Η επικείμενη επίσκεψη του ΥΠΕΞ Ν. Δένδια στις ΗΠΑ στις 14 Οκτωβρίου για την υπογραφή με τον ομόλογό του Α. Μπλίνκεν του επικαιροποιημένου παραρτήματος της συμφωνίας αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας ΗΠΑ-Ελλάδας (MDCA), θα φέρει σίγουρα νέα οπλικά συστήματα στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, αλλά και πιθανότατα πολλούς μπελάδες σε σχέση με την αντιμετώπιση των Τουρκικών απειλών.
Ο απερχόμενος Αμερικανός πρέσβης Τζέφρυ Ρ. Πάιατ, ανέφερε μέσω Twiter ότι “ Υπάρχουν κάποιες σημαντικές μεταφορές εξοπλισμού που βρίσκονται σε εξέλιξη, όπως τα επιθετικά ελικόπτερα Kiowa, τα σκάφη των ειδικών δυνάμεων Mark V και τα τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού M117. Ενώ υπάρχουν και άλλες ευκαιρίες (για οπλικά συστήματα) που είναι υπό συζήτηση”.
Σίγουρα όλα αυτά είναι πολύ καλά νέα για τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και την “ξηρασία” που υπήρχε στον τομέα των εξοπλισμών τα τελευταία 10 χρόνια λόγω μνημονίων για την χώρα μας.
Η ουσία όμως είναι αν όλα αυτά το οπλικά συστήματα θα μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε ειδικά τώρα που η Άγκυρα θέλει να νομιμοποιήσει την παράνομη ΑΟΖ του Τουρκολιβυκού μνημονίου και εξαπολύει απειλές στην Κύπρο για τον ίδιο λόγο.
Το κόλπο με τα Σκόπια και την Αλβανία
Η συμφωνία Ελλάδος-ΗΠΑ, μετά το φιάσκο των Πρεσπών με αναγνώριση ανύπαρκτου δήθεν (Μακεδονικού έθνους και γλώσσας) είναι για παράδειγμα κάτι που μας απασχολεί ακόμη και σήμερα και θα συνεχίζει να μας απασχολεί.
Η Τουρκία και μετά την συμφωνία αυτή, έχει ισχυρές αμυντικές σχέσεις με το κρατίδιο αυτό, προμηνύοντας κινδύνους από τα Βόρεια σύνορα μας, ειδικά αν “εγκατασταθούν” εκεί Τούρκοι σύμβουλοι, παρόλο που τα Σκόπια είναι στο ΝΑΤΟ.
Τι ίδιο ισχύει για παράδειγμα και για την Αλβανία που είναι στο ΝΑΤΟ, και παρέχει ναυτική βάση στον Αυλώνα στο τουρκικό πολεμικό ναυτικό, ενώ η χώρα διεκδικεί ένωση με το Κοσσυφοπέδιο.
Το πιο ζωτικό σημείο της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας θα πρέπει να αφορά όμως το δικαίωμα μας στην επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια και η ένωση με την κυπριακή ΑΟΖ.
Πρόσφατα, γαλλική εφημερίδα μας έκανε γνωστό ότι οι ΗΠΑ, αρνήθηκαν το 2020, την αποδέσμευση πυραύλων SCALP NAVAL για τις νέες Φρεγάτες μας Belhara, ενώ από το καλοκαίρι του 2020 μέχρι την προ ημερών παρενόχληση του Naytical Geo στην Κρήτη από τουρκικό πολεμικό πλοίο, δεν είδαμε καμία ουσιαστική υποστήριξη από πλευράς ΗΠΑ.
Τώρα οι Τούρκοι βγάζουν το ερευνητικό Oruc Reis στην Κύπρο και υπάρχει μια εκκωφαντική ”σιωπή” από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού εκτός από τον Γερουσιαστή Μενέντεζ που καταδικάζει ευθαρσλως την Άγκυρα που προκαλεί με ωμό τρόπο ολόκληρη την περιοχή.
Η ειρήνη στην νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ, δεν διαφυλάσσεται με ευχολόγια και δηλώσεις ουδέτερου χαρακτήρα από τεχνοκράτες υπαλλήλους, αλλά με πράξεις επί του πεδίου, αλλιώς οι νεο-οθωμανοί θα συνεχίσουν να προκαλούν παντού.
Επίσης οι Τούρκοι ζητούν αποστρατικοποίηση των νησιών μας ενώ οι ίδιοι προετοιμάζονται εδώ και 10 χρόνια με αποβατικές ασκήσεις εναντίον τους, ενώ εξοπλίζουν τις μονάδες τους στα παράλια "μέχρι τα δόντια".
Θα έχουμε την στήριξη των ΗΠΑ σε τυχόν νέες τουρκικές προκλήσεις;
-Θα υπάρχει αγαστή συνεργασία Ελλάδος-ΗΠΑ για την διακοπή των παράλογων απαιτήσεων των Τούρκων, οι οποίοι με μια απλή επιστολή στον ΟΗΕ θεωρούν δικιά τους την μισή Α.Μεσόγειο;
-Τι θα κάνουν οι ΗΠΑ αν οι Τούρκοι προκαλέσουν πολεμικό επεισόδιο σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο στο πλαίσιο της φανταστικής “Γαλάζιας Πατρίδας” τους;
-Τέλος θα συνεχίσουν οι σκληρές κυρώσεις των ΗΠΑ στην Άγκυρα για την συμμαχία με την Ρωσία και την αγορά δεύτερης παρτίδας S-400;
Αυτά τα ελάχιστα ερωτήματα αναζητούν απάντηση από την πλευρά των ΗΠΑ με την νέα ελληνοαμερικανική συμφωνία, που θα πρέπει να “κλειδώνει” την ειρήνη στην περιοχή και όχι να ανοίξει την ήδη πολύ μεγάλη όρεξη των Τούρκων, όπως είχε γίνει και το 1974.