντής.
Στόχος τους είναι κατά την γνώμη του καθηγητή, δύο σενάρια, όπως είπε χαρακτηριστικά, ένα πολύ κακό και ένα λιγότερο κακό. «Το πολύ κακό σενάριο είναι το ότι η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται πια για κανέναν συμβιβασμό στο Αιγαίο και στην Ανατ. Μεσόγειο και θα συνεχίζει να πιέζει την Αθήνα με στόχο να ανατραπούν πλήρως οι προβλέψεις της Συνθήκης της Λωζάνης.
Ελπίζει κανείς ότι αυτό θα παραμείνει σε ένα διπλωματικό πολιτικό επίπεδο. Το λιγότερο κακό σενάριο είναι ότι αυτή η νομιμοφανής διάσταση της τουρκικής διεκδίκησης η οποία λαμβάνεται ως τέτοια για πρώτη φορά, έχει στόχο να αναγκάσει την Αθήνα να διαπραγματευτεί μεταξύ δύο πολύ κακών επιλογών.
Η μία είναι να αποδεχθούμε τελικά τις πάγιες θέσεις της Τουρκίας ότι τα νησιά δεν έχουν δικαιώματα στις θαλάσσιες ζώνες παρά μόνο χωρικά ύδατα και αυτά περιορισμένα, για να αποφύγουμε μιας συνολική διαπραγμάτευση που ελπίζει η Άγκυρα ότι θα μας επιβάλει και έχει να κάνει με την κυριαρχία των νησιών και την συνολική αναθεώρηση της Συνθήκης» εξήγησε ο κ. Υφαντής.
Ο Κος Υφαντής επίσης τόνισε πως η Τουρκία, βλέπει ότι η Ελλάδα αρνείται πεισματικά να προσαρμοστεί με τις τουρκικές περιφερειακές προτιμήσεις και φιλοδοξίες και γιατί υπάρχει σε διαδικασία μια δυναμική αποκατάστασης της ισορροπίας ισχύος.
Όλες αυτές οι συμφωνίες με το ελληνικό εξοπλιστικό πρόγραμμα, το πάγωμα της αναβάθμισης της τουρκικής αεροπορίας, όλα αυτά ίσως καταλήγουν σε μια ασφαλή εκτίμηση ότι η Άγκυρα οδηγείται να πιέσει όσο το δυνατόν περισσότερο, σε αυτό το χρονικό παράθυρο που υπάρχει όσο είναι σε εξέλιξη το εξοπλιστικό πρόγραμμα, να απονομιμοποιήσει ή να αποδομήσει γενικά το Διεθνοδικαιικό πλεονέκτημα που έχει η χώρα.
