Στην Ελλάδα είναι πολλοί αυτοί που ψάχνουν για Εγγλέζικες χρυσές λίρες από το έπος του 1940 και για Τούρκικα πεντόλιρα και φλουριά.
Υπάρχει και μια ονομασία για όλους αυτούς την οποία την έχουν δώσει οι ίδιοι στον εαυτό τους, είναι η λέξη << Ψαχουλιούρης – Ψαχουλιάρηδες ) βγαίνει από την λέξη ψάχνω και επειδή ψάχνουν με πάθος όπου και να ακούσουν μια ιστορία έχουν βγάλει αυτό το παρατσούκλι για να δηλώνει στους κύκλους τους ότι ψάχνουν με κάθε τρόπο και όποτε νάνε. Η κανονική τους ονομασία είναι χρυσοθήρες μα και αρχαιοκάπηλοι διότι πολλοί από αυτούς αν πέσουν σε αρχαία δεν διστάζουν να τα πάρουν και να τα πουλήσουν προκειμένου να πάρουν κάποια χρήματα.
Το κράτος το οποίο δεν έχει μεριμνήσει να υπάρχουν εύρετρα κάθε φορά που κάποιος βρίσκει κάτι. Υπάρχει ένα μικρό ποσοστό από την αξία του αντικειμένου το οποίο θα πάρει κάποια χρόνια για να πληρωθεί ενώ θα έπρεπε να γινόταν αμέσως έτσι ώστε όλοι αυτοί οι κύριοι να μην έδιναν τίποτα σε ξένα χέρια!!!!
Οι Ψαχουλιάρηδες δεν ψάχνουν τίποτα άλλο έκτος από λίρες, φλουριά, και πεντόλιρα.
Οι χαμένοι-θαμμένοι θησαυροί στην χώρα μας είναι πάρα πολλοί. Από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο έως και ποιο παλιά επί Τουρκοκρατίας. Δεν υπάρχει μέρος ή χωριό στην Ελλάδα που να μην έχει και από μια ιστορία από χαμένους θησαυρούς, αλλά εκτός αυτού δεν υπάρχει και χωριό στην Ελλάδα που να μην πει κάποιος χωριανός …..<< αυτός, να, εκεί το μεγάλο το σπίτι, βρήκε πολύ λίρα. Εμ πως νομίζεις ότι έκανε τόσα λεφτά στα ξαφνικά; >>……
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι και την δεκαετία του 1960 βρίσκανε πολλές χαμένες λίρες από αυτές που είχαν κρύψει οι αντάρτες στα βουνά. Όλο και κάποιος συγγενής είχε από κάποιον χάρτη ή το είχε πει σε κάποιον και πηγαίνανε και τα βγάζανε. Ήταν κοινό μυστικό στα χωρία που δράσανε οι αντάρτες αλλά και στα λαγκάδια και τα βουνά ότι όλοι έψαχναν και κάτι βρίσκανε πολλά ή λίγα.
Τώρα αυτά που έχουν μείνει είναι οι θησαυροί δυο κατηγοριών.
Α) Οι τυχαίοι χαμένοι θησαυροί. Οι θησαυροί που κανείς δεν ξέρει που βρίσκονται. Στην εποχή του πολέμου ένας αντάρτης έκρυψε ένα γκαζοντενεκέ λίρες σε ένα σπίτι ενός χωριού βράδυ, ας πούμε άνοιξε μια τρύπα στον κήπο του σπιτιού και τα έθαψε, στην πορεία έφυγε για να γυρίσει στην βάση του αλλά στον δρόμο ή ακόμη την επόμενη μέρα έγινε μια συμπλοκή με τον εχθρό και σκοτώνεται. Αυτά δεν τα γνωρίζει κανένας που είναι εκτός από τον μακαρίτη!!!! Περνάνε τα χρόνια και κανείς δεν ξέρει ότι σε αυτό το σπίτι στον κήπο του υπάρχει ένας τεράστιος θησαυρός. Τα παιδιά φεύγουν από το χωριό, οι γέροι πεθαίνουν και κάποια στιγμή τα παιδιά αποφασίζουν να το πουλήσουν. Ο καινούριος ιδιοκτήτης αποφασίζει να αλλάξει την διαμόρφωση και του σπιτιού και του κήπου και κατά τύχη πέφτει πάνω στον θαμμένο θησαυρό!!!! Τέτοιες περιπτώσεις έχουν γίνει πολλές όσο απίστευτο και να σας ακούγεται, όπως ακόμα και περιπτώσεις διαπλάσεως δρόμων όπου έχουν βρει σεντούκια με λίρες……
Β) Αυτή η κατηγορία είναι η κατηγορία η οποία έχει να κάνει με τους χάρτες που έφτιαχναν αυτοί που τους έθαβαν. Οι χάρτες που έφτιαχναν οι αντάρτες ήταν τελείως κωδικοποιημένοι με πολλά ακαταλαβίστικα σύμβολα και σχέδια, τα έφτιαχναν έτσι ώστε αν κάποιος έπαιρνε τον χάρτη να μην μπορέσει ποτέ να βρει τον θησαυρό!!!! Tα τελευταία 20 χρόνια κυκλοφορούν πολλοί πλαστοί χάρτες οι οποίοι και έχουν ακριβοπληρωθεί για να τους αποκτήσουν οι Ψαχουλιάρηδες χωρίς να αναρωτηθούν γιατί αυτός που τον έχει δεν έχει πάει να τον βγάλει τον θησαυρό ή τα εγγόνια του ή τα παιδιά του.
