Πέρασε ένας μήνας από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Το Κίεβο, το Χάρκοβο, το Τσέρνιχιβ, το Σούμι και το Νικολάεφ είναι σχεδόν αποκλεισμένα από τα ρωσικά στρατεύματα, η Χερσώνα και το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής Ζαπορόζιε βρίσκονται υπό τον ρωσικό έλεγχο.
Σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, μέχρι σήμερα, οι απώλειες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας ανήλθαν σε περίπου 30 χιλιάδες στρατιώτες, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 14 χιλιάδων νεκρών.
Στις 25 Μαρτίου, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας επιβεβαίωσε επίσημα ότι η εισβολή σε ουκρανικές πόλεις δεν αποτελεί προτεραιότητα της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης. Τα ρωσικά στρατεύματα εισέρχονται στις πόλεις μόνο στο έδαφος των Λαϊκών Δημοκρατιών Ντονιέτσκ (DPR) και Λουγκάνσκ (LPR). Τα όπλα υψηλής ακρίβειας χρησιμοποιούνται για την καταστολή ολόκληρης της στρατιωτικής υποδομής του εχθρού, ο κύριος στόχος είναι να εξαντληθούν οι μονάδες των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων (AFU) και να αναγκαστούν να παραδοθούν.
Υπήρχαν δύο πιθανές επιλογές. Η πρώτη ήταν ο περιορισμός του πεδίου μάχης από τα εδάφη του Λουγκάνσκ και του Ντονιέτσκ εντός των διοικητικών συνόρων των περιοχών, κάτι που κατοχυρώνεται στα συντάγματα των δημοκρατιών. Τότε όμως θα ήμασταν αντιμέτωποι με τη συνεχή ενίσχυση της ομάδας που εμπλέκεται στη λεγόμενη επιχείρηση των κοινών δυνάμεων.
Ως εκ τούτου, επιλέχθηκε η δεύτερη επιλογή, η οποία προβλέπει ενέργειες σε όλη την επικράτεια της Ουκρανίας με την εφαρμογή μέτρων "για την αποστρατικοποίηση και αποναζικοποίησή της", όπως αναφέρει το Κρεμλίνο.
Η πορεία της επιχείρησης επιβεβαίωσε την ορθότητα αυτής της απόφασης. Διεξάγεται από το Γενικό Επιτελείο με αυστηρή τήρηση του εγκεκριμένου σχεδίου, ανέφερε το ρωσικό Γενικό Επιτελείο στις 25 Μαρτίου.
Το πιο σημαντικό πεδίο μάχης είναι η πόλη της Μαριούπολης, η άμυνα του συντάγματος του Αζόφ έχει ραγίσει σχεδόν σε όλες τις συνοικίες. Οι εθνικιστικές δυνάμεις χωρίστηκαν σε μικρότερες ομάδες σε όλη την πόλη. Το κύριο οχυρό τους είναι οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις του Αζοφστάλ, που βρίσκονται στο νότιο τμήμα της πόλης.
Στις 24 Μαρτίου, η σημαία της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ υψώθηκε πάνω από το διοικητικό κτίριο της Μαριούπολης. Οι τσετσενικές δυνάμεις που υποστηρίζουν τις μονάδες του Ντονιέτσκ στη Μαριούπολη επιβεβαίωσαν ότι ολόκληρη η συνοικία της αριστερής όχθης, που βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της πόλης και χωρίζεται από τις άλλες περιοχές από τη βιομηχανική ζώνη του Αζοφστάλ, εκκαθαρίστηκε. Στις 25 Μαρτίου, τα ρωσικά στρατεύματα ισχυρίστηκαν ότι πλησιάζουν τις εγκαταστάσεις Αζοφστάλ από τη βορειοδυτική κατεύθυνση.
Αιφνιδίασε η κίνηση της Μόσχας το Σάββατο, να ανακοινώσει ότι η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» περνά σε δεύτερη φάση και επικεντρώνεται στα ανατολική της χώρας, εκεί όπου επιδιώκει τον πλήρη έλεγχο των περιφερειών του Ντονμπάς.
Για τους πιο ψύχραιμους είναι προφανές ότι η σθεναρή ουκρανική αντίσταση και η καταφανής αδυναμία των ρωσικών δυνάμεων να καταλάβουν το Κίεβο ή να ελέγξουν τη ροή αμυντικής βοήθειας από τα δυτικά, καθώς και η συντήρηση πολλών μετώπων, που απαιτούν δυνάμεις και προκαλούν σημαντικές απώλειες, αναγκάζουν το Κρεμλίνο να επανεξετάσει το αρχικό του σχέδιο.
Αλλά ταυτόχρονα, όλοι προσπαθούν τώρα να αναλύσουν και να κατανοήσουν τι σημαίνει αυτή η φανερή αναδίπλωση του Κρεμλίνου. Εάν πρόκειται για πραγματική υποχώρηση και άνοιγμα ενός δρόμου προς τον σύντομο τερματισμό του πολέμου, ή για επανασχεδιασμό της στρατιωτικής εισβολής και διατήρηση των πολεμικών επιχειρήσεων σε κάποια κρίσιμα μέτωπα, μόνο στο Ντονμπάς ή και αλλού.
