Πριν από ένα μήνα ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης ήταν καλεσμένος σε μεσημεριανή εκπομπή. Ερωτήθη για τις μουσικές του επιλογές. Διαβάζω: «Φωτογραφίζοντας την τραπ μουσική, αν και δεν την κατονόμασε, σχολίασε πως ενοχλείται από την γλώσσα που χρησιμοποιείται στο συγκεκριμένο είδος μουσικής, ενώ τόνισε πως πρέπει να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά από μικρά για το τι σημαίνει σεβασμός». Έψαξα να βρω μια δήλωση της κ. Κεραμέως, για να μας αραδιάσει και αυτή τα «πρέπει» της, αλλά δεν εντόπισα.
Κατ’ αρχάς όσο και όσοι διαβάζουν τα παρακάτω, ας έχουν συνεχώς κατά νου το εξής: Δεν διδάσκουν τα «πρέπει». Ούτε ανατρέφεις τα παιδιά σου ούτε κυβερνάς τον λαό σου με τα «πρέπει». Το «πρέπει» είναι απρόσωπο ρήμα. Να πιάσω το «πρέπει» από το «γιώτα» και να το γδάρω ως το «πι», έλεγε χαρακτηριστικά ο Ελύτης. Διδάσκει, ανατρέφει, κυβερνά σωστά και υπεύθυνα το «πρέπον», η μετοχή, η συμμετοχή, δηλαδή, το παράδειγμα. Όταν ο γονέας ξημεροβραδιάζεται στο κινητό ή στο διαδίκτυο με ποιο κύρος θα συμβουλεύσει τα παιδιά του να απέχουν από αυτά; «Μη λοξά περιπατείν καρκίνω μήτηρ έλεγε… Ο δε είπεν. Μήτερ, συ, η διδάσκουσα, ορθά βάδιζε και βλέπων σε ζηλώσω». Μην περπατάς στραβά έλεγε η καβουρίνα στο παιδί της… Και της απάντησε: Μητέρα, περπάτα εσύ ίσια και βλέποντάς σε θα μάθω», γράφει στον εξόχως διδακτικό του μύθο, ο Αίσωπος. Με τι μούτρα οι πολιτικοί ζητούν από τον λαό θυσίες, βυθίζοντάς τον στην οικονομική φρίκη, όταν οι ίδιοι αμείβονται με ανήκουστες απολαβές, απολαμβάνουν προκλητικά προνόμια και, πολλάκις, σαν τα άπληστα αρπακτικά κατρακυλούν στην ανομία, εξευτελίζοντας την πατρίδα. (Να αφαιρείται η ελληνική ιθαγένεια σε όσους την κηλιδώνουν και είναι ανάξιοι να φέρουν το όνομα Έλληνας και Ελληνίδα).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αυτό είναι το σπίτι-κολαστήριο όπου έζησε στιγμές φρίκης ο 15χρονος που βιάστηκε από συμμαθητές του
Χριστούγεννα ξημερώνουν, «οι ουρανοί αγάλλονται χαίρει η φύσις όλη», όμως -είμαστε γονείς, είμαστε δάσκαλοι- ακούς την είδηση και θλίβεσαι, οργίζεσαι, χάνεις τα λόγια σου.
Διαβάζω: Οκτώ μαθητές της Α' Λυκείου βίαζαν κατ' εξακολούθηση συμμαθητή τους σε εγκαταλειμμένο σπίτι κοντά στο σχολείο, διακινούσαν το υλικό στο σχολείο, τον χτυπούσαν και τον απειλούσαν για να μην μιλήσει. Είπαν στον εισαγγελέα πως «το κάναμε για πλάκα, τα βλέπαμε στις ταινίες και κάναμε τα ίδια». Επίσης όλοι στην παρέα των ανηλίκων άκουγαν τραπ μουσική. Σύμφωνα με όσα μετέδωσε το Mega, έγραφαν στίχους βασισμένους στο βιασμό και λέγεται ότι αυτή την κτηνώδη πράξη τους ήθελαν να την κάνουν τραγούδι και βίντεο. Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, οι δράστες σκόπευαν να γράψουν ένα τραγούδι σε ρυθμό τραπ με τον βιασμό του 15χρονου συμμαθητή τους. Μάλιστα, σκόπευαν να γυρίσουν και βίντεο κλιπ, ενώ είχαν ήδη ξεκινήσει να γράφουν στίχους.
