Με τον Καθαγιασμό του Αγίου Μύρου στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου από τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο κατά τη διάρκεια της Πατριαρχικής Συνοδικής Θείας Λειτουργίας, κορυφώθηκε η διαδικασία παρασκευής του Μύρου η οποίο τελείται κάθε δέκα χρόνια στο Φανάρι.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Φανάρι: Συγκίνηση & δάκρυα του Οικουμενικού Πατριάρχη στην τελετή έψησης του Αγίου Μύρου (βίντεο)
Η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη
Στην ομιλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος αναφέρθηκε στη μεγάλη χαρά της παρασκευής του Αγίου Μύρου που ξεκίνησε την Κυριακή των Βαϊων και ολοκληρώθηκε εχθές Μεγάλη Πέμπτη, για τη σημασία της λαμπρής αυτής τελετής για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, για τους προκατόχους που αξιώθηκαν να τελέσουν τον Καθαγιασμό κατά το παρελθόν, αλλά και στη μεγάλη ευλογία για τον ίδιο να τελεί για τέταρτη φορά κατά κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του τον Καθαγιασμό του Αγίου Μύρου.
Τέλος, με αφορμή τη πορεία προς το Πάθος και την Ανάσταση του Κυρίου, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στα δεινά του Ουκρανικού λαού αυτή τη περίοδο εξαιτίας της ρωσικής εισβολής καταδικάζοντας για ακόμη μια φορά τον πόλεμο, ζητώντας να επέλθει η ειρήνη.
Το Τυπικό του Καθαγιασμού του Αγίου Μύρου
Το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης ο Όρθρος τελείται στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Ανδρέα και κατόπιν γίνεται η ένδυση του Πατριάρχου, καθώς οι χοροί ψάλλουν το θεσπέσιο «Άνωθεν οι Προφήται Σε προκατήγγειλαν…». Στη συνέχεια τα δοχεία με το νέο Μύρον μεταφέρονται εν πομπή στον Πατριαρχικό Ναό, καθώς οι καμπάνες ηχούν χαρμόσυνα.
Προηγείται ο Τίμιος Σταυρός με τα Εξαπτέρυγα, ακολουθούν οι χοροί των ψαλτών που ψάλλουν τροπάρια της Πεντηκοστής: «Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το Άγιον…», «Εν τοις Προφήταις ανήγγειλας ημίν οδούς σωτηρίας…». Πιο πίσω ακολουθεί ο Πριμηκήριος με το «διβάμβουλο», κατόπιν δυο Διάκονοι με τα διακονικά Εξαπτέρυγα ύστερα εικοσιτέσσερεις αρχιμανδρίτες και ιερείς που ανά δύο κρατούν από ένα μεγάλο δοχείο. Ακολουθούν οι Αρχιδιάκονοι των Μητροπόλεων Χαλκηδόνος, Δέρκων και Πριγκηποννήσων με θυμιατά και δικηροτρίκηρα και οι Αρχιερείς, ντυμένοι όλοι με λαμπρά άμφια και κρατούν από ένα μυροδοχείο. Ο πρώτος τη τάξει κρατά το αλάβαστρο που περιέχει Άγιο Μύρον (από το υπάρχον παλαιό) και ο δεύτερος αλάβαστρο με μη καθαγιασμένο (από το νέο). Μαζί με τους Αρχιερείς του Θρόνου προσκαλούνται να συνιερουργήσουν και Αρχιερείς εκπρόσωποι των άλλων πρεσβυγενών Πατριαρχείων και των Αυτοκεφάλων και Αυτονόμων Εκκλησιών.
Όλοι κρατούν από ένα δοχείο με Μύρον. Τελευταίος έρχεται ο Πατριάρχης που κρατεί τη μικρή μυροθήκη, περιστοιχούμενος από τους τέσσερεις Πατριαρχικούς Διακόνους, τον Μέγα Πρωτοσύγκελλο και τον Αρχιγραμματέα της Αγίας και Ιεράς Συνόδου. Οι μεγάλοι αμφορείς τοποθετούνται στο σολέα, μπροστά στις εικόνες του τέμπλου. Τα μικρά ασημένια μυροδοχεία πίσω από την αγία τράπεζα σε προευτρεπισμένο τραπέζι, οι λήκυθοι γύρω από το θυσιαστήριο, ενώ δύο αλάβαστρα, ένα με αγιασμένο (παλαιό) Μύρον κι ένα με μη αγιασμένο (καινούργιο), τοποθετούνται στην αγία Πρόθεση. Η Πατριαρχική Θεία Λειτουργία της Μεγάλης Πέμπτης προχωρεί. Στη Μεγάλη Είσοδο, μαζί με τα Τίμια Δώρα, θα λιτανευθεί και το Μύρον.
