Μια σειρά από παράξενα γεγονότα που αφορούσαν τον στενό κύκλο του Ρώσου Προέδρου Πούτιν, προηγήθηκαν της απόφασής του να εισβάλει στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου. Σε ένα ηχογραφημένο μήνυμα που μεταδόθηκε στις 21 Φεβρουαρίου, τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας ήταν εμφανώς νευρικά. Ακόμη και ο υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου, φαινόταν ανήσυχος όταν ο Πούτιν αύξησε το επίπεδο συναγερμού του στρατηγικού οπλοστασίου της Ρωσίας. Αυτές οι δημόσιες αντιδράσεις έχουν μπερδέψει τους παρατηρητές της Ρωσίας, οι οποίοι είχαν υποθέσει ότι οι ενέργειες του Πούτιν, προήλθαν από τη στενότερη συνεργασία του με τα «γεράκια» μέλη του στενού του κύκλου. Η απόφαση για εισβολή, τους έπιασε ξεκάθαρα απροετοίμαστους.
Ενώ ο Σόιγκου είχε ένα είδος αντίδρασης, ο ηγέτης της Τσετσενίας Ραμζάν Καντίροφ ανέλαβε για άλλη μια φορά το ρόλο του «καλού παιδιού» του Πούτιν. Από την πρώτη μέρα, συμμετείχε ενεργά, δεσμεύοντας έναν σημαντικό αριθμό του προσωπικού του στρατού, τους kadyrovtsy , στον πόλεμο. Οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από μερικές εκατοντάδες έως μερικές χιλιάδες που αποστέλλονται στην Ουκρανία τις πρώτες ημέρες, με περισσότερους να δεσμεύονται καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται.
Ο ρόλος που επέλεξε ο Καντίροφ ως επιβολή του Πούτιν στην Ουκρανία δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς ο Τσετσένος ηγέτης συμμετείχε στην εκστρατεία της Ρωσίας στη Συρία. Αλλά αυτή η μεγάλη δέσμευση δεν έχει προηγούμενο. Τι οδήγησε σε αυτήν την απόφαση τον Καντίροφ; Όπως ακριβώς υπέθεσε η ρωσική πολιτική διοίκηση ότι, η εισβολή θα ήταν μια επιχείρηση χαμηλού κινδύνου, ο Καντίροφ σκέφτηκε ότι θα ήταν μια προσπάθεια χαμηλού κινδύνου για να επιτύχει πολλά πράγματα, εντός και εκτός της Τσετσενίας.
Μισθοφορικός πόλεμος του Καντίροφ
Η οικονομία της Τσετσενίας ήταν σίγουρα στους υπολογισμούς του Καντίροφ. Στις 28 Φεβρουαρίου, ο Καντίροφ συναντήθηκε με τους υπουργούς Οικονομικών της Ρωσίας, Anton Siluanov, και Οικονομικής Ανάπτυξης, Maxim Reshetnikov. Ο σκοπός της συνάντησης δεν αναφέρθηκε, αλλά οι συνθήκες υποδηλώνουν ότι είχε να κάνει με τον πόλεμο. Από τότε που το Κρεμλίνο έβαλε την οικογένεια Καντίροφ στην εξουσία, η Τσετσενία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από ομοσπονδιακές μεταβιβάσεις για τη χρηματοδότηση του προϋπολογισμού της.
Αυτές οι μεταφορές βοήθησαν στη χρηματοδότηση της άνισης ανοικοδόμησης της Τσετσενίας και του δεσποτικού καθεστώτος του Καντίροφ. Συγκεκριμένα, τα χρήματα χρηματοδοτούν τον ιδιωτικό στρατό του Καντίροφ και εμποδίζουν την κατάρρευση της οικονομίας της Τσετσενίας, η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει εξέγερση ενάντια στην κυριαρχία του. Ωστόσο, υπήρχαν ενδείξεις ότι αυτή η συμφωνία ήταν υπό πίεση ακόμη και πριν, από την επιβολή του νέου γύρου κυρώσεων κατά της Ρωσίας για την εισβολή.
