Η τουρκική εξωτερική πολιτική υπό τον Πρόεδρο Ερντογάν έχει περάσει από 40 κύματα από το 2003, με τον Ερντογάν να κάνει απολογισμό της παγκόσμιας και εσωτερικής δυναμικής και να αλλάζει την κατεύθυνση της χώρας πέρα δώθε μεταξύ Ευρώπης, ΗΠΑ και Μέσης Ανατολής.
CONTINUE READING
Τούρκος αρθρογράφος λέει τα πράγματα με το όνομά τους! Θέμα κυριαρχίας και όχι θρησκευτικό το άνοιγμα της Αγια Σοφιάς
Ο «Σουλτάνος της Ευρασίας», σχεδιάζει μια μοναδική τουρκική ώθηση προς τα ανατολικά στην Ασία, κάτι που είναι απίθανο να συμπληρώσει την ολοκλήρωση σε ολόκληρη την Ευρασία. Η στρατηγική του Ερντογάν για την «Ασία ξανά», έχει να κάνει με την τουρκική πρωτοκαθεδρία και πιθανότατα θα έρχεται σε αντίθεση με τα κινεζικά και ρωσικά σχέδια ολοκλήρωσης.
Σημειωτέον ότι σε όλο το τουρκικό κατεστημένο –από πολιτικούς μέχρι στρατιωτικούς– πάνω από το 90% είναι υπέρ του ΝΑΤΟ. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, μπορεί να μην είναι αυτός που υπαγορεύει την πολιτική της Άγκυρας, πολλοί τονίζουν ότι ο άνθρωπος που είναι πραγματικά τα «αυτιά και τα μάτια» του Ερντογάν, είναι ο εκπρόσωπός του Ιμπραήμ Καλίν.
Ωστόσο οι προσπάθειες της Άγκυρας να τοποθετηθεί ως μεσολαβητής Ρωσίας και ΝΑΤΟ μπορεί να είναι αξιέπαινες, αλλά αυτό που ο Τσαβούσογλου δεν μπορεί να παραδεχτεί δημόσια είναι η ματαιότητα τους.
Σύμφωνα με το zerohedge, όσο κι αν η Άγκυρα έχει καλές σχέσεις με το Κίεβο –συμπεριλαμβανομένων των πωλήσεων drone Bayraktar TB2– η καρδιά του θέματος δεν βρίσκεται καν μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ, είναι μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον.
Οι παγκόσμιοι παίκτες του Νότου, από τη Δυτική Ασία και όχι μόνο, παρακολουθούν με τεράστιο ενδιαφέρον (και τρόμο) πώς η Άγκυρα, από μια κοσμική, καλοσυντηρημένη ημι-αποικία του ΝΑΤΟ στην περιφέρεια της ΕΕ, πρόθυμη να ενταχθεί στη μηχανή των Βρυξελλών, μετατράπηκε σε Περιφερειακός ηγεμόνας με ισλαμιστική χροιά, με την υποστήριξη και τον οπλισμό των «μετριοπαθών ανταρτών» στη Συρία, την αποστολή στρατιωτικών συμβούλων στη Λιβύη, την προώθηση του Αζερμπαϊτζάν με ένοπλα drones για να νικήσει την Αρμενία, και τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, με την προώθηση της δικής τους, ιδιότυπης εκδοχής της ευρασιατικής ολοκλήρωσης.
«Το πρόβλημα είναι πώς η Τουρκία υποτίθεται ότι θα πληρώσει για όλη αυτή τη φιλόδοξη υπέρβαση, λαμβάνοντας υπόψη τη δεινή κατάσταση της οικονομίας της», αναφέρει το zerohedge.
Αρκετοί πολιτικοί του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) στην Άγκυρα, είναι ένθερμοι υποστηρικτές ενός «τουρκικού κόσμου» που θα εκτείνεται όχι μόνο από τον Καύκασο έως την Κεντρική Ασία, αλλά μέχρι τη Γιακουτία, στην Άπω Ανατολή της Ρωσίας, και το Σιντζιάνγκ, στην Κίνα. Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς αντιμετωπίζεται αυτό στη Μόσχα και το Πεκίνο.
Στην πραγματικότητα, ο Devlet Bahceli, ο ηγέτης του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος (MHP), κορυφαίος σύμμαχος του Ερντογάν, παρουσίασε έναν αναθεωρημένο χάρτη του τουρκικού κόσμου στον Τούρκο πρόεδρο.
Και αυτό μας φέρνει στον Οργανισμό Τουρκικών Κρατών (OTS) , τη νέα ονομασία του πρώην Τουρκικού Συμβουλίου, όπως εγκρίθηκε από την 8η σύνοδο κορυφής τον περασμένο Νοέμβριο στην Κωνσταντινούπολη.
Το OTS έχει πέντε μέλη (Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν, Καζακστάν, Κιργιστάν και Ουζμπεκιστάν) και δύο παρατηρητές (Ουγγαρία και Τουρκμενιστάν). Ο Γενικός Γραμματέας είναι ένας διπλωμάτης από το Καζακστάν, ο Βαγδάτης Αμρέγιεφ .
Ακόμη και στα κεντρικά γραφεία της OTS συμφωνούν, ότι κανείς εκτός Τουρκίας, δεν γνωρίζει για τους πραγματικούς στόχους του οργανισμού, οι οποίοι πλαισιώνονται χαλαρά ως επένδυση σε συνδεσιμότητα, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ), πράσινες τεχνολογίες και έξυπνες πόλεις. Το μεγαλύτερο μέρος της επένδυσης θα έπρεπε να προέλθει από τουρκικές εταιρείες.
