Αποκαλυπτική είδηση που αποκρύβει έντονο παρασκήνιο, αποκάλυψε Τούρκος σύμβουλος Πλοίαρχος ε.α. με το όνομα Alp Kırıkkanat, ειδικός σε ναυτικά θέματα ασφάλειας, ο οποίος απειλεί έμμεσα την χώρα μας ακόμα και με "αιφνιδιαστική επιχείρηση κατά ακατοίκητης μικρονήσου" υλοποιώντας ένα ιδιότυπο ψυχολογικό πόλεμο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Απειλές Ερντογάν: ''Αν οι Έλληνες κάνουν σόου στο Καστελόριζο, εμείς θα κάνουμε μεγαλύτερο''
Ο ίδιος αξιολόγησε τις τελευταίες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο τονίζοντας ότι η κίνηση του γαλλικού αεροπλανοφόρου στην Ανατολική Μεσόγειο δεν είναι μια... λογική κίνηση για τον ίδιο.
Ο Kırıkkanat δήλωσε ότι οι ΗΠΑ (κυβέρνηση Τραμπ) ασκεί ασφυκτική πίεση στον Μακρόν ώστε να εμποδίσει τον κατάπλου του γαλλικού αεροπλανοφόρου στην περιοχή.
Ο Alba, αναφέρθηκε επίσης στην πολιτική της Τουρκίας στην περιοχή ειδικά στο θέμα των ελληνικών μικρονήσων:
“Πρέπει να βγούμε από την εικόνα ότι η Τουρκία θα κάνει πίσω στην Ανατολική Μεσόγειο. Εάν συμβεί αυτό, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι η αποτροπή μας θα αρχίσει να αμφισβητείται και η Ελλάδα θα δύναται να υλοποιήσει ακόμα πιο τολμηρές πολιτικές. Ο αριθμός των νησιών που κατέλαβε η Αθήνα αυξήθηκε. Εντάξει, κανείς δεν θέλει πόλεμο, αλλά τουλάχιστον πρέπει να απαντήσουμε δημιουργώντας μια de facto κατάσταση, ίσως σε ένα ακατοίκητο νησί.
Η άλλη πλευρά (Ελλάδα) δεν ανταποκρίνεται και συνεχίζει την κατοχή της στο νησάκι Ρω (Kara ada το αναφέρει) για παράδειγμα.
Αποσύραμε το Oruç Reis από την περιοχή, και οι Έλληνες αναφέρουν ότι το κάναμε για συντήρηση, προμήθεια υλικών κ.λπ. Δεν πηγαίνει έτσι το πράγμα. Ας το παραδεχτούν, αν δεν στηρίζονταν στην γαλλική βοήθεια θα υπήρχε άλλη ισορροπία μεταξύ μας.
Οι αυξανόμενες δραστηριότητες της Ελλάδας στο Καστελόριζο και τα γύρω νησιά, έχουν δείξει ότι ορισμένες συμπεριφορές μπορούν να θεωρηθούν ως πρόκληση προς την Τουρκία, και δεν θα ωφελήσουν πλέον αυτήν την χώρα.
Είναι γνωστό ότι στρατιωτικοί εκπρόσωποι και των δύο πλευρών έχουν ξεκινήσει διαπραγματεύσεις στο ΝΑΤΟ προκειμένου να αποτρέψουν την εμβάθυνση της κρίσης.
Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, δεν φαίνεται δυνατό να επιτευχθεί αποτέλεσμα από τις διαπραγματεύσεις σε οποιοδήποτε επίπεδο.
Επιπλέον, είναι φανταστικό να περιμένουμε ένα καλό αποτέλεσμα από τις συνομιλίες αυτές στο ΝΑΤΟ.
Πριν από χρόνια, είχα ακούσει από έναν ξένο αξιωματούχο μια χιουμοριστική διάθεση για το ακρωνύμιο του ΝΑΤΟ. Είχε πει για αυτό ότι είναι οργανισμός όχι για δράση αλλά μόνο για λόγια.
Με άλλα λόγια, είναι ένας οργανισμός όπου δεν υπάρχει κίνηση, παρά μόνο πολλή συζήτηση.
Η Ελλάδα στην Ανατολική Μεσόγειο, άρχισε να "φορτώνει" τα ακατοίκοιτα νησιά με στρατό και αυτό το ελληνικό παιχνίδι πρέπει να πω με λύπη ότι δεν μου αρέσει. Πρέπει να το διακόψουμε διότι μπορεί να επηρεάσει τα δικά μας σχέδια στην Ανατολική Μεσόγειο.
