Δύσκολη, πάρα πολύ δύσκολη και αμφίβολη επιχείρηση ετοιμάζουν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις για να “προσγειωθούν” στο λιβυκό έδαφος, διανύοντας μια απόσταση 2000 χλμ περίπου, στην οποία παραμονεύουν πολλοί κίνδυνοι από υποβρύχια της Ελλάδας, της Αιγύπτου και του Ισραήλ, όπως διαρρέουν ξένα ΜΜΕ.
Ένα τουρκικό τάγμα πεζικού μαζί με 8 αεροσκάφη F-16 Block 50 και ένα AWACS, θα αποτελούν τον προπομπό μιας ακόμα μεγαλύτερης δύναμης επιπέδου Ταξιαρχίας, η οποία αναμένεται να κινηθεί στην Τρίπολη, αφού η τουρκική πολεμική αεροπορία και το ναυτικό επιχειρήσουν να δημιουργήσουν συνθήκες περιοχής Α2ΑD (άρνηση πρόσβασης περιοχής) σε μεγάλο κομμάτι της Α.Μεσογείου, πράγμα πολύ δύσκολο όμως.
Εν ολίγοις, ενώ οι στρατιωτικές προετοιμασίες στην Άγκυρα έχουν ως στόχο την ανάπτυξη μονάδας μέχρι 200 στρατιωτών και εξοπλισμού ως προπομπού.
Σύμφωνα με τις τουρκικές πηγές ασφάλειας και πηγές του πρακτορείου ειδήσεων Al-Monitor, θα μετασταθμεύσουν τουλάχιστον έξι έως οκτώ αεροσκάφη F-16 Block 50, μαζί με ένα αεροσκάφος εγκαίρου προειδοποιήσεως και ελέγχου (AWACS).
Την ίδια στιγμή μονάδες επιφανείας που θα αποτελούνται από 2-4 Φρεγάτες, τρεις Κορβέτες MILGEM και δύο έως τέσσερα υποβρύχια, θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν συνθήκες άρνησης πρόσβασης και άρνησης περιοχής (Α2ΑD).
Μετά θα ξεκινήσει η μεταφορά μιας χερσαίας δύναμης μεγέθους μηχανοκίνητης ταξιαρχίας με όλο τον εξοπλισμό, που σημαίνει ότι περίπου 3.000 Τούρκοι στρατιώτες, όλοι με εμπειρία μάχης πριν στην Συρία, θα αποβιβαστούν έτοιμοι για μάχη με τις δυνάμεις του Χαφτάρ, στο ιδανικό για την Άγκυρα σενάριο.
Σε αντίθεση με τη Συρία, η οποία έχει πλέον καταστεί ένα περιβάλλον σύγκρουσης χαμηλής έντασης, η γεωγραφική θέση της Λιβύης και οι δυνατότητες των περιφερειακών αντιπάλων της Τουρκίας, ιδιαίτερα των ναυτικών και των αεροπορικών δυνάμεων της Αιγύπτου, δημιουργούν ένα πολύπλοκο και άκρως επικίνδυνο περιβάλλον.
Επιπλέον, τίθεται το ερώτημα πως θα κινηθούν, Ρωσία, Ιταλία, Γαλλία και Ηνωμένες Πολιτείες, σε μια τέτοια μεγάλη τουρκική ανάπτυξη, η οποία είναι ιδιαίτερα επιτακτική για στρατιωτικούς σκοπούς.
Τυνησία και Αλγερία ανακοίνωσαν ότι δεν συμμετέχουν επουδενί στις “κουζουλάδες” του Ερντογάν, στενεύοντας το γεωγραφικό χώρο ελιγμών των τουρκικών δυνάμεων, κάτι όμως που θα δώσει ξεκάθαρο στόχο στα Rafale του Αλ Σίσι, σε μια πιθανή γενίκευση των συγκρούσεων ανάμεσα σε Τούρκους και Αιγυπτίους.
Ήδη δεκάδες επίλεκτοι κομάντος από Αίγυπτο και Η.Α.Ε. συνδράμουν στις δυνάμεις του Χαφτάρ μαζί με Ρώσους μισθοφόρους σε μια προσπάθεια κατάληψης της Τρίπολης, με βάσεις της να ευρίσκονται εντός της Αιγύπτου.
Η Άγκυρα όμως θα πρέπει να στηριχθεί αποκλειστικά στη δική της στρατιωτική ικανότητα για μια ανοιχτή προβολή ισχύος πλήρους φάσματος, σε μια υπερπόντια χώρα 2.000 χιλιόμετρα μακριά. Αυτό, με τη σειρά του, εγείρει κάποιες δύσκολες ερωτήσεις για τους Τούρκους στρατηγούς, οι οποίοι παίζουν στην κυριολεξία το κεφάλι τους για να ικανοποιήσουν τις νεο-οθωμαξικές ορέξεις του σουλτάνου Ερντογάν που θα έχει την τύχη του Μουσολίνι όπως πάει.
Για αυτούς τους λόγους εκτιμάται ότι τελικά η Τουρκία δεν θα αποστείλει τόσες δυνάμεις, εκτεθειμένες σε μια χώρα άκρως επικίνδυνη 2000 χλμ μακριά, ενώ ΗΠΑ-Ρωσία δεν της επιτρέπουν την απόβαση. Υπάρχει όμως πάντα ο αστάθμητος παράγοντας που λέγεται Ερντογάν, και εκεί απλά πολλοί ειδικοί σηκώνουν τα χέρια.
https://youtu.be/-UjngnHcW_w?t=58