Τώρα όσο για τους Τούρκικους θησαυρούς αυτοί είναι οι ποιο δύσκολοι και ανήκουν στην πρώτη κατηγορία σε αυτούς που θα τους βρει κάποιος κατά λάθος. Το λέω αυτό γιατί μέχρι και σήμερα αγνοείτε ο θησαυρός του Ιμπραήμ Πασά αλλά και του Αλί Πασά των Ιωαννίνων όπου εκτιμάτε σήμερα σε αξία πάνω από 400.000.000. εκατομμύρια ευρώ του πρώτου και πάνω από 810.000.000 εκατομμύρια ευρώ του δεύτερου!!!! Αν λοιπόν υπήρχαν πληροφορίες το ίδιο το κράτος θα τους είχε βρει… …και μην νομίζετε ότι δεν μπορεί αν ήξερε που είναι.
Όλοι αυτοί οι Ψαχουλιάρηδες, χρυσοθήρες, αρχαιοκάπηλοι, χρησιμοποιούν διάφορα εργαλεία ευρέσεως χρυσού.Από ραβδοσκόπους όπου χρησιμοποιούν διάφορα ξύλα ή λεπτές ράβδους από χαλκό ή μπρούτζο στα χέρια τους για να ανακαλύψουν τον θησαυρό. Αν είναι δέκτες όπως λένε οι ίδιοι του χρυσού ή ακόμα και του νερού οι ράβδοι που κρατάνε στα χέρια τους γυρνάνε και δείχνουν το σημείο όπου είναι.
Ο άλλος τρόπος είναι οι μάγοι, όπου πηγαίνουν μαζί με τους Ψαχουλιάρηδες και υπνωτίζονται και έρχονται τα πνεύματα και τους λένε που είναι θαμμένοι οι θησαυροί. Μετά είναι η περίπτωση των μηχανημάτων ευρέσεων χρυσού όπου πωλούνται νόμιμα στην χώρα μας αλλά άμα σε πιάσουν να ψάχνεις έχεις ποινική δίωξη για την χρήση του οπουδήποτε εκτός του σπιτιού σου. Εδώ σε αυτήν την περίπτωση ο κάθε ψαχουλιάρης καυχιέται ότι έχει το καλύτερο μηχάνημα και ότι το έχει χρυσοπληρώσει. Και ότι μόνο χρυσό εντοπίζει και τίποτα άλλο.
Οι περιπτώσεις με μηχανήματα είναι οι ποιο πολλές που έχουν βρεθεί λύρες αλλά και αυτές παλιά όχι τώρα διότι τώρα μόνο αν πέσει κάποιος κατά τύχη πάνω σε ένα θησαυρό θα το πάρει.
* Πολλές φορές ο θησαυρός μπορεί να είναι παγιδευμένος με εκρηκτικά από τον ίδιο τον άνθρωπο που τον έθαψε. Σ’ αυτή την περίπτωση οποιοσδήποτε άλλος φθάσει στον θησαυρό μπορεί να αντιμετωπίσει μια οδυνηρή έκρηξη. Σύμφωνα με τη μυθολογία των «κυνηγών», έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι αρκετές φορές όταν υπάρχει πυρκαγιά σε δάσος το ρεπορτάζ αναφέρει ότι «ακούστηκαν εκρήξεις» κατά τη διάρκειά της.
* Σχεδόν πάντα μαζί με τον θαμμένο θησαυρό υπάρχει θαμμένο και στρατιωτικό υλικό (κάποιο πολυβόλο με σφαίρες, κάποιο τυλιγμένο σε μαντίλι πιστόλι με γεμιστήρα), έτσι ώστε αυτός που ξέρει να έχει την υπεροπλία τη στιγμή που ανακαλύπτεται ο θησαυρός και το πλεονέκτημα έναντι των συντρόφων του σε περίπτωση που στραβώσει κάτι τη στιγμή της ανακάλυψης. Η μοιρασιά, όταν φθάσεις στον στόχο, δεν ξέρεις ποτέ τι σου επιφυλάσσει.