Πράγματι, ο Καντίροφ εξέφρασε ανησυχίες για την κατάσταση της τσετσενικής οικονομίας τον Ιανουάριο, τονίζοντας ότι η οικονομία της Τσετσενίας δεν θα μπορούσε να πάει χωρίς ομοσπονδιακή υποστήριξη. Έτσι, είναι πιθανό ότι, η συνάντηση επρόκειτο να κερδίσει νέες επιδοτήσεις με αντάλλαγμα τη συμμετοχή της Τσετσενίας στον πόλεμο.
Πέρα από αυτή την οικονομική διάσταση, ο Καντίροφ παίζει και στην ανακτορική πολιτική της Ρωσίας. Ο Καντίροφ δεν ήταν - για μεγάλο χρονικό διάστημα - δημοφιλής μεταξύ των ελίτ της Μόσχας και άλλων ομοσπονδιακών πολιτικών. Εδώ και χρόνια κυκλοφορούσαν φήμες πως ήθελαν να τον καθαιρέσουν. Ο Πούτιν φέρεται να έχει κρατήσει τον Καντίροφ υπό την προστασία του, επειδή βλέπει τον Τσετσένο πολέμαρχο ως τον ασφαλέστερο τρόπο διατήρησης της σταθερότητας . Τώρα, με τη δέσμευση στον πόλεμο του Πούτιν, ο Καντίροφ επιδεικνύει για άλλη μια φορά την αξία του, κερδίζοντας επιπλέον μόχλευση στη διαδικασία. Αυτή η μόχλευση ενισχύεται περαιτέρω από το γεγονός ότι, οι στενοί σύμμαχοι του Πούτιν φαίνεται να ήταν «χλιαροί» για την εισβολή. Ο Καντίροφ έδειξε ότι ήταν ενθουσιώδης.
Τέλος, υπάρχει μια στρατιωτική διάσταση στους υπολογισμούς του Kadyrov. Οι βετεράνοι των πολέμων της Τσετσενίας - που έδωσαν στους Τσετσένους τη διεθνή πολεμική τους φήμη - γερνούν. Η διάμεση ηλικία στην Τσετσενία είναι λίγο κάτω από τα 30 έτη, επομένως, εκτός από τις μάχες χαμηλής έντασης στη Συρία, οι kadyrovtsy έχουν δει έντονες μάχες μόνο από το τέλος της φάσης υψηλής έντασης της εξέγερσης της Τσετσενίας τη δεκαετία του 2000. Η είσοδος στον πόλεμο στην Ουκρανία, ανανεώνει τις μαχητικές ικανότητες της πραιτοριανής φρουράς του Καντίροφ.
Τι επιδιώκει ο Kadyrov στην Ουκρανία
Ο Καντίροφ επιδιώκει επίσης στόχους σχετικά με την Ουκρανία. Ο Τσετσένος ηγεμόνας υφίσταται επί χρόνια, μια αναζωογονημένη αντίσταση της διασποράς με βάση την Ουκρανία στην κυριαρχία του. Συγκεκριμένα, δύο τάγματα πολέμησαν κατά της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία από το 2014, το τάγμα Sheikh Mansur και το τάγμα Dzhokar Dudayev. Αυτοί οι δύο εθελοντικοί σχηματισμοί, έχουν προσελκύσει πολλούς μακροχρόνιους αντιπάλους στην κυριαρχία του Καντίροφ, ακόμη και μερικούς μαχητές πιστούς στην πρώην Τσετσενική Δημοκρατία της Ιτσκερίας. Έτσι, ο Τσετσένος ηγεμόνας επιδιώκει να τους νικήσει στην Ουκρανία. Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι οι τσετσενικές αναπτύξεις στην Ουκρανία, αντιστοιχούν στο σημείο όπου επιχειρούν ορισμένα από αυτά τα τάγματα , συγκεκριμένα στο Κίεβο, αλλά και σε άλλες τοποθεσίες.
