Η άφιξη του διαδόχου των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ), Σεΐχης Μοχάμεντ μπιν Ζαγιέντ αλ-Ναχιάν, και η ανακοίνωση ότι η χώρα του θα επενδύσει 10 δισεκατομμύρια δολάρια στην Τουρκία βραχυπρόθεσμα και ότι αυτές οι επενδύσεις θα αυξηθούν στα 100 δισεκατομμύρια δολάρια μεσοπρόθεσμα, προκάλεσε προβλήματα αλλά και ειρωνικά σχόλια στην αντιπολίτευση.
Το CHP, το IYI Party και μερικά μέσα ενημέρωσης συνέχισαν να λένε, "Δεν ήταν τα ΗΑΕ ο χρηματοδότης της 15ης Ιουλίου, γιατί συναντιέται με τον Ναχιάν, τον Ερντογάν;"
Το θέμα έθεσε και η Meral Akşener με καυστικό τρόπο, ρωτώντας, για το ποιος κάνει το αίμα των μαρτύρων μας στα χέρια εκατοντάδων τρομοκρατών
Εδώ ανέλαβαν ρόλο τουρκικά ΜΜΕ, φίλα προσκείμενα προς τον Ερντογάν, σε μια προσπάθεια να επηρεάσουν περί του αντιθέτου την τουρκική κοινή γνώμη, γράφοντας άρθρα περί του θέματος.
Ένα μάλιστα εξ αυτών δίνει και μια καινούργια ενδιαφέρουσα διάσταση στην επίσκεψη του ηγέτη των ΗΑΕ στην Τουρκία και των επενδύσεων που σκοπεύει να κάνει, αναφέροντας τα εξής:
"Oι διεθνείς σχέσεις και η διπλωματία είναι ένα εντελώς διαφορετικό πεδίο.
Αν άκουγαν τέτοιους ανθρώπους, οι ηγέτες των αντιμαχόμενων εθνών δεν θα διαπραγματεύονταν για ειρήνη, η Τουρκία θα διέλυε τελείως τις διπλωματικές σχέσεις με τις ΗΠΑ, που δεν ήταν μόνο ο χρηματοδότης αλλά και ο διοργανωτής της 15ης Ιουλίου (εννοεί το "πραξικόπημα" κατά του Ερντογάν το 2016)
Ειδικά το Ισραήλ δεν έχει λόγια να πει, αλλά την περασμένη εβδομάδα με τον Πρόεδρο Ερντογάν συνομίλησε ο Ισραηλινός Πρόεδρος Γιτζάκ Χέρτζογκ. Αναρωτιέμαι γιατί. Δεν έπρεπε να απαντήσει ο Πρόδρός μας στο τηλέφωνό του;
Αυτά είναι χάσιμο χρόνου. Ας προχωρήσουμε και ας πάμε στο κυρίως θέμα
Αλήθεια, πώς βελτιώθηκαν οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και ΗΑΕ; Ποιος έκανε το πρώτο βήμα σε αυτό το θέμα; Ποιος ήταν ο κοινός παρονομαστής που έφερε κοντά τις δύο χώρες;
Αν και πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για να δοθούν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, ο κύριος λόγος χάθηκε.
Το πετρέλαιο "πεθαίνει"-Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έρχονται
Τώρα υπάρχει ένα γεγονός που πρέπει να γνωρίζετε. Στα επόμενα δέκα χρόνια, η κυριαρχία των πετρελαιοδολαρίων στον κόσμο θα τελειώσει.
Οι ΗΠΑ δεν χρειάζονται πλέον ορυκτά καύσιμα.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου στον κόσμο, ενώ διαθέτει LNG, σχιστολιθικό αέριο.
Ο κόσμος του μέλλοντος, από την άλλη, διαμορφώνεται με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δηλαδή οι ηλιακοί, οι αιολικοί και οι γεωθερμικοί πόροι, είναι το αγαπημένο θέμα των συμφωνιών για το κλίμα ως απαραίτητες για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Προβλέπεται ότι το ένα τρίτο των αυτοκινήτων που χρησιμοποιούνται στις ανεπτυγμένες χώρες θα είναι ηλεκτρικά μέχρι το 2030 . Οι επενδύσεις που βασίζονται στην τεχνολογία θα είναι οι νέοι κυρίαρχοι του κόσμου.
Εν ολίγοις, οι Ηνωμένες Πολιτείες δε θα χρειάζονται πλέον πετρελαιοπαραγωγούς χώρες όπως πριν. Η βασική αιτία της επιδείνωσης των σχέσεων μεταξύ των ΗΑΕ και των ΗΠΑ δεν είναι οι ισχυρισμοί ότι τα ΗΑΕ έχουν αφήσει χώρο στη χώρα τους για κινεζική διείσδυση, όπως καλύπτονται από τον αμερικανικό Τύπο, αλλά το γεγονός ότι το ορυκτό καύσιμο που παράγει η χώρα αυτή θα αναγκαίοι ολοένα και λιγότερο
Η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα γνωρίζουν ότι η κυριαρχία τους στα ορυκτά καύσιμα θα τερματιστεί σύντομα και θέλουν να διατηρήσουν την οικονομική τους ισχύ για το μέλλον. Γνωρίζουμε τις επενδύσεις τους στην τεχνολογία και τις αναδυόμενες οικονομικές περιοχές και τις ανεπτυγμένες χώρες.