Οι Ρώσοι ισχυρίζονται ότι εξ αρχής στόχος τους ήταν η «απελευθέρωση του Ντονμπάς» και ότι οι επιθέσεις σε άλλα μέτωπα, όπως στο Κίεβο κυρίως, ήταν για να απασχολήσουν τις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας (καταστρέφοντας τη γενική αμυντική της ικανότητα). Ως αποτέλεσμα αυτού ελέγχουν, όπως ανακοίνωσαν το 93% του Λουγκάνσκ και το 54% του Ντονιέτσκ – είναι οι δύο περιοχές που απαρτίζουν το Ντονμπάς.
Ωστόσο η ανακοίνωση έχει πολλά κενά, κάποια από τα οποία είναι σημαντικά. Όπως το εάν θα επιμείνουν στον έλεγχο της Αζοφικής θάλασσας ή στη χερσαία σύνδεση της Κριμαίας με το Ντονμπάς, καθώς και τι επιδιώξεις έχουν για τη Χερσώνα, την οποία φαινόταν να ελέγχουν με έναν εύθραυστο τρόπο και είχαν προτείνει σε κάποια φάση της διαπραγμάτευσης να αποφασίσουν οι κάτοικοί της με δημοψήφισμα για την τύχη της.
Μάλιστα υπάρχουν αντιφατικές πληροφορίες για το τι συμβαίνει στη Χερσώνα τα τελευταία 24ωρα, καθώς το αμερικανικό Πεντάγωνο ισχυρίζεται ότι οι Ρώσοι έχουν χάσει τον πλήρη έλεγχο της περιοχής, ενώ η Μόσχα επιμένει πως διατηρεί τις θέσεις, που κατέκτησε από τις πρώτες ημέρες της εισβολής. Σημειωτέον ότι η Χερσώνα αποτελεί κομβικό σημείο στις ρωσικές επιδιώξεις, αφού λειτουργεί ως προπύργιο, που εξασφαλίζει τον έλεγχο του Μικολάιβ, ενώ συντηρεί και την απειλή για την Οδησσό.
Η πολιορκία της Μαριούπολης συνεχίζεται, αφού πρόκειται για κρίσιμης σημασίας πόλη στο στρατιωτικό πεδίο: αφενός ανήκει στο Ντονμπάς, αφετέρου καθορίζει εν πολλοίς το ποιος έχει τον έλεγχο της Αζοφικής.
Απομένει να φανεί επίσης πώς θα συνεχιστούν οι ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις, με δεδομένο ότι η Μόσχα θέλει να ελέγξει όλο το Ντονιέτσκ – στο οποίο ανήκει και η Μαριούπολη – αφού μέχρι τώρα έχει καταλάβει, όπως η ίδια διατείνεται, το 54% της περιοχής αυτής.
Επίσης τι θα γίνει με το Χάρκοβο, στο οποίο επικεντρώθηκε πολύ η ρωσική εισβολή από την πρώτη μέρα των επιχειρήσεων. Η πόλη αυτή βρίσκεται πολύ κοντά στο Λουγκάνσκ και πρόβαλε σθεναρή αντίσταση στα ρωσικά στρατεύματα, τα οποία απέτυχαν να την καταλάβουν. Θα σταματήσει τώρα ο ρωσικός στρατός την πολιορκία της, αφού ο διακηρυγμένος στόχος του είναι το Ντονμπάς, ή θα συντηρεί το μέτωπο υπό το φόβο μήπως το Χάρκοβο γίνει ορμητήριο των ουκρανικών δυνάμεων αντίστασης για την ανακατάληψη του Λουγκάνσκ;
Όπως διέρρευσε πάντως το ουκρανικό Γενικό Επιτελείο, ο Πούτιν θα επιδιώξει να έχουν τελειώσει όλα μέχρι την 9η Μαΐου, που είναι η επέτειος της νίκης στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο επί των ναζιστικών δυνάμεων του Χίτλερ. Σημειωτέον ότι η «Ημέρα της Νίκης» είναι αργία που γιορτάζεται στη Ρωσία και άλλες χώρες του κόσμου.
Διαπραγματεύσεις ζητά ο Ζελένσκι
Σε νέο μήνυμά του τη νύχτα της Παρασκευής ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι, τόνισε ότι η σθεναρή αντίσταση των συμπατριωτών του είναι ένα μήνυμα προς τη Ρωσία ότι πρέπει να γίνει διαπραγμάτευση.
Ωστόσο η διαδικασία για την εξεύρεση ειρηνευτικής λύσης εξακολουθεί να μοιάζει εξαιρετικά δύσκολη. Όπως είπε ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας Ντμίτρο Κουλέμπα, διαψεύδοντας εμμέσως πλην σαφώς κάποιες αισιόδοξες (και υπερφίαλες μάλλον) δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν, «οι διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα είναι πολύ δύσκολες».
Ο Κουλέμπα απέρριψε κάθε συναίνεση με τη Μόσχα σε αυτή τη φάση, ειδικά σε τέσσερα σημαντικά σημεία των συζητήσεων, οι οποίες πάντως φαίνεται να διεξάγονται με κάποιο τρόπο ανάμεσα στις δύο πλευρές.
