Του Άγγελου Ρούσσου
Έξι χρόνια συμπληρώνονται από την πιο θλιβερή και περίεργη ιστορία που στοιχειώνει την παγκόσμια Ορθοδοξία.
Έξι χρόνια από την απαγωγή των επισκόπων του Χαλεπίου, του Συροιακωβίτης Γιοχάνα Ιμπραήμ και του Ελληνορθόδοξου Μητροπολίτη Παύλου , αδελφού του Πατριάρχη Αντιοχείας Ιωάννη.
Εκκλήσεις επί εκκλήσεων έγιναν όλα αυτά τα χρόνια για την απελευθέρωσή τους αλλά το τι συνέβη στην πραγματικότητα στους δύο Ιεράρχες μετά την απαγωγή τους παραμένει μυστήριο. Είναι επίσης άγνωστο ποιος ήταν πίσω από την απαγωγή, αν και πολλά έχουν ακουστεί κατά καιρούς, αλλά καμία ομάδα δεν έχει αναλάβει την ευθύνη.
Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών έχει κάνει επανειλημμένες εκκλήσεις για απελευθέρωση των Επισκόπων. Στην φετινή του έκκληση, ανέφερε ότι οι εκκλησίες στη Συρία και το Λίβανο υποφέρουν εξαιτίας της απαγωγής τους, εξέφρασε την ανησυχία του και ζήτησε την απελευθέρωσή τους,
"Δεν υπάρχει ακόμη καμία λέξη για την τύχη και την κατάσταση αυτών των δύο Επισκόπων"αναφέρεται μεταξύ άλλων στο ανακοινωθέν που εκδόθηκε κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της επιτροπής διαχριστιανικών σχέσεων την περασμένη εβδομάδα στο Θεολογικό Ινστιτούτο Αγίου Ιωάννη Δαμασκηνού, στο Πανεπιστήμιο Balamand του Λιβάνου, όπου ο Μητροπολίτης Παύλος υπηρέτησε ως κοσμήτορας.
"Και οι δύο επέδειξαν την αγάπη του Χριστού για όλους τους ανθρώπους χωρίς εξαίρεση και θεωρούνται πνευματικοί Ορθόδοξοι ηγέτες", συνέχισε το έγγραφο.
Τέλος κάνει νέα έκκληση προς τους Χριστιανούς να συνεχίσουν να προσεύχονται για την ασφαλή επιστροφή των δύο "ως ένδειξη ελπίδας για όλους τους χριστιανούς της Συρίας και της περιοχής".
Προ μηνός εφημερίδα έδωσε κάποια στοιχεία ειδικά για τον Συρο-ορθόδοξο Επίσκοπο. Διαβάστε εδώ
Τέλος με αφορμή την ετήσια εκδήλωση για τους δύο Επισκόπους το ΣυρΟρθόδοξο Πατριαρχείο Αντιόχειας και Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας και πάσης Ανατολής εξέδωσαν κοινή δήλωση στην οποία τονίζεται η καλή σχέση Χριστιανών και μουσουλμάνων στην περιοχή.
Κάνοντας παραλληλισμό και με την Μεγάλη Εβδομάδα σημειώνουν πως δεν απελπίζονται και πως “ο δρόμος του πάθους τελειώνει με το φως της Ανάστασης”.
“Αυτό που είναι λυπηρό για την υπόθεση απαγωγής είναι η συνολική συσκότιση, ο παγκόσμιος θρήνος και η προφανής διεθνής αδυναμία επίλυσης μιας τέτοιας περίπτωσης. Ευχαριστούμε όλους εκείνους που εντάχθηκαν μαζί μας στην προσευχή και την ικεσία. Ωστόσο, αναμένουμε από εκείνους που είναι υπεύθυνοι για τη λήψη αποφάσεων, προικισμένοι από τις μεγάλες δυνάμεις, τους διεθνείς οργανισμούς και τις κυβερνήσεις και τις υπηρεσίες τους, να ασκήσουν πίεση για να φθάσουν στο τελος, αποκαλύπτοντας την μοίρα των δύο αδελφών μας που έχουν απαχθεί εδώ και πολλά χρόνια. Αυτή η συσκότιση από την κοινή γνώμη είναι ίση με την πικρία για την πράξη απαγωγής” σημειώνει το ανακοινωθέν.
Χαρακτηρίζουν την απαγωγή ως “πτυχή της τρομοκρατίας”.
“Έχουμε προειδοποιήσει επανειλημμένα για τη χρήση της τρομοκρατίας ως εργαλείο διαπραγμάτευσης, ένα θρησκευτικό εμπόρευμα και μια θανατηφόρα μέθοδο για να στοχεύσουν τα κράτη, να δημιουργήσουν χάος και να πουλήσουν όπλα. Εφιστούμε την προσοχή στο γεγονός ότι η τρομοκρατία βρίσκει την αρχική της ρίζα στην ιδεολογική σκέψη βασισμένη στην εξαφάνιση του άλλου. Αυτό που βλέπουμε τώρα είναι μια φωτιά που εξαπλώνεται από το ένα μέρος της γης στο άλλο, στοχεύοντας και σκοτώνοντας μουσουλμάνους, χριστιανούς και άλλους. Αυτό είναι το αποτέλεσμα αυτού που έχουμε προειδοποιήσει”.
Τονίζουν ακόμη ότι “οι χριστιανοί στη Συρία και αλλού είναι ιθαγενείς και θεμελιώδη συστατικά αυτών των πατρίδων” και συμπληρώνουν:
“Αν η απαγωγή των επισκόπων μας σκοπεύει να εκφοβίσει τις λεγόμενες μειονότητες, η απάντησή μας είναι σαφής: απορρίπτουμε τη λογική της μειονότητας και της πλειοψηφίας, αφού οι πατέρες και τα παιδιά μας ήταν, μαζί με άλλους, οι πυλώνες της πατρίδας και του στρατού της.
Αν η απαγωγή προοριζόταν για τον εκφοβισμό των χριστιανών ειδικότερα και για να τους ωθήσει να μεταναστεύσουν, η απάντησή μας είναι σαφής: Η χριστιανική παρουσία που διήρκεσε 2.000 χρόνια δεν μπορεί να κλονιστεί από τη δυσφορία, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρή είναι αυτή η θλίψη. Είμαστε το κομμάτι αυτής της γης, της μαγιάς της, εδώ για δύο χιλιάδες χρόνια.
Εάν η απαγωγή και η εξαφάνιση και των δύο επισκόπων έχουν ως σκοπό να υποδείξουν ότι υπάρχει σύγκρουση μεταξύ μουσουλμάνων και χριστιανών στην Ανατολή και να προβάλουν τον ισχυρισμό ότι η Ανατολή είναι Μουσουλμανική και η Δύση είναι χριστιανική, είμαστε εδώ για να επιβεβαιώσουμε ότι ο Χριστιανισμός είναι εκεί που γεννήθηκε στην Ανατολή. Η πυρκαγιά της τρομοκρατίας δεν είναι θέμα ενός ιερέα ή ενός σεΐχη. Το στοχευόμενο θύμα πίσω από όλες αυτές τις φρικαλεότητες είναι ο άνθρωπος που ζει στην Ανατολή”.
