Γράφει ο Χρήστος Βαλκάνιος
Όταν σε μια χώρα και μάλιστα στην μητέρα του Ναζισμού, βλέπει κανείς διαδηλώσεις, όπως αυτή στη Δρέσδη, που προσέλκυσε περίπου 18.000 άτομα, όλα κάτω από τη σημαία των Πατριωτών Ευρωπαίων κατά της Ισλαμοποίησης της Δύσης και μάλιστα την ξαφνική συμπάθεια προς την ομάδα αυτή, γνωστή ως PEGIDA, είναι λογικό να έχει προκαλέσει συναγερμό στη χώρα όπου ο ναζισμός παραμένει στη συνείδηση του κοινού.
Η ομάδα αυτή σύμφωνα με Γερμανούς αναλυτές, λέει ότι θέλει να σταματήσει αυτό που θεωρεί ως επικίνδυνη αύξηση της επιρροής του Ισλάμ στις ευρωπαϊκές χώρες και να προστατεύσει την «Ιουδαϊκή -Χριστιανική κουλτούρα». Αρνείται ότι είναι ρατσιστική ή ξενοφοβική, αλλά οι ηγέτες από όλα σχεδόν τα κύρια πολιτικά κόμματα, καθώς και τις εκκλησίες και διάφορες κοινωνικές ομάδες καταδίκασαν το κίνημα. Η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, προέτρεψε τους Γερμανούς να μην ενταχθούν στις ραγδαία αυξανόμενες τάξεις της PEGIDA, χαρακτηρίζοντάς την ομάδα ως «γεμάτη προκαταλήψεις, ψυχρότητα, ακόμη και μίσος".
Πολλοί Γερμανοί όμως είναι φιλικοί προς αυτήν. Μια δημοσκόπηση το Δεκέμβριο κατέδειξε πως ένας στους τρεις ερωτηθέντες συμφωνούν ότι οι πορείες της PEGIDA ήταν δικαιολογημένες λόγω της επιρροής του Ισλάμ στη Γερμανία.
Ακραίες συμμορίες ακροδεξιών και νεοναζιστές του κόμματος NPD έχουν βρεθεί μεταξύ των μελών της. Ένας εκ των ιδρυτικών μελών, ο Lutz Bachmann, είναι ένας καταδικασμένος σε φυλάκιση απατεωνίσκος για ληστεία και διακίνηση ναρκωτικών.
Οι μετανάστες της Γερμανίας δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένοι σε όλη τη χώρα. Οι περισσότερες μεγάλες πόλεις στο δυτικό τμήμα της χώρας, όπως η Φρανκφούρτη, το Μόναχο και η Κολωνία, έχουν μεγάλους πληθυσμούς μεταναστών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, περίπου το 20% των κατοίκων δεν έχουν τη γερμανική υπηκοότητα. Αν οι Γερμανοί με τουλάχιστον μία ξένη ή μητέρα μετανάστη συνυπολογισθούν, το ποσοστό ανέρχεται στο επίπεδο της τάξης του 40% και 50%. Στις περιοχές που συνιστούσαν την τέως Ανατολική Γερμανία, ωστόσο, η κατάσταση είναι αρκετά διαφορετική. Έξω από το Βερολίνο, πόλεις όπως η Δρέσδη και η Λειψία έχουν μόνο πολύ χαμηλά επίπεδα των μεταναστών. Όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η ανησυχία για τη μετανάστευση είναι ιδιαίτερα έντονη σε αυτές ακριβώς τις περιοχές που επηρεάστηκαν λιγότερο από αυτήν.
Η βάση της PEGIDA βρίσκεται κατά κύριο λόγο στη Δρέσδη και στη Σαξονία. Αυτή είναι ιδιαίτερα συντηρητική και είναι η πιο επιτυχημένη οικονομικά από τις ανατολικές πολιτείες. Το CDU βρίσκεται στην εξουσία εκεί από το 1990, και έχει παραδοσιακά μια αρνητική άποψη για τη μετανάστευση. Μεταξύ 2004 και 2014, το εξτρεμιστικό NPD επίσης εκπροσωπήθηκε στη Σαξονική Βουλή. Η ακροδεξιά τρομοκρατική οργάνωση National Socialist Underground (ΝSU), που κατηγορείται για τη διεξαγωγή μιας εκστρατείας δολοφονιών πάνω από μια δεκαετία που συγκλόνισε τη Γερμανία, είχε επίσης τη βάση της εκεί. Το μοναδικό επιζών μέλος της κατηγορείται για συνενοχή στη δολοφονία οκτώ ανδρών τουρκικής καταγωγής, ενός ελληνικής καταγωγής και ενός αστυνομικού.
Αλλά αν η PEGIDA είναι να αποκτήσει δυναμική σε εθνικό επίπεδο, θα πρέπει να εξαπλωθεί πέρα από το επίκεντρο της. Θα πρέπει να κινητοποιήσει παρόμοιους υψηλούς αριθμούς σε άλλες βασικές πόλεις, ιδίως στη Δύση η οποία είναι παραδοσιακά πιο εξοικειωμένη με τη μετανάστευση και πιο ανοικτή σε αυτή.
Μέχρι στιγμής, το κίνημα δεν έχει κερδίσει έδαφος έξω από την «περιοχή του» και μάλιστα, διαδηλώσεις εναντίον του έχουν πραγματοποιηθεί σε όλη τη χώρα, με διαδηλωτές να κρατούν πλακάτ εκφράζοντας τη συμπάθεια για τους αιτούντες άσυλο και να διακηρύσσουν τη Γερμανία ανοιχτή σε μετανάστες.
Στη Δρέσδη, οι διαδηλωτές της PEGIDA φώναζαν «Wir sind das Volk» (Εμείς είμαστε ο λαός), αλλά υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις έξω από την πόλη, μέχρι στιγμής, που να δείχνουν ότι μιλούν στο όνομα της πλειοψηφίας του γερμανικού λαού.
Θεωρούμε ότι παρά τις αντιδράσεις, η πολιτική της Γερμανίας για φιλοξενία προσφύγων θα συνεχιστεί, με επιλεκτική όμως μορφή καθόσον είναι δεδομένο ότι θα χρειαστεί περισσότερους μετανάστες κατά τις επόμενες δεκαετίες για την άμβλυνση των επιπτώσεων της γήρανσης του πληθυσμού και την κάλυψη των κενών δεξιοτήτων.
Χρήστος Καλογερόπουλος – Βαλκάνιος
Στρατηγικός Αναλυτής
Εξειδικευμένος σε Θέματα Διεθνούς Ασφάλειας
στη ΝΑ Μεσόγειο