Λοιπόν, θα περιμένουμε να αποβιβαστούν ελληνικά στρατεύματα ή να τοποθετήσουν σημαίες σε κάθε νησί στο οποίο δεν τους ανήκει με ανάλογες διεθνείς συμφωνίες;
Η απάντηση έχει πλέον γίνει απαραίτητη. Ωστόσο, το γεγονός ότι ορισμένες δυνάμεις με γεωπολιτικούς υπολογισμούς υπάρχουν στην πραγματικότητα, ή προσπαθούν να υπάρχουν στην περιοχή αν και με διαφορετικά κίνητρα, περιπλέκει λίγο την κατάσταση.
Μεταξύ των χωρών στο πλαίσιο αυτού του ζητήματος, η Γαλλία είναι η πιο φιλόδοξη. Οι ΗΠΑ, από την άλλη πλευρά, προσπαθούν να σταθούν στη μέση, αν και ρίχνουν το βάρος τους στην Ελλάδα.
Η Ελλάδα φαίνεται να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις πολιτικές φιλοδοξίες και σχέδια της Γαλλίας. Η Γαλλία επιδιώκει την επέκταση της επιρροής της σε ολόκληρη τη Μεσόγειο.
Αυτή η εικόνα της Γαλλίας ανοίγει επίσης το δρόμο για την Ελλάδα να διαπράττει λάθη. Ωστόσο, ορισμένοι κύκλοι στην Ελλάδα γνωρίζουν ότι η Γαλλία έχει ένα όριο.
Στην περίμετρο αυτού του ορίου, θα ξεκινήσουν πιθανά ζιγκ-ζαγκ.
Η Γαλλία δεν θα είναι σε θέση να ξεπεράσει την "ποσότητα αέρα που υπάρχει μέσα στο διογκωμένο γαλλικό μπαλόνι", ακόμα κι αν το επιθυμεί η Ελλάδα.
Ωστόσο, πρέπει να παρακολουθούμε καλά αυτήν την επίδειξη γαλλικής δύναμης και τις τεχνικές της δυνατότητες, επειδή η ιστορία μας είναι γεμάτη από τέτοιου τύπου σημαντικά μαθήματα σχετικά με αυτό το θέμα.
Η γαλλική εξωτερική πολιτική βρίσκεται σε δυναμισμό τα τελευταία δέκα χρόνια. Δεν νομίζω ότι αυτή η κατάσταση σχετίζεται μόνο με τις πολιτικές του Γάλλου Προέδρου Μακρόν ή προηγούμενων προέδρων. Η Γαλλία επεκτείνει τις κινήσεις της στην περιοχή της Μεσογείου από τον 18ο αιώνα.
Οι περιοχές ενδιαφέροντος της δεν περιορίζονται μόνο στη Μεσόγειο. Το Παρίσι επιδιώκει να καταστεί μια σημαντική ναυτική δύναμη σε όλες τις θάλασσες.
Πρόσφατα, μια ευρεία άποψη άρχισε να διαμορφώνεται στη Γαλλία την θεωρία ότι ο επόμενος αιώνας θα αφορά την κυριαρχία στις θάλασσες και ότι οι μελλοντικές υπερδυνάμεις θα εμφανιστούν ξανά στην θάλασσα ", κατέληξε ο ίδιος.
Εφόσον επικρατεί αυτό το κλίμα στην Άγκυρα που στο εσωτερικό υπάρχει μια κατάσταση λόγω της πανδημίας που είναι στην κόψη του ξυραφιού, τότε πιθανόν όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά.
Η αξιολόγηση της τουρκικής προκλητικότητας και των σχεδίων αυτών στην Μεσόγειο από την Γαλλία, δίνει στο Παρίσι μία και μόνο επιλογή αν θέλει να επεκτείνει την επιρροή του για τα δικά του συμφέροντα, αυτή της αποστολής περισσότερων γαλλικών πολεμικών πλοίων σε ύδατα που έχουν ήδη πολύ μεγάλη ναυτική δραστηριότητα.
Οι Τούρκοι κινούνται με την λογική των νεο-Οθωμανών, εισερχόμενοι σε καταστάσεις άκρως επικίνδυνες όχι μόνο για τις χώρες της περιοχής αλλά και για το ίδιο το ΝΑΤΟ, που κινδυνεύει πραγματικά από μια κατάρρευση στην ΝΑ πτέρυγα του.
