Διττό μήνυμα στην Άγκυρα και στο πολιτικό προσωπικό στην Ελλάδα επιχειρεί να στείλει με άρθρο του στην Καθημερινή ο διευθυντής της εφημερίδας Αλέξης Παπαχελάς. Έτσι, τη στιγμή που κυβέρνηση κλυδωνίζεται από το σκάνδαλο της παρακολούθησης από την ΕΥΠ πολιτικών και δημοσιογράφων, υπογραμμίζει την εσωτερική αδυναμία και το ενδεχόμενο αυτή να ερμηνευτεί ως ευκαιρία από την Τουρκία, για δεύτερη όμως φορά, όπως αναφέρει το crisismonitor.gr.
Τη στιγμή που κυβέρνηση κλυδωνίζεται από το σκάνδαλο της παρακολούθησης από την ΕΥΠ πολιτικών και δημοσιογράφων, υπογραμμίζει την εσωτερική αδυναμία και το ενδεχόμενο αυτή να ερμηνευτεί ως ευκαιρία από την Τουρκία
Σαφές μήνυμα στην Άγκυρα ότι η πολιτική σύγκρουση και οι συνέπειες της στην κοινωνική συνοχή δεν είναι τέτοιες που να επιτρέπουν επιθετικές εξάρσεις από την πλευρά της Τουρκίας, στέλνει ο Αλήξης Παπαχελάς. Ο έγκριτος δημοσιογράφος, όμως γράφει το ίδιο θέμα μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα γεγονός που προβληματίζει και προκαλεί ανησυχία…
Πριν από λίγο καιρό ο Αλέξης Παπαχελάς προειδοποιούσε το περιβάλλον του Μαξίμου ότι οι εξελίξεις επιταχύνονται και ότι η θέση στην οποία θα περιέλθει ο πρωθυπουργός μπορεί να ερμηνευτεί ως αδύναμη από τρίτους, οι οποίοι υπ αυτό το πρίσμα ενδέχεται να δοκιμάσουν τη λειτουργία τετελεσμένων.
Για το ενδεχόμενο τρίτοι παράγοντες να επιβουλεύονται την πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα είχε προειδοποιήσει και ο Έλληνας πρωθυπουργός. Ωστόσο, στη συνέχεια ο Κυριάκος έστρεψε τα βέλη του απευθείας στον Ταγίπ Ερντογάν και τον Βλάντιμιρ Πούτι, αφήνοντας παράλληλα υπόνοιες ότι οι εγχώριοι αντίπαλοί του παίζουν το παιχνίδι τους.
Προσπάθεια να εμφανίσουν ακόμα και τον Κώστα Καραμανλή ως ενεργούμενο ή έστω συμπαθών τον Βλάντιμιρ Πούτιν έκαναν και κύκλοι του Μαξίμου μετά την επίθεση που εξαπέλυσε στην κυβέρνηση ο πρώην πρωθυπουργός ενώπιον κομματικού ακροατηρίου στην Κρήτη.
Οι παραφωνίες αυτές στο εσωτερικό φαίνονται είτε κωμικές είτε πολιτικά ανερμάτιστες, αλλά για τους ξένους, όταν η κυβέρνηση κάνει τέτοιες κινήσεις προβάλλει εικόνα απόγνωσης η οποία είναι εκμεταλλεύσιμη…
Ο Αλήξης Παπαχελάς στο άρθρο του καταγράφει τις δηλώσεις των Τούρκων αξιωματούχων και τις αξιολογεί ως προοίμιο έντασης και ενδεχόμενου θερμού επεισοδίου.
Είναι εντυπωσιακό πόσο κλιμακώνουν τη ρητορική τους οι Τούρκοι αξιωματούχοι και πώς επιχειρούν να δημιουργήσουν το υπόστρωμα για κάποια προκλητική ενέργεια.
Η τοποθέτηση αυτή του Αλέξη Παπαχελά είναι σίγουρο ότι εκτός από την Άγκυρα θα αντηχήσει και σε ξένες πρεσβείες, το άρθρο θα μεταφραστεί και θα ταξιδέψει με τις ενημερώσεις Τύπου και σημαντικών εξελίξεων στις υπηρεσίες και στα κεντρικά. Σε συνδυασμό με το προηγούμενο άρθρο του, τις δηλώσεις και το τεταμένο κλίμα, ο φάκελος που θα δημιουργηθεί, θα είναι πλέον επαρκής ώστε να αξιολογηθεί η ενδεχόμενη απειλή ως ρεαλιστική από τα κλιμάκια και να ζητηθούν πρόσθετες πληροφορίες και από άλλες πηγές. Η αλυσίδα αυτή είναι απαραίτητη για να θέσει τους μηχανισμούς σε επαγρύπνηση και να αναβαθμιστεί το θέμα στην ατζέντα της επιχειρησιακής και πολιτικής ηγεσίας, ώστε να στραφεί η προσοχή εκεί που χρειάζεται, πριν να είναι αργά.