Προηγείται ο Μέγας Αρχιμανδρίτης κρατών τας το αλάβαστρο με Άγιο Μύρον. Ο Πατριάρχης κάνει μετάνοια, το παίρνει και το τοποθετεί δεξιά από το Άγιο Ποτήριο. Ακολουθεί ο Μέγας Σύγκελλος με αλάβαστρο που περιέχει ποσότητα από το νέο Μύρον. Αυτό τοποθετείται αριστερά από το Δισκάριο. Ακολουθούν οι ιερείς που εισοδεύουν όλα τα μεγάλα και μικρά δοχεία με το νέο Μύρον και κατόπιν έρχονται τα Τίμια Δώρα. Ο Πατριάρχης αφού μνημονεύ-σει «Πάσης Επισκοπής Ορθοδόξων» και τα ονόματα των Προκαθημένων των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών καταλογάδην, μνημονεύει τα ονόματα όλων εκείνων που προσέφεραν τα απαραίτητα υλικά και ουσίες ή χρήματα για την παρασκευή του Μύρου, καθώς και των Μυρεψών.
Μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, «σιωπής γενομένης» κατά το τυπικό, ο Αρχιδιάκονος εκφωνεί «Πρόσχωμεν!» και ο Πατριάρχης ευλογεί ένα-ένα όλα τα δοχεία, ενώ οι Αρχιερείς ψάλλουν ύμνους της Πεντηκοστής. Ξανά «Πρόσχωμεν!» και νέα ευλογία των δοχείων. Οι Διάκονοι απαγγέλλουν τμηματικά τον ψαλμικό στίχο «Ιδού δη τι καλόν ή τι τερπνόν…» και ο Πατριάρχης εκφωνεί: «Η χάρις του Ανάρχου Πατρός είη καθαγιάζουσα τόδε το Άγιον Μύρον!». «Η χάρις του Υιού και Λόγου του Θεού είη μετά σου, Μύρον Άγιον!». «Η χάρις του Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος είη μετά σου, Μύρον Άγιον!».
Κατόπιν ο Πατριάρχης γονατίζει και λέει την ευχή του καθαγιασμού και παρακαλεί τον Θεό να εξαποστείλει το Άγιο Πνεύμα Του και να αγιάσει το Μύρον, να το καταστήσει «Μύρον αγαλλιάσεως Πνεύματος Αγίου, μύρον αναγεννήσεως, αγιασμού χρίσμα, βασιλικόν ένδυμα, θώρακα δυνάμεως εις αποτροπήν πάσης διαβολικής ενεργείας, σφραγίδα ανεπιβούλευτον, αγαλλίαμα καρδίας, ευφροσύνην αιώνιον…». Ευλογεί για τρίτη φορά ένα-ένα τα μυροδοχεία, λέγοντας: «Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος!», ενώ όλοι οι Αρχιερείς και κληρικοί συμ- προσεύχονται γονυκλινείς.
Κατόπιν διαβάζει ακόμη μια ευχαριστήρια ευχή και το Άγιο Μυρον είναι πιά τετελειωμένο, έτοιμο να αγιάσει τους πιστούς στα πέρατα του κόσμου. Στο τέλος σχηματίζεται πομπή και λιτανεύεται το Άγιο Μύρον από τον Πατριαρχικό Ναό μέχρι τον Πύργο του Πατριαρχείου, στο ισόγειο του οποίου είναι το Μυροφυλάκιο και εκεί εγχύνεται στα μεγάλα δοχεία. Απ’ εδώ θα το παρα λαμβάνουν οι κατά τόπους Εκκλησίες για τον αγιασμό και τη σωτηρία των πιστών.
