Η αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης είναι υποχρεωτική για τους γιατρούς που επισκέπτονται την Ανταρκτική κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Συνήθως υπάρχει μόνο ένας γιατρός σε κάθε σταθμό το χειμώνα και η εκκένωσή του σε περίπτωση επείγοντος περιστατικού είναι αδύνατη.
Το 1951, ο μάγειρας του σταθμού στο Heard Island, Jack Starr, υποβλήθηκε σε εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας από το γιατρό Otto Rec και όλα πήγαν καλά. Τι γίνεται όμως όταν ο ίδιος ο γιατρός βρεθεί σε κατάσταση που πρέπει να αφαιρεθεί η σκωληκοειδίτιδα;
Το 1961, ο γιατρός Leonid Rogozov βρισκόταν στην σοβιετική βάση Novolazarevskaya, όταν διέγνωσε τον εαυτό του με σκωληκοειδίτιδα. Κανένας από τους υπόλοιπους σταθμούς δεν μπορούσε να βοηθήσει και στις 30 Απριλίου, ο Rogozov αναγνώρισε τα σημάδια της περιτονίτιδας καθώς μία καταιγίδα είχε κατακλύσει το σταθμό. Όντας ο μόνος γιατρός στη βάση, δεν είχε άλλη επιλογή από το να χειρουργήσει τον εαυτό του.
Χρησιμοποιώντας τοπικό αναισθητικό, ένα καθρέφτη και τη βοήθεια δύο ατόμων από το προσωπικό της βάσης, έκανε την πρώτη τομή στις 22:15 ώρα Μόσχας.
Έπρεπε συχνά να σηκώνω το κεφάλι μου για να αισθανθώ καλύτερα και κάποιες φορές εργαζόμουν χωρίς να κοιτάω, μόνο με την αίσθηση των χεριών μου. Η αδυναμία μου έγινε έντονη μετά τα 30-40 λεπτά και ζαλιζόμουν, οπότε αναγκάστηκα να κάνω συχνές παύσεις. Αφού αφαίρεσα την απόφυση, χορήγησα αντιβιοτικά στην κοιλότητα και έραψα την πληγή. Η εγχείρηση ολοκληρώθηκε τα μεσάνυχτα.
Ο Rogozov ήταν τυχερός και σε δύο μόλις μέρες γύρισε κανονικά στα καθήκοντά του. Έζησε αρκετές δεκαετίες ακόμα μέχρι το θάνατό του το 2000. Η περίπτωσή του όμως έγινε “μάθημα” για τις αποστολές της Ανταρκτικής και πλέον οι εκτεταμένες ιατρικές εξετάσεις και η αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης στους γιατρούς είναι το νέο στάνταρ για τις χειμερινές αποστολές.