Οι φήμες ότι υπάρχουν θαμμένοι θησαυροί και ότι πολλοί απ’ αυτούς που ψάχνουν έχουν βρει κάτι κεντρίζουν το ενδιαφέρον πολλών ανθρώπων οι οποίοι επηρεάζονται από την γοητεία της περιπέτειας και το όνειρο του εύκολου πλουτισμού και ασχολούνται μανιωδώς με το χόμπι του Χρυσοθήρα.
Οι κυνηγοί θησαυρών ζουν μεταξύ μύθου και πραγματικότητας. Η φαντασία τους οργιάζει. Μια πληροφορία, μια φήμη για την ύπαρξη σε κάποιο σημείο της ελληνικής γης θαμμένου χρυσού από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, την Τουρκοκρατία ή την γερμανική κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο είναι ικανή να τους οδηγήσει σε πλαγιές φαράγγια και χαράδρες στα σύνορα.
Ο Γράμμος, το Βίτσι, η Μπουργκάνα, τα Τζουμέρκα, το Καϊμακτσαλάν, και τα άλλα θέατρα των πολεμικών συγκρούσεων καθώς και περιοχές σε όλη τη χώρα που υπήρχε τουρκική κατοχή, μαγνητίζουν τους χρυσοθήρες που είναι πεπεισμένοι όχι άδικα σε ορισμένες περιπτώσεις ότι υπάρχουν θαμμένες λίρες από την περίοδο του 1920 – 1930 – 1940 που τις καταχώνιασαν υποχωρώντας για να τις ξεθάψουν την κατάλληλη στιγμή.
Αυτά είναι τα μέρη της Ελλάδος που πολλοί Ψαχουλιάρηδες ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν τεράστιες ποσότητες από λύρες Αγγλικές και Τούρκικες:
Στην Αργολίδα
Στα χωριά Χέλι στο αραχναίο, στην Ερμιόνη, στο Λυγουριό, στο Δρέπανο, στο Μαλαντρένι.
Στην Κρήτη
Σφακιά, Μυλοπόταμο, στον ορεινό Πρίνο.
Μάνη
Βαθιά, Κότρονα, Γύθειο, Μαυροβούνι.
Μονεμβάσια
Μέσα στην πόλη και ως τους Μολάους
Αρκαδία
Όλη η ορεινή Αρκαδία και ένα τμήμα της Τρίπολης.
Σπάρτη
Στα Βυζαντινά του Μιστρά και τα περίχωρα
Στην Εύβοια
Στερεά Ελλάδα
Στην Ξάνθη
Στην Φλώρινα
Στην Καστοριά
Στο Καρπενήσι
Στο Μεσολόγγι
Στα Ιωάννινα
Στην Θεσσαλονίκη
Στην Θράκη
Και σε όλα τα νησιά μας λίγο πολύ αλλά και όλα τα βουνά μας!!!!
Αν καθόμουν να γράψω όλες τις πόλεις και τα χωριά και τα σημείωνα σε ένα χάρτη με λευκό με μαύρο μαρκαδόρο είμαι σίγουρος ότι θα μαρκάριζα με μαύρο χρώμα σχεδόν το 92% του χάρτη!!!!
Η αλήθεια είναι τι ξέρουν για όλα αυτά τα μέρη οι Ψαχουλιάρηδες; Είναι αληθινές ιστορίες που μπορούν να τους κάνουν πάμπλουτους ή είναι παραμύθια από ξεχασμένα, μεγαλεία!!!! Τα στατιστικά λένε ότι 3 στους 10 Ψαχουλιάρηδες κάθε χρόνο βρίσκουν!!!! Αν είναι έτσι όπως τα λένε είναι σαν να παίζουν Τζόκερ τέτοια επιτυχία δίνει το σύστημα του κράτους. Οπότε ποιο φρόνιμο θα ήταν να έπαιζαν Τζόκερ…….. Αυτό όμως δεν γίνεται γιατί και αυτό που κάνουν οι Ψαχουλιάρηδες είναι ένα είδος αλκοολίκι όπως λένε στην γλώσσα τους που δεν λέει να σταματήσει με τίποτα…… η Ελληνική γης φιλάει καλά τα μυστικά της και τους θησαυρούς της και τους δίνει αυτή μόνο σε όποιον το θελήσει.
