Το 1997 ένας μοναχικός λύκος διέσχισε την τότε παγωμένη επιφάνεια νερού που σύνδεε για λίγες μέρες τον Καναδά με το απομακρυσμένο νησί Royale, φέρνοντας τεράστιες αλλαγές στο οικοσύστημα της περιοχής.
Οι λύκοι του νησιού είχαν χτυπηθεί από ασθένειες που προέρχονταν από τις ομομιξίες, προκαλώντας σημαντικές επιπτώσεις σε ολόκληρο το οικοσύστημα του δάσους. Η κύρια λεία τους ήταν η άλκη και οι ελεγχόμενες συνθήκες του νησιού πρόσφεραν στους επιστήμονες την πιο μακροπρόθεσμη μελέτη συστήματος θηρευτή-λείας, ξεκινώντας από τα τέλη του 1940. Τη δεκαετία του ’80 όμως, ο πληθυσμός των λύκων χτυπήθηκε από το παρβοϊό του σκύλου, έναν εξαιρετικά μεταδοτικό ιό, μειώνοντας τον αριθμό τους από 50 σε 12.
Παρόλο που ο ιός εξαλείφθηκε, ο πληθυσμός δεν επανήλθε, λόγω της ομομιξίας, η οποία προκάλεσε πολλές αποτυχίες στην αναπαραγωγική διαδικασία καθώς και παραμορφώσεις, οδηγώντας σε πιο αδύναμους λύκος που δεν μπορούσαν να σκοτώσουν τα θηράματά τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Γιατί οι γιατροί πρέπει να αφαιρούν τη σκωληκοειδή απόφυση πριν φύγουν για Ανταρκτική;
Θέματα όπως η ομομιξία και η χαμηλή γενετική ποικιλία είναι σημαντικό πρόβλημα για τους επιστήμονες. Αλλά αυτή είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει πως όταν υπάρχουν τέτοια γενετικά προβλήματα, δεν επηρεάζουν μόνο το συγκεκριμένο πληθυσμό αυξάνοντας το ρίσκο να εξαφανιστούν. Έχουν επίσης τεράστιες επιπτώσεις και σε άλλα είδη.
Ο “μετανάστης” λύκος ονομάστηκε M93 και του δόθηκε το παρατσούκλι “The Old Gray Guy”. Δεν είχε καμία συγγένεια με τον υπάρχοντα πληθυσμό και ήταν ασυνήθιστα μεγάλος σε μέγεθος. Σύντομα ζευγάρωσε και με τις τρείς αγέλες του νησιού, παράγοντας 34 κουτάβια, βελτιώνοντας σημαντικά τη γενετική υγεία και τον πληθυσμό των αγελών.
Έως τότε οι λύκοι δυσκολεύονταν να σκοτώσουν μία άλκη των 350 κιλών, η οποία κατανάλωνε 14 κιλά βλάστησης την ημέρα, προκαλώντας προβλήματα στο δάσος. Μειώνοντας τον αριθμό των άλκεων, οι λύκοι επανέφεραν την ισορροπία στο δάσος. Με λιγότερες άλκεις, τα δέντρα μεγάλωσαν με ρυθμό που δεν είχαν δει οι επιστήμονες εδώ και δεκαετίες.
Η επιτυχία του M93 διήρκησε περίπου μία δεκαετία, με το 60% των γονιδίων του τοπικού πληθυσμού να έχει προέλθει από τον M93. Ωστόσο, το 2008, δύο χρόνια μετά το θάνατό του, επέστρεψε η ομομιξία, οδηγώντας σε ταχεία πτώση του πληθυσμού μέχρι το 2015, με μόλις δύο λύκους να απομένουν.
Το 2018 ένα πρόγραμμα αποκατάστασης έφερε και πάλι την ισορροπία και πλέον το νησί διαθέτει 30 λύκους και περίπου 1000 άλκεις.
Το συμπέρασμα είναι πως η εισαγωγή ενός μικρού αριθμού ζώων μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλους πληθυσμούς θηρευτών που κινδυνεύουν από τις επιπτώσεις της ομομιξίας, όπως τα λιοντάρια και οι γατόπαρδοι, για να βελτιώσουν τα οικοσυστήματά τους.
