Ένα κακέκτυπο του σχεδίου Ανάν, που αν εφαρμοστεί θα είναι de facto σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας μεθοδεύεται ως λύση στο Κυπριακό και επιχειρείται να επιβληθεί στη Λευκωσία με απειλές και εκβιασμούς. Στο σχέδιο αυτό πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει η Ουάσιγκτον, η οποία ικανοποιεί τις τουρκικές επιδιώξεις σε μεγάλο βαθμό, ενώ ο Νίκος Αναστασιάδης σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να σταθεί στο... ύψος του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου.
Οι Αμερικανοί για τους δικούς τους λόγους, που συνδέονται με τα συμφέροντα τους στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου, θέλουν να τελειώνουν με το Κυπριακό και επιδιώκουν στις συζητήσεις που αναμένονται στην Ελβετία μεταξύ Αναστασιάδη και Ακιντζί να μπουν οι τελευταίες πινελιές για τα κρίσιμα θέματα των εγγυήσεων και το περιουσιακό. Αν κλείσουν αυτά τα κεφάλαια, όπως προβλέπει το σχέδιο που προωθεί η Ουάσιγκτον, τότε έρχεται το τέλος για την Κύπρο.
Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος που βλέπει πώς εξελίσσονται οι συζητήσεις έριξε χθες τις βολές του που στόχο είχαν την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της Κύπρου. «Μπορώ να πω, ότι ουδέποτε πίστεψα ότι θα φτάσουμε στο τέλος. Γιατί οι Τούρκοι θέλουν τα πάντα, όταν χωρίς ντροπή ομιλούν για τις "πραγματικότητες" που υπάρχουν στην Κύπρο και οι πραγματικότητες είναι τα σπίτια και οι περιουσίες των προσφύγων μας, που οι Τούρκοι τα πήραν, δια της δυνάμεως των όπλων και λένε ότι είναι δικά τους».
Και συνέχισε ο κ. Χρυσόστομος λέγοντας πώς, «δεν μπορεί να κλείσει το Κυπριακό, εάν δεν επιστραφούν εδάφη, σπίτια, περιουσίες. Είναι δικά μας, τα διεκδικούμε και θα τα διεκδικούμε και οφείλουν να προσγειωθούν, ιδίως η Άγκυρα. Αποτελούν το 18% του κυπριακού πληθυσμού και να μην επιμένουν ότι θα πάρουν έδαφος 29% που είχε το σχέδιο Ανάν, ή να πάρουν το 60% των ακτογραμμών».
Κατέληξε ο κ. Χρυσόστομος τονίζοντας πώς «δεν πιστεύω ότι πρέπει να τους επιτρέψουμε να υλοποιήσουν όλους τους στόχους τους» υποστηρίζοντας ότι πρωταρχικός στόχος της Τουρκίας και των εκπροσώπων της τουρκοκυπριακής κοινότητας από το 1954 ήταν να κάνουν διχοτόμηση.
Όλο το παιχνίδι γίνεται για να πάρουν οι Τουρκοκύπριοι όσο περισσότερα εδάφη μπορούν και μετά δικαιωματικά να διεκδικήσουν ανταλλάγματα με απώτερο στόχο η Άγκυρα να βάλει στο χέρι τους πλούσιους υδρογονάνθρακες της κυπριακή ΑΟΖ. Αυτούς άλλωστε εποφθαλμιούν και οι Αμερικανοί. Θέλουν να δημιουργηθεί ένας αγωγός μέσω Τουρκίας που θα μεταφέρει το φυσικό αέριο από τη Μεσόγειο στην Ευρώπη, ενiσχύοντας ταυτόχρονα και το TAP.
Οι Ρώσοι που γνωρίζουν άριστα τα σχέδια των ΗΠΑ στηρίζουν την Κύπρο σε μία λύση στο πλαίσιο των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας και θέτουν άτυπα ένα βέτο στο σχέδιο της Ουάσιγκτον που εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα και τα συμφέροντα των Τούρκων. Σε καμία περίπτωση η Μόσχα δεν θέλει λύση a la σχεδίου Ανάν.
Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος για τον οποίο ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ κατά την πρόσφατη επίσκεψη του στην Αθήνα μίλησε για «έξωθεν προσπάθειες άσκησης πίεσης και προσπάθειες να ορισθούν προθεσμίες επίλυσης του Κυπριακού».
Διαβλέπει η Μόσχα πώς επιχειρείται η επιβολή μιας λύσης σε βάρος της Κύπρου που θα επηρεάσει δυσμενώς και τα ρωσικά συμφέροντα στην περιοχή. Η Λευκωσία προσβλέπει στη στήριξη της Μόσχας, αλλά είναι άγνωστο αν θα μπορέσει να αντισταθεί στα σχέδια της Δύσης. Μην ξεχνάμε τι έγινε με το μνημόνιο. Σε αυτή την περίπτωση ωστόσο η Ρωσία δεν είναι διατεθειμένη να μείνει με «σταυρωμένα χέρια».
Ο μεγάλος φόβος της Ρωσίας είναι πως αν η Κύπρος τεθεί υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ τότε θα χαθεί μια εξαιρετικά σημαντική «βάση» στην ανατολική Μεσόγειο. Στα λιμάνια της Κύπρου έχουν δέσει αρκετές φορές ρωσικά πλοία, ενώ αν λυθεί στο Κυπριακό στα μέτρα της Ουάσιγκτον τότε η Ρωσία χάνει «πόντους» στο ενεργειακό παιχνίδι.
Η απόφαση ανήκει ασφαλώς στους Κυπρίους. Μέχρι στιγμής εκείνο που έχουν ως δεδομένο είναι η έμπρακτη στήριξη τους από τη Ρωσία (υπάρχουν πάμπολλες συμφωνίες σε οικονομικό επίπεδο). Θα πρέπει δε να επισημάνουν και την διάσταση απόψεων μεταξύ του ΑΚΕΛ και του ΚΚΕ, με το κόμμα της Ελλάδας να τηρεί πατριωτική στάση στο θέμα του Κυπριακού, ενώ η θέση του ΑΚΕΛ «μπάζει νερά».