Ο Καντίροφ είναι επίσης γνωστό ότι, έχει προσωπική κόντρα εναντίον του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Ο Καντίροφ του έχει ζητήσει επανειλημμένα να απολογηθεί για τη δημοσίευση ενός βίντεο του 2014, που δείχνει τον Τσετσένο ηγέτη να κλαίει! Έχουν κυκλοφορήσει αναφορές ότι, οι άνδρες του Καντίροφ βρίσκονται πίσω από ορισμένες από τις πρόσφατες απόπειρες δολοφονίας κατά του Ουκρανού ηγέτη. Η συμμετοχή στην κατάθεση του Ζελένσκι, θα επέτρεπε στον Καντίροφ να τερματίσει τη διαμάχη.
Τέλος, με την επιχείρησή του στην Ουκρανία, ο Καντίροφ έβαλε στη γραμμή τη πολεμική του φήμη. Από τότε που ανέβηκε στην εξουσία, ο Καντίροφ έχει καλλιεργήσει τη φήμη του στο εξωτερικό ως «στρατιώτη» και υπερασπιστή του Ισλάμ. Διαβόητο παράδειγμα, ήταν οι επικρίσεις του για την πολιτική της Μόσχας έναντι της Μιανμάρ το 2018, ένα σπάνιο γεγονός, όπου ένας κυβερνήτης επικρίνει τις ομοσπονδιακές αρχές σε θέματα εξωτερικών υποθέσεων. Στον τρέχοντα πόλεμο, ο Καντίροφ δεν έχει τρόπο να ωθήσει το ισλαμικό στοιχείο της επωνυμίας του, αλλά πιθανότατα υπολόγιζε ότι ο πόλεμος θα ενίσχυε τη πολεμική του φήμη, όπως υποδηλώνουν οι οργανωμένες συγκεντρώσεις στο Γκρόζνι.
Θα πετύχει η εκστρατεία του Καντίροφ στην Ουκρανία;
Είναι πολύ νωρίς για να το γνωρίζουμε με βεβαιότητα, αλλά, αυτή τη στιγμή, το στοίχημα του Καντίροφ στην Ουκρανία έχει αποδειχθεί πιο επικίνδυνο από ότι, πίστευε ο ίδιος και η ηγεσία της Ρωσίας. Κάποιες φήμες αναφέρουν ότι, ένα απόσπασμα των στρατευμάτων του Καντίροφ ηττήθηκε από την αντιπολίτευση του Ιτσκερ. Τα στρατεύματα του Καντίροφ έχουν επικεντρωθεί εδώ και χρόνια στην τρομοκράτηση του πληθυσμού της Τσετσενίας, επομένως η έναρξη μιας μάχης εναντίον ενός ικανού αντιπάλου έχει αποδειχθεί δύσκολη.
Ωστόσο, ο Πούτιν αναμφίβολα θα εκτιμήσει τη συνεχιζόμενη πίστη και το ανθρώπινο δυναμικό του Καντίροφ. Οι ένοπλες δυνάμεις της Ρωσίας παραμένουν τρομερές, αλλά αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα για να επιχειρήσουν επιτυχώς στην Ουκρανία, πολύ λιγότερο να επιτύχουν τους πολιτικούς στόχους που έθεσε το Κρεμλίνο. Τα στρατεύματα του Καντίροφ μπορεί να μην τα πάνε καλύτερα. Ωστόσο, η σκληρότητά τους μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το Κρεμλίνο όχι για να πολεμήσει αλλά για να καταστείλει οποιαδήποτε εξέγερση ενάντια στη ρωσική κατοχή.
Επιπλέον, η επίδειξη πίστης του Καντίροφ είναι πολύτιμη για το Κρεμλίνο από μόνη της. Καθώς η Ρωσία έχει αναπτύξει περίπου το 70% των ενόπλων δυνάμεών της στην Ουκρανία, η Μόσχα έχει λιγότερους πόρους για να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε μεγάλο έκτακτο περιστατικό στον Βόρειο Καύκασο. Καθώς ο σοβαρός λάθος υπολογισμός του πολέμου από τον Πούτιν θέτει υπό αμφισβήτηση την ηγεσία του , η υποστήριξη του Καντίροφ γίνεται ακόμη πιο πολύτιμη γι αυτόν, ανεξάρτητα από την τύχη του πολέμου.
