Τι στοίχισε στη Ρωσία η καθυστέρηση της ενσωμάτωσης drone στο αμυντικό δόγμα – Ποιες οι προοπτικές

Στηριζόμενη στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού, η Ρωσία μπόρεσε να αναπτύξει τη δική της βιομηχανική βάση UAV στα τέλη της δεκαετίας του 2000 και στις αρχές της δεκαετίας του 2010. Για την παραγωγή UAV, η Ρωσία εισήγαγε ηλεκτρονικά, κινητήρες και βιομηχανικό εξοπλισμό (που είναι πιο σημαντικό από τα ηλεκτρονικά εξαρτήματα) από την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ και την Ιαπωνία, μεταξύ άλλων.

Ο ρωσικός στρατός αναγνώρισε ότι η Ουκρανία επεξεργαζόταν και αντάλλασσε πληροφορίες μεταξύ drones και πυροβολικού πολύ πιο γρήγορα, και αυτή η επεξεργασία - μαζί με τη γενική συμβατότητα των διαφορετικών συστημάτων στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις - χρειαζόταν κρίσιμες βελτιώσεις.

Με βάση την εμπειρία από τη χρήση ιρανικών πυρομαχικών «Shahed-136» και «Shahed-131», ο ρωσικός στρατός ξεκίνησε προσπάθειες για καλύτερες τακτικές χρήσης σμήνων drone καθώς και για την ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού συστήματος διοίκησης και ελέγχου.

Περισσότερα βίντεο στο Pentapostagma TV: https://www.youtube.com/channel/UCdsoNzPCkE9OpUTkOobHWUg