Σύμφωνα με το zerohedge, μέχρι πρόσφατα, ο Ερντογάν δεν ήταν ακριβώς επικεντρωμένος στον τουρκικό κόσμο της Κεντρικής Ασίας, ο οποίος θεωρούνταν πολύ κοσμικός από ισλαμιστική σκοπιά, ή ακόμα χειρότερα, ένα σωρό επίφοβους κρυπτοκεμαλιστές. Η εστίαση ήταν στην περιοχή MENA (Μέση Ανατολή/Βόρεια Αφρική) που ορίζεται από τις ΗΠΑ, η οποία συνέβη, ιστορικά, να περιλαμβάνει τα βασικά οθωμανικά εδάφη.
Το OTS μπορεί να είναι ενοποιημένο ως προς τη γλώσσα, αλλά δεν θα βρείτε πολλούς ανθρώπους να μιλούν τουρκικά σε όλη την Κεντρική Ασία: όλοι ομιλούν τα ρωσικά.
Όσον αφορά την αρχαία συνδεσιμότητα, η διαδρομή των στεπών βρισκόταν περισσότερο στα βόρεια της Ευρασίας και ακολούθησε τον 13ο αιώνα, με θεαματική επιτυχία, ο Τζένγκις Χαν και οι διάδοχοί του. Όλοι γνωρίζουμε σήμερα, ότι οι Μογγόλοι έχτισαν την πρώτη, πραγματική αυτοκρατορία σε όλη την Ευρασία. Και στην πορεία πήραν και τη νότια διαδρομή που ταξίδεψαν οι Τούρκοι και οι Τουρκμένιοι.
Ο ίδιος ο Ερντογάν πάντως, δεν απαγόρευσε τον όρο Ευρασία στη σύνοδο κορυφής του OTS τον Νοέμβριο: «Ινσαλάχ, ο ήλιος θα αρχίσει σύντομα να ανατέλλει ξανά από την Ανατολή», είπε.
Αλλά αυτή η «Ανατολή» ήταν πολύ συγκεκριμένη: «Η περιοχή του Τουρκεστάν, που ήταν το λίκνο του πολιτισμού για χιλιάδες χρόνια, θα είναι και πάλι κέντρο έλξης και διαφώτισης για ολόκληρη την ανθρωπότητα», ανέφερε.
Δηλαδή, εισαγάγετε μια δίδυμη στρατηγική που αντιπαραθέτει την Πρωτοβουλία για τον μεσαίο διάδρομο της Διακασπίας Ανατολής-Δύσης –μια σύνδεση μέσω της Ευρασίας– και του διαδρόμου Zangezur , που συνδέει τον Νότιο Καύκασο τόσο με την Ευρώπη όσο και με την Κεντρική Ασία.
Το Zangezur είναι απολύτως βασικό για την Άγκυρα, διότι επιτρέπει την άμεση σύνδεση όχι μόνο με τον βασικό σύμμαχό του στο OTS, το Αζερμπαϊτζάν, αλλά και με την τουρκική Κεντρική Ασία. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, αυτή η διαδρομή συνδεσιμότητας έτυχε να αποκλείεται από την Αρμενία.
Θεωρητικά, οι Κινεζικοί Νέοι Δρόμοι του Μεταξιού – ή Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI) – και ο τουρκικός μεσαίος διάδρομος που δεσμεύει τον τουρκικό κόσμο είναι συμπληρωματικοί. Ο καιρός θα δείξει.
«Το γεγονός είναι ότι η Τουρκία βρίσκεται ήδη βαθιά σε μια σημαντική προσπάθεια συνδεσιμότητας. Πάρτε τον σιδηρόδρομο Μπακού-Τιφλίδα-Καρς που συνδέει την Τουρκία, τη Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν. Η Άγκυρα μπορεί να μην έχει τίποτα που να πλησιάζει την κλίμακα και το εύρος του κύριου οδικού χάρτη του BRI, ο οποίος σχεδιάζει όλα τα βήματα έως το 2049», αναφέρει το zerohedge.
Αυτό που έχει σχεδιαστεί είναι ένα Turkic World Vision - 2040, που εγκρίθηκε στη σύνοδο κορυφής OTS, με τον Μεσαίο Διάδρομο να χαρακτηρίζεται ως «η συντομότερη και ασφαλέστερη συγκοινωνιακή σύνδεση μεταξύ Ανατολής και Δύσης», συμπεριλαμβανομένης μιας νέας ειδικής οικονομικής ζώνης (SEZ) που ονομάζεται Turan, στο Καζακστάν, που θα λανσαριστεί το 2022.
Η ουσία είναι ότι το OTS, αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης πρωτοβουλίας Ερντογάν, που επίσης δεν είναι πολύ γνωστή εκτός Τουρκίας: Η Ασία ξανά . Είναι αυτή η πρωτοβουλία που θα καθοδηγήσει τις διευρυνόμενες συνδέσεις της Άγκυρας σε όλη την Ασία, με το OTS να προωθείται ως ένα από τα πολλά «εργαλεία περιφερειακής συνεργασίας».
Το αν η Άγκυρα μπορεί να αξιοποιήσει αυτή την εξαιρετικά φιλόδοξη στρατηγική ανάγνωση της γεωγραφίας και της ιστορίας για να οικοδομήσει μια νέα σφαίρα επιρροής, εξαρτάται από πολλά δισεκατομμύρια λίρες που λείπουν από τα ταμεία του Ερντογάν.