Ο διευθυντής της Καθημερινής, μάλιστα συνεχίζει λέγοντας:
Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις ή λανθασμένες εντυπώσεις στο μυαλό κανενός, ειδικά των αντιπάλων της χώρας. Εμείς οι Ελληνες τσακωνόμαστε, βριζόμαστε, ενίοτε βγάζουμε και τα μάτια μας. Το κάνουμε με σύστημα και –κυρίως– πάθος. Το κάνουμε επίσης συχνά.
Τέλος, προς επίρρωση του ρεαλιστικού χαρακτήρα της απειλής ο Αλέξης Παπαχελάς παραθέτει εκ νέου το παράδειγμα των Ιμίων, όταν η Άγκυρα επέλεξε να εξάγει την εσωτερική της ένταση εκμεταλλευόμενη την πολιτική ρευστότητα στην Ελλάδα.
Πολλές φορές στο παρελθόν η Τουρκία επέλεξε να προκαλέσει κρίσεις όταν έβλεπε την Ελλάδα αποσταθεροποιημένη. Από το 1955, όταν έκανε το πογκρόμ στην Πόλη την ώρα που η χώρα ήταν ακέφαλη με τον Παπάγο άρρωστο, έως το 1996, όταν μόλις είχε αναλάβει ο Κώστας Σημίτης πρωθυπουργός και δεν ήλεγχε κυβέρνηση και κράτος. Το μοτίβο είναι λοιπόν δοκιμασμένο και προβλέψιμο.
Το Crisis Monitor έχει κατ επανάληψη αναδείξει τα άρθρα του Αλέξη Παπαχελά, τα μηνύματα που στέλνει καθώς και το κοινό στο οποίο απευθύνονται. Η ανάλυση συγκυρίας του CM σε αυτή τη φάση, σε μεγάλο βαθμό συμπίπτει με την θεώρηση του Αλέξη Παπαχελά, όχι απαραίτητα ως προς τα σχεδιαζόμενα από την Τουρκία, αλλά κυρίως προς το σκέλος των αποτελεσμάτων και αφορμών που δημιουργεί η παρατεταμένη περίοδος δυσκυβερνησίας και το τοξικό πολιτικό κλίμα.
Το άρθρο του Αλέξη Παπαχελά
Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις ή λανθασμένες εντυπώσεις στο μυαλό κανενός, ειδικά των αντιπάλων της χώρας. Εμείς οι Ελληνες τσακωνόμαστε, βριζόμαστε, ενίοτε βγάζουμε και τα μάτια μας. Το κάνουμε με σύστημα και –κυρίως– πάθος. Το κάνουμε επίσης συχνά.
Αν όμως νιώσουμε ότι η πατρίδα μας απειλείται σοβαρά, τα ξεχνάμε όλα αυτά και γινόμαστε μια γροθιά. Βάζουμε στην άκρη τις διαφορές μας, τους καβγάδες μας και πάμε συντεταγμένα όπου πρέπει. Αυτό θα πρέπει να το ξέρουν και στην Αγκυρα γιατί ενδεχομένως να διαβάσουν λάθος τη συγκυρία. Μπορεί να τους γαργαλάει η ιδέα μιας περιπέτειας με την Ελλάδα γιατί μας βλέπουν διχασμένους και με μια κυβέρνηση που αντιμετωπίζει τους μεγαλύτερους κλυδωνισμούς της θητείας της. Και επειδή έχουν τα δικά τους προβλήματα στη δική τους χώρα, ίσως η εξαγωγή της έντασης να αποτελεί μία λύση στο μυαλό κάποιων. Είναι εντυπωσιακό πόσο κλιμακώνουν τη ρητορική τους οι Τούρκοι αξιωματούχοι και πώς επιχειρούν να δημιουργήσουν το υπόστρωμα για κάποια προκλητική ενέργεια. Οσο κι αν κάποιοι τα θεωρούν κομμάτι του τουρκικού πολιτικού παιχνιδιού και ότι είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση, έμπειροι και ψύχραιμοι παρατηρητές των ελληνοτουρκικών σχέσεων δεν συμφωνούν. Ανησυχούν και αναρωτιούνται ποιο σενάριο θα ακολουθήσει το φθινόπωρο.
Πολλές φορές στο παρελθόν η Τουρκία επέλεξε να προκαλέσει κρίσεις όταν έβλεπε την Ελλάδα αποσταθεροποιημένη. Από το 1955, όταν έκανε το πογκρόμ στην Πόλη την ώρα που η χώρα ήταν ακέφαλη με τον Παπάγο άρρωστο, έως το 1996, όταν μόλις είχε αναλάβει ο Κώστας Σημίτης πρωθυπουργός και δεν ήλεγχε κυβέρνηση και κράτος. Το μοτίβο είναι λοιπόν δοκιμασμένο και προβλέψιμο.
Ας ξέρουν, όμως, ότι αν όντως το δοκιμάσουν, η εικόνα που βλέπουν σήμερα δεν θα έχει καμία σχέση με την εικόνα που θα αντικρίσουν τότε. Ο Ελληνας στα δύσκολα παθαίνει «αχρωματοψία», τα βλέπει όλα μπλε.
Εθνικά, όχι κομματικά.