Τις προάλλες περνούσα έξω από σχολείο, δευτεροβάθμιας. Σχεδόν νύχτα. Κάποιοι μαθητές άκουγαν τραπ μουσική, στην διαπασών. Στάθηκα και άκουγα τους στίχους. Κανονικά θα έπρεπε να τους παραθέσω, αλλά ντρέπομαι λόγω των ημερών και σέβομαι τους αναγνώστες. Μια συνεχής παρότρυνση από αυτά τα νεόπλουτα καθάρματα, για κάθε είδους κτηνωδίες και ανομίες. Ναρκωτικά που ωθούν σε ειδεχθή σεξουαλικά εγκλήματα, εκπόρνευση κοριτσιών, φόνοι, βιασμοί, ακριβά αυτοκίνητα με ασύλληπτες, κυριολεκτικά, ταχύτητες, βλασφημίες, χυδαιολογίες. Κανονικά φροντιστήρια για μια ζωή που οδηγεί στο έγκλημα, για εύκολο πλουτισμό, στην φυλακή και στον θάνατο. Γι’ αυτό βλέπουμε στους δρόμους όχι συντροφιές νέων παιδιών, αλλά αγέλες λύκων, έτοιμες να κατασπαράξουν αδύναμα θηράματα.
Οι τράπερ, τα διεφθαρμένα, αμόρφωτα και ανισόρροπα αυτά υποκείμενα έχουν αντικαταστήσει γονείς και δασκάλους. Το γράφω και το φωνάζω. Σ’ αυτούς οφείλεται η πνευματική εξαθλίωση των παιδιών, είναι οι ηθικοί αυτουργοί των ανείπωτων εγκλημάτων. Το ομολόγησαν οι 8 βιαστές, εγκληματίες μαθητές. «Σκόπευαν να γράψουν ένα τραγούδι σε ρυθμό τραπ με τον βιασμό του 15χρονου συμμαθητή τους».
Ερωτώ: Γιατί δεν επεμβαίνουν οι εισαγγελείς για να ανοίξει το απόστημα, το καρκίνωμα που σαπίζει τα παιδιά;
Γιατί το κράτος-σκαντζόχοιρος (όπου και να το ακουμπήσεις πονάς και πληγώνεσαι), αδρανεί; Είναι δήλωση αυτή του πρωθυπουργού της χώρας, πατέρας ο ίδιος, «πως ενοχλείται από την γλώσσα που χρησιμοποιείται στο συγκεκριμένο είδος μουσικής»; Τι θα πει ενόχληση ή «πρέπει να διδάξουμε τον σεβασμό στα παιδιά»; Πώς θα τον διδάξουμε τον σεβασμό; Με ευχολόγια και κούφια καρύδια; Γιατί δεν καταδίκασε απροκάλυπτα την δυσωδία που λέγεται «μουσική» τράπερ, δίνοντας εντολή να ξηλωθεί η αχαλίνωτη και πρόστυχη κακοήθεια; Νομίζει η υπουργός Παιδείας ότι θα αντιμετωπιστεί το καταστρεπτικό για το μέλλον της πατρίδας πρόβλημα, με τις λεγόμενες «Δεξιότητες», την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση από το νηπιαγωγείο; Μήπως αυτός ο βομβαρδισμός με την πανσεξουαλικότητα και τις ποικιλώνυμες αποκλίσεις ή «διαφορετικότες» κατά την συμπεριληπτική τους γλώσσα, εξ απαλών ονύχων, επιδεινώνει αντί να περιορίζει την τραγωδία; Παιδεία θέλουμε της ελευθερίας, "δεξιότητες" για την ποινικοποιημένη πια αρετή της αγνότητας -ούτε σαν λέξη δεν την συναντάς στα σχολικά βιβλία- την ανθρωποποιό αγωγή, τις αξίες της Ρωμιοσύνης. (Η λέξη αξία παράγεται από το «άξω», μέλλοντα του ρήματος «άγω», που σημαίνει οδηγώ. Άρα η αγωγή οφείλει να οδηγεί στις καθ’ ημάς αγέραστες αξίες).
Ερωτώ τους γονείς που μας έρχονται πολλές φορές στα σχολεία κουνώντας μας το δάχτυλο, απειλώντας μας τους δασκάλους, γιατί δυσαρεστήσαμε το βλαστάρι τους, γιατί δεν βαθμολογήσαμε με άριστα τις… μεγαλοφυίες τους, τι κάνουν; Είχα σημειώσει σε παλαιότερο άρθρο μου: «Το ζήτημα δεν είναι σε τι κόσμο θ’ αφήσουμε τα παιδιά μας, αλλά τι παιδιά θα αφήσουμε σ’ αυτόν τον κόσμο».
Η οικογένεια, έγραφα και κλείνω, είναι η έσχατη γραμμή άμυνας για την επιβίωση του Ελληνισμού. Η σύγχρονη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Όπως θα έλεγε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός «Ανίσως ήτο δυνατόν να ανεβούμε εις τον ουρανόν και να φωνάξουμε μίαν φωνήν μεγάλην», γονείς ξυπνήστε, μαγαρίζουν τα παιδιά σας. Όποια οικογένεια ορθώνει τείχη αδιαπέραστα και προφυλάσσει τα παιδιά της από την «λέπρα» που τρώει τα σωθικά της κοινωνίας, θα καμαρώνει μεθαύριο για τους καλούς της καρπούς.
«Ώρα ημάς ήδη εξ ύπνου εγερθήναι». Καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα. Ο γεννηθείς Σωτήρ του κόσμου να μας φωτίζει και να μας σκέπει…