Ο ρόλος της Τουρκίας
Ωστόσο, η Τουρκία ξεχωρίζει ως η πιο βολική χώρα για στρατηγική συνεργασία για να φτάσει σε αυτούς τους τομείς και τις αγορές. Γεωπολιτικά είναι ένας πολύ σημαντικός επενδυτικός τομέας ως ανερχόμενη και δυναμική οικονομία.
Ο νέος, ενεργός πληθυσμός της, ανοιχτός στην τεχνολογία και τις καινοτομίες, την παραγωγή ηλεκτρικών οχημάτων, τις τεράστιες επενδύσεις στην αμυντική βιομηχανία, τον τουρισμό και το γεγονός ότι είναι μια από τις 5 κορυφαίες χώρες στον κόσμο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, συνηγορεί προς τούτο.
Επενδύσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στις οργανωμένες βιομηχανικές ζώνες, ανοίγουν τις ορέξεις των χωρών που έχουν επιβιώσει με το σύστημα πετρελαιοδολαρίων προς το παρόν, την ώρα που ηΤουρκία τους προσφέρει ελκυστικές επενδυτικές ευκαιρίες.
Με λίγα λόγια, το οικοσύστημα που θα δημιουργήσει η Τουρκία στον τομέα της νέας οικονομίας είναι η κινητήρια δύναμη όχι μόνο των ΗΑΕ, αλλά και άλλων κρατών να στραφούν στη χώρα μας.
Συνειδητοποιώντας ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν ως ο πυλώνας του πετρελαίου της αμερικανικής οικονομίας για πάντα και αρχίζοντας να αναζητούν διέξοδο εκτός των ΗΠΑ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία γνωρίζουν ότι δεν θα μπορέσουν ποτέ να αξιολογήσουν τους πόρους τους στα τρέχοντα επίπεδα τιμών στο το κοντινό μέλλον και για αυτό το λόγο βιάζονται.
Θυμάμαι όταν η Saudi Aramco, η εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου της Σαουδικής Αραβίας, επρόκειτο να εισαχθεί στο χρηματιστήριο, η συναλλαγή ακυρώθηκε υπό την πίεση του Τραμπ.
Αλλά μόλις ο Τζο Μπάιντεν εξελέγη πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, η Aramco εισήλθε στο χρηματιστήριο και πούλησε μετοχές 25,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην δημόσια εγγραφή της στο Ριάντ. Με αυτήν την τιμολόγηση, η εταιρεία έγινε η μεγαλύτερη εισηγμένη εταιρεία στον κόσμο με 1,7 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Η Σαουδική Αραβία βγαίνει σιγά-σιγά από τον κύκλο που βασίζεται στο δολάριο ΗΠΑ. Σημειώστε αυτό, θα δείτε ότι σύντομα και η Σαουδική Αραβία θα ψάξει τρόπους να "έρθει" στην Τουρκία."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Η προσέγγιση που επιχειρείται από τον Τούρκο αρθρογράφο, αναφορικά για τους λόγους που έγινε η επενδυτική κίνηση από τα ΗΑΕ στην Τουρκία και ενδεχομένως από τη Σαουδική Αραβία στο μέλλον, εφόσον και σε όποια έκταση γίνει, είναι ατυχής και εξηγώ:
Η Τουρκία παραπαίει οικονομικά και αυτό το ξέρουν άπαντες. Ο Ερντογάν ζητάει απελπισμένος βοήθεια από παντού, ακόμη και από αυτούς που μέχρι χθές κατηγορούσε ως εχθρούς του, όπως τα ΗΑΕ, προκειμένου να διασωθεί.
Αυτή είναι η αλήθεια, τελεία και παύλα.
Ουσιαστικά η Τουρκία "ξεπουλάει" και προσφέρεται στην παρούσα φάση για επενδύσεις.
Και επειδή τίποτε δεν δίνεται και δεν γίνεται χωρίς αντάλλαγμα, μένει να δούμε την διολίσθηση της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, σε διάφορα θέματα, όπως "οι αδελφοί μουσουλμάνοι", η τυχόν αποδοχή του Άσαντ ως ηγέτη στη Συρία, ως αντάλλαγμα στη χείρα βοηθείας των ΗΑΕ.
Κλείνω λέγοντας ότι αυτή η επενδυτική κίνηση των ΗΑΕ στην Τουρκία δεν έγινε λόγω ανάγκης του Σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ζαγιέντ αλ-Ναχιάν για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας , όπως προσπαθεί επί ματαίω να μας πείσει ο Τούρκος αρθρογράφος.
Τουναντίον έγινε από θέση ισχύος των ΗΑΕ, τα οποία επιχειρηματικά λειτουργώντας επένδυσαν σε μια παραπαίουσα οικονομία, η οποία μετά την απομάκρυνση του Ερντογάν από την εξουσία. έχει τη δυναμική να πάει καλύτερα και συνεπώς να υπάρξει κερδοφορία.
Ο ρόλος της Ελλάδας
Κλείνω αναφέροντας ότι τόσο τα ΗΑΕ όσο και η Σ. Αραβία έχουν επενδύσει τεράστια ποσά στις χώρες τους για την "πράσινη ενέργεια", ενώ μέσω του Ισραήλ και της Συρίας με την οποία θα αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους στο εγγύς μέλλον, μέσω Ελλάδας με την οποία είναι σύμμαχες χώρες θα διοχετεύσουν την ενέργεια τους στην ΕΕ.
Αυτό πολύ επιδέξια και σκόπιμα παραλείπει να θίξει ο Τούρκος αρθρογράφος.